Langs de wain van Aernburg
kleur. D'r was belangstellieng voo't werk en zö gieng 'k d'r mee onder
de aerm nao de galerie bie mien in de straote. 'k Kreeg bekieks en bie de
overbuurvrouwe most 'k nao binn komn. Ze paktn wa boekn uut de
kasse mee Arabische patroönn. Danao zei ze: 'Da's noe ook toevallig.
Kortgeleeen was 'k nog in Staphost'.
Plotseling gieng ze de trappe op om terug te keêrn mee drie vuulzakken
vol mee streekdracht uut Staphost. Van verbaozing viel ik 'ost omverre.
't Was al gekocht vo minder as dertig euro. Vo zövee strippels!
Bie de gaolerie wier d'r 'ard om gelachn. De têkenienge wier opgehan
gen. Mee 't andere exemplaor gieng 'k de volgende dag nao Oöstburg
om d'r een foto van te laotn trekn. Dao was 't wee a raok. Noe was 't de
vrouwe van de fotograof die aa gewerkt as taxichauffeur vo gehandicap
te kinders. In Staphost.
En stoeng 'k wee paf. 't Waorn goeie mensn daore en de vrouwen waren
geëmancipeerd. Bie 't verlaotn van de wienkel wist 'k alles van Staphost.
Noe Mekka nog.
(3)
Is 't julder oök a opgevaln? Ik weetn nie 'oe a 't bie julder is, mao 'ier in
Aernburg is t'r een stil gevecht gaonde over wa wulder de openbaore
ruumte noemn. In êne staot onze stad berstens vol mee paneeln mee
gedichtn. Zelfst tot in de brandgangn an toe. Sjuust op een moment dat
'k me groen en geel erger an 't geluud van kettingzaogn en bladzuugers
die verderop in de straote te 'oorn zien, loop 'k deu m'n eigen brand-
gank en lees:
"Aan een boom in het VondelparkM. Vasalis 1909-1999:
Er is een boom geveld met lange groene lokken
Hij zuchtte ruisend als een kind terwijl hij viel, nog vol van zomerwind".
Een schoon gedicht, mao vlak nevens mien wier d'r een dikke boom
omgezaogd mee weinig poezie. Waorom al die gedichtn feitlijk? Da's
leutig vo grieze toeristen, zeggen ze. 't Ontgaot me waorom wie dan
oök nao Aernburg zou reizn om dao in de brandgank een gedicht van
Vasalis te leezn. In mien oögn is 't een verkapte vurm van vandalisme
om rond de St. Baafskerk gedichtn neer te zetn.
't Stille gevecht om de openbaore ruumte. Een willekeurige blik deu de
straotn stemt m'n oök nie echt vrolijk. An de gevels ontwaor je overa
vlagn: van de supermart, Aernburgse putenvlagn, monumentendagvlagn,
fietsenmaokersvlagn, tapijtverköpersvlagn, Europese Unievlagn, Belgse
vlagn, vlagn van öliemaotschappien. En boven ons archeologisch muse
um een Vlaomse vlag. Geel mee e zwarten leêuw.
Eên dienk was wè dudelijk: an de vlagn kos je nie zien waor a da je was.
Ik greep daorom in in de openbaore ruumte. D'r wier een Zeêuwse
vlagge gekocht en uutge'angn. De gevolgen bleven nie lank uut. M'n
vrouwe wier regelmaotig op straot aangesprookn. Over dien vlagge
noe nummer 17 I
