De lichtjes van de Schelde blote bastjes van dertienjaerige boetjes uut Souburg. Om op de foto te kommen, 'aelde me 'eêl wat uut. Me sproenge van de bunker in 't wae- ter, klomme op boeien, danste de samba en reeë op de schaepen van Jakobsen die op de zeêdiek stoenge. Dwalm (z'n echte naeme bin 'k kwiet), die a een keer vanop een boei z'n blote gat an de boot toonde, kreeg vo da kunstje de meêst passende beloning die a ik ooit vo zö'n actie gezieen een toerist smeet vanop de boot een banaan vo Dwalm in 't waeter. En bliee dat n was! Mae m'n overkantse lief me dus de boöt lere kenne. Nie as drievende tribune vo bewonderaers van onze zwemkunsten, nie as begin van de zöveeste kampeervakantie nae Frankriek, maer as nuttig dienk. As een vervoermiddel. As een schaekel tussen tweê wèrelden. Die van 'eur en die van mien. Die van 'eur was vo mien nieuw. Spannend ka je West- Zeêuws-Vlaenderen moeilijk noeme, mae nieuw was t't wè. In West- Zeêuws-Vlaenderen praotte iedereên Zeêuws en kocht iedereên z'n meu bels bie Verdeghem. Fietse nae 't volgende durp duurde d'r gin kwartier, mae minstens een 'alf uure. Stappe dee je nie op twintig minuten pedale ren in Stad, dae moch je vo op reize nae Maldegem (de Lamborghini an de expresweg), Knokke of Brugge. Vor 'eur was Walcher nieuw. Je moch dae netjes articuleren - in Vlissienge an de 'öge Schoole dan toch-, je dee d'r aolles op de fiets en je meubels koch je waer a ze in de anbiedienge waere. D'r waere in Vlissienge buurten daer a je 's aevens beter nie kwam. En as je je fiets op slot dee mee een 'stuiterslot' kon je n net zo goed weggee. Zie was zö gewend an de ruumte van de Hoofdplaatpolder da de beboömde b-wegen van ons eiland 'eur beklemde. Walcher was de jungle. In aolle meugelijke betékenissen. Zie weet as Middelburgse binnenstadsbeweuner ondertussen meer van fietssloten en vandalismepreventieve maetregels as mien. En ik komme meer in Belgie as 'eur. Zie is noe streetwise en ik bin an de Duvel, 't Kan verkere. 'Oe dikkels 'k 'eur in die tied nie op 't allerleste moment om dood fiets ende achterop nae de boot moete brienge. Me waere zö getraind da me de tussenboöt nog 'aelde as me om vuuf over 't 'eêl uut West-Souburg vertrokke. 't Kanaal over, bie de PZEM 't spoor over en geliek rechts over een grindpadje langs 't spoor, dwas deu de 'alle van 't station en in vlie gende vaert 't gebouw van de boöt nae binnen. Op de fiets. A zie de trap nae de boöt op was, was t'r vo mien een groene knop bie de schuufdeure trug nae buten om een retourtje Bresjes te ontlöpe. Laeter wier de boöt vor ons wat minder belangriek. Zie kwam 'ier weune en me goenge alleên nog maer over vo een bezoekje an 'eur famielje, een dagje Brugge of a me op vakantie goenge. Kampere in Frankriek, dat spreekt. Toen a 't in maerte echt gedaen was mee de PSD, dee me dat noe nummer 17 I 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2003 | | pagina 13