Die 'oendereiers most ik as oudsten van de guus dikkels gaen 'aèle bie
een boer. Dertieene. Pas laèter kwam ik d'r achter 'oe dat zat: twelve en
eên voe 't breken. Mae mie die rutetasse an 't stuur deur de wind, vuuf
kilometer over de diek, wazze d'r meêstal meer as eên kapot. Moeder
kwaèd. De kapotte gienge in de cake, want van een omelet 'adde ze nog
nooit ehore.
As de jonge kivieten uut'evloge wazze, gienge me op roenkeljacht. In de
eike-aège ni 't patrenaat zatte d'r vee. Mie een leeg zwelm-luciferdoösje
vonge me die en dan voeldn je die in je broekzak as t'm in de klasse d'r
uut wou krauwe. In 't speelkwartier zonge me: 'Roenkeltje, roenkeltje tel
je geld en gaè dan 's vliege.'
In j'n andere zak stook je peultjes, onderweg ni schoole etrokke an de
Siguutsediek; wikke. Mie je voortandn openrêze en de ielepielige erwtjes
knauwe: lekker tegen d'n 'éten 'oeer. A je d'r tevee at, kreeg je wè pien
in je buuk.
De bevrijding kwam, temissen de optocht d'r van. Erebogen op 't durp
en een optocht mie gratis appelsienen. De kerremisse. De zummer kwam
d'r an. Juni: kezen bögere en laèter prumen. De boer achter je an mie d'n
dorsvlegel. Mae zö 'ard as oöns kon n nie lópe, gelukkig.
De eerste appeltjes, zö groeen as gos en zö lekker zuur en sappig. Dus ok
wee pien in je buuk.
Agustus: eindelienge vercansie, mie een c toen nog. Fietse ni de zeêdiek