Zoetemelkswegje
Arie de Viet (Smerdiek)
Zoetemelkswegje, wegje
uut mien jeugd, je naem
is lank maer akkoord
je loop kort en recht
van zuud naer noord
Jie bin mien Overtoom
van deugd en altied room
tot an den Eêsten Diek
gestoke uut 't Ouwe land
kuu're over je asfaltrand
reken ik m'n eigen riek
Niet deu die brokken, maer
't roepen van de veugels en
't snuven van de stieren onder
die zonne aol vier sind die
eerste daegen, mee vlaegen
machtig, dat mo' m'n viere