Voo 't eêst, voo 't lést 'oevee volk dat er in Zeêland weunt, wan we kondn glad nie allemaole komn. Ik 'aon geluk: ik was eên van de twintigduzend mensn die op 8 maorte onder de Westerschelde deu mochtn. An de Terneuzn-kant wiern we in busn gelaoin en dan reejn me naor d'overkant. Nao een menuut of zesse kwaomn we op Zuud Beveland wee boovn. 'Goh, 't is 'ier ook mooi weer', merktn iemand op. 't Was oök schitterend weer. Mao wat je daor an wannéér je een tunnel gao bekiekn? An de kant va Zuud Beveland mochtn we de bus uut om te poöte een stuk de tunnel in te gaon. D'r stoengn zövee kraompjes da je bienao zou vergeetn da je in een tunnel liep. Nie vee laoter liepn we dan ook vedder mee een kop koffie en een stuk 'tunnelgebak'. Da was toch wè uniek ee, da kun je j'n eigen nie meê voosteln a je strak mie 100 kilometer per uure d r deu vliegt. Da kon die dag en da kan naodien nooit meêr. 'Wudder waorn d'r bie', mee die gedachte staptn we weer in een busse terug nao Zeêuws-Vlaondern waor de 'tunneltoer' tot een ènde kwam. 't Was allemao goed geregeld, maor we mostn wè lachn toen t'r in onze bus een paor 'overloöpers' bleekn te zittn; die dochtn da ze in Vlissiengn uut zou'n komn. Misschien 'èn die toen nog maor een keêr de boöt gepakt. Zoas zövee ménsen in die léste weekn a ta kon. 'Eêl Zeêland en een stik van Vlaondern wildn nog een keêr meevaorn. Nog eên keêr een kop snert mee wurst, nog eên keêr een broodje kroket, nog eên keêr een kop kof- I noe nummer 17 fie, nog eên keêr een kop thee (ook a smaoktn die thee nog altmao nérgens naor), nog eên keêr over de relienk 'angn. Alles nog eên keêr meemaokn, voo de léste keêr. En ook alles nog even vastlegn. Nog noöit zövee cameras gezien op Kruniengn-Perkpolder. Bie Vlissiengn-Bresjes was dad in de zeumer nog normaol mee aol die toeristn, maor bie Kruningn toch een zeldzaom'eid. En 'k moe toegeevn da'k er zélf ook an mee dee. En nie te zunig. Soms wè mee drie camera's tegeliek om m'n nekke 'èn 'k nog 'eêl wa overtochtjes gemaokt. Mee een biennao obses sieve fotodrang: 'Zö drek kan 't nie meêr!'. Noe kan 't inderdaod nie meê en ik vraog m'n eign af of al die 'onderdn foto's genoeg gaon zien om laoter an m'n kinders uut te legn 'oe of 't was, vroeger.

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2003 | | pagina 6