Vliegere
Van z'n eige kan Thieu nie renne, ie ei maer eên beên. As de vlieger
eindelienge om'oöge danst, verschient er 'eêl even een glimlach over 't
ernstige gezicht van Thieu. Kon t'n 't op een loapen zette, dan zou t'n
z'n vlieger ni den 'emel laète viere. Strek as een valke zou z'n van
bamboe en 'n plastic zak uut de Starshop gemaèkte vlieger staè. Ie zou
brieefjes nl bove sture, mie de groeten an z'n ouwers. Die zou z'n broer
tje Vanh nie magge leze, as t'n a zou kunne leze. Z'n broertje 'oeft nie te
weten 'oe t'm papa en mama mist. Nog aoltied. Ie mot sterk weze.
Ondanks dat verdomde beên.
Thieu raèpt z'n okselsteune op en 'ienkelt den 'elling of. 'D'r staè nie
genoeg wind. Kom.'
Bezweêt van inspanning om de kleine Vanh bie te ouwen, komt n gliek
mie z'n broertje bie 't 'oute 'uusje van z'n ouwe tante an weg nummer 3,
een stoffig zandpad da ni Kampot lopt.
'Wi bleve julder toch,' klaègt moe Phy, kwaèd ni Thieu kiekend. 'D'r is
nog zövee te doeen.'
Sins de vaoder en moeder van Thieu en Vanh bin doödgeschote, toen a
de Rooie Khmer voe de letste keêr uut 't Noorden kwamme, waèbie
Thieu z'n beên verloos omdat 'm langs 't mijneveld dost te ontkomme,
weunt 'm mie z'n broertje in 't 'uusje van de zuster van opa. Grotvaoder
Thy is in 1978 deur de soldate van Pol Pot meegenome ni de schoole
Tuol Sleng in Phnom Penh, ok wè S21 genoemd, de beruchte gevangenis
I noe nummer 16
waèr of nooit iemand levend uut is gekomme.
As Thieu op z'n theekiste zit en de ansam chruk riestballetjes rolt voe 't
aèvendmaèl, dwaèle onder 't geroutineerde draaie van z'n slanke vien-
gers z'n gedachten wig van de kampong. Merge mot 'm wee ni schoole.
Naè jaèren langs de straèten van Sihanoukville te zien getrokke mie z'n
pette, von moe Phy dat geboezeneer van d'r neefje welletjes. Ze ei Thieu
op'egeve bie de paters Salesianen van Don Bosco, waè d'r invalide neefje
noe z'n eigen slaèpmatje eit en waèr at 'm leert leze en schrieve. 't Is voe
Thieu's meêster een 'êle opgaève om z'n analfabetische en gehandicapte
jongers te overtugen van 't nut om een vak te lere. Omda ze nog een
'êle toekomst voe d'r ebbe.
Thieu kiekt geërgerd ni de lege plekke verbie de stomp van z'n boven-
beên. De voet die d'r nie mir is, joekt. 't Knappe gezicht van de jongen ei
'n haast volwasse uutdrukking, mie doenkere ögen die a vee te vee ver
driet gekend ebbe voo iemand van dertiene. Een oogopslag waèrin ver
zet en berusting staèt.
Mie da beên telt 'm op schole nie mee. Een wees en dan ok nog een
lamme! 'Gaè jie mae wee op de waranda zitte. Kieke 'oe ons de balie
'öoge ouwe, kruk.' Of: 'Gaèn julder mae bie mekare zitte, klaège over
julder ongeluk.'
Neê, ie za nooit werk vinde. Eênbênigen 'ore op straète. J'n 'and op-
ouwen voe toeristen.
