Langs de wain van Aernburg
Maximus). Nooit eerder gezien, een zwart monster va meer als vuuftien
centimeter, de kannibaol onder de slekken as 'k de boekn mag geloövn.
Mao inspiraosie voor een nieuwe têkenienge kwam nog nie. Misschien
bin 'k toch te kieskeurig.
Dan mao nao Rotterdam. Op de boekenmarkt kocht 'k een boek over
streekdrachtn. 'k Kost bienao nie wachtn om d'r in te kiekn. Tuus kwam
'k alles te weetn over stippels schildern in Staphost. In mien herinneringe
stoeng da plaotsje nie bekend as vooruutstrevend. Een kerkdurp mee
eigen wetn en gebruukn. Dao kost 't in de vorige eeuw nog gebeurn da
een overspelige op een mistkarre deu 't durp wier gereeen. Om kort te
gaon, een fundamentaolistisch durp mee ulder eigen versie van de sharia.
Volksgerichten dus. En dan noe die stippels. Mien besluut stoeng vast.
Mien nieuwe têkenienge most een brugge slao tusn Staphost en Mekka.
Eigenlijk most da nie zó moeilijk zien, omda ook vee deeln van streek
drachtn afkomstig zien uut 't verre oöstn.
As baosis vo m'n têkenienge gebruuktn 'k een ouwe badkaomertegel
van de Sfinx uut Maostricht. Voo kitsch hoef je nooit lang te zoekn. Na
tweê weekn van têkenn, kleurn en stippeln was 't werk gedaon. Sjuust
op den elfden september van di jaor.
Een kaodertje d'r rond, een glasplaotje d'r voo en klaor is Kees. De
têkenienge titelde 'k: it's a long distance from Staphorst to Mekka, 't
Onder-werp vroeg om een twidde versie en wee tweê weekn laoter was
dao biena de zelfste têkenienge mee alleên wa meêr stippels en wa meêr
38
I noe nummer 17
