De paereknecht Was zwaer werk daèrom en z'n loon was ok nie 'oöge. Ie aa vuuf kin- ders, drie misjes en tweê jongers en het viel nie mee om elk van de vuve 't ziene te geven. En Ko droömdn d'r van om z'n jongers te laèten leren om vadder te kommen in de maatschappij. Ie was zelf eigenlijk ok liever tummerman eworren en ni de ambachts- schoole egaen, mae dat zat er nie in. Z'n grottevader en z'n vader waz- zen ok paereknecht ewist op de 'oeve van de Vermeulens en 't was een uutgemaèkte zaak a Ko dat ok wier. Ko wistn mie z'n neusdoek 't zweêt nog 's van z'n veuroód, tildn de ploeg op de driewieler en ree over 't veuroód ni de 'oeve. Boer Vermeulen stoeng n a op te wachn. "t Ploegen klaer?' 'Ja baes, 't ligt er keurig bie.' 'Daè bin 'k blie om. Laèt de paeren mae in 't tuug want ik nog een kerweitje voe je. Ik net vuuf ton petaten verkocht an een commissio nair. De knechts 'èn ze a in zakken eschept van een mud en die motten nog ni 't magazijn.' 'Ja mae baes, dat is tien kilometer 'een en weer. Plus 't laaien en 't losn. Dan wordt het zeker over tiene a 'k terug bin en de paeren bin ok an d'r rust toe. Voe mien is t't nog nie zó erg, mae voe de beêstn is t't onver antwoord. Laèt ze dat mergenochend vroeg doen.' 'Geên sprake van. De koper wil ze persé vanaevend nog 'èn, en ik dat beloofd.' I noe nummer 16 'Baes, jie zit goed fout, ik gaè de paeren nie mis'andelen, want daè komt 't op neer.' 'Ik bin je baes en je doet wat a'k zegge.' 'En ik zegge, ik verdom 't. Die paeren gaèn ni stal. Klaer.' De baes wier kwaed. Dat aa t'n nog nooit mee'emaèkt. 'Nog tegen spreken ok! Ik za je korten op je loon, dwarsen donder a je bin!' Noe wier Ko furieus. Z'n bloed kooktn over en in drift paktn ie een griep die a daè net stoeng en gooidn die mie aal z'n kracht ni z'n baes. Bliksemsnel sproeng die opziee en de griep vloog tegen de muur van de schuure mie zó een kracht dat er tweê tandn ofbraken. 'Noe is t't klaer. Donder noe maer op en je ei nie mi terug te kommen. Voe joe tweê aare. Je loon laèt ik mergen wè briengen deur de meid, mi oftrok van een nieuwe griep.' 'Ik wille 'ier ok nie mi bluven. Ik net zö lief a je stikt.' Verbolgen draaidn Ko z'n eigen om en gieng nir 'uus. Ko z'n vrouwe zag t't a an z'n gezicht. 'Ko, is t'r wat gebeurd?' As Ko 't verteln, begon de vrouwe te schreêuwen. 'Wat noe, me kunnen dat loon toch nie missen?' Mae Ko wist raed. Ie gieng den anderen dag ni Verlaat, de directeur van de kunstmisfabriek bie 't Kanaal deur Zuud- Beveland - dat was een paer jaer terug eopend - en kon daè klusjesman worre. Zó rocht Ko wig bie de 'oeve van de Vermeulens, daè z'n vader en grottevader a paereknecht ewist wazzen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2002 | | pagina 24