Psalm 22
En dan kommen d'r 'onden rond mij
en ook 'n bende schavuiten.
Ze boren gaten in mijn 'anden en mijn voeten
en ieder bot in mijn lijf kan ik voelen.
Ze kleeën me gewoon uit, mee ulder ogen
en gluren naar mij.
Ze verdelen mijn kleren onder mekaar
en ze loten om mijn goeie jas.
O, mijn God, Vader, blijf toch asteblief nie zo ver weg.
Gij zijt toch mijn kracht!
Kom toch 'ellepe, en gauw asteblief!
Bescherm toch mijn leven tegen die vreselijke wapens.
Bescherm het enige da'k nog èn tegen die 'onden!
Red mij in Godsnaam uit de muil van dien afschuwelijke leeuw.
Ikke, onnozele, red mij van die 'orens van die buffels!
Want nog nooit heeft Ie veracht den ellende van de sukkelaar
IJ zijn Goddelijk gezicht nie afgekeerd van 'em.
Maar IJ è-t-'em veroord as-t-ie riep
en daarom zal dit mijn danklied zijn!
I noe nummer 17
