Morel ook besproke en staen afbeeldiengen van ulder schilderieën.
Over de middelste Vaarzon, Willem Sr. zógezeid, moet ik 'ier in Noe nog
ies meer kwiet dan dat n ienkeld mae schildere kon: In 1949 begon n
stikjes in't Zeêuws te schrieven en de PZC vond ze de moeite waerd en
zette ze a gauw in de krante. In 't begin wiste de mensen nie wie of die
stikjes schreef, want Willem gebruukte as schrieversnaeme
'Bespieghelaer', naè ulder 'uus an de kaoi in Veere - De Spieghel. In
1953 bin vuuftig van die stikjes uutgegeve in een boekje mee de titel 'Bie
ons op 't durp'. Willem 'eit in tael ook 'eêl mooie en zuvere pertretjes
getékend, mee vee mensenkennis. 'Oe dat n Walchers sprak en schreef
ka je ook nog leze in een boekje 'W. Vaarzon Morel vertelt', nae z'n
doöd uutgegeve deu de Zeêuwse Verênegienge vo Dialectonderzoek. Vo
wie dat nie bie de 'and 'eit, volgt 'ier een klein stikje uut een verhaol dat
laet zien waer Willem zö sterk in was: Een lach en een traene! Mae me
kunne 't beter omdraoien: een traene en toch ook nog even lache. En
dat is echte humor. Lees mae:
O, dag Dik! Zei Leintje, 'ik bin bi ie da'k je weer 's zien en et is a wee
zovee lank geleê en een mens maok zovee mee.Ik keek ervan op dat
ik Dik 'eettende, ma' z'aod er gin aerg in en zei: daer ei je noe bievob-
beld me man, je weet wè, ik praote nooit nèrgesten over, ma 't kan een
mens wè's te vee worre ok ee, en je wilt jen 'art wè 's uutstorte en zö,
juust da zeg ik meet joe.
Bie ons op 't durp
En dan volgt een klaegzang op d'r vent die 'eur in de steek gelaete 'eit
vo een joenge meid. In 't 'iernaemaels za d'n d'r van luste, da ka je
begriepe! Mee iederendeên praot Leintje over d'r ellende, 't Is zonde,
mae 't aerme wuufje is 't glad in d'r 'oöd gesloge. D'r klaegzang eindigt
dan als volgt:
'Lest zag ik n v'biekomme in z'n witten sport-auto. Die meid an 't stuur
neturelek en ie mee z'n griezen kop dernaest! Ma dae geef ik niks om
weetje, das enkel ma vo 't oog van de waereld, ma de rest dan ee,
enne....o kiek Dik, dae kom je vrouw zien ik, me zu't ma' nergest over
'ebbe, wan je weet wè, zo bin ik nie.... O dag Mevrouw, jae ik zeg net
tegen Dik, (m'n vrouw keek ervan op dat ik Dik 'eette), ik zeide zonet
tegen Dik, 't is toch 'ard 'oor, as je man mee zo'n meid gae saemenweu-
ne, 'oor. Jao je weet wè, ik praote nooit nergesten over, ma ik bedoel
ma, en een mens wilt z'n 'art wè 's uutstorte ee, dus zodoende. Wan'
me man dan ee... enz. enz. enz....
(Uut: Perpetuum mobile, oftewel de Klacht van Leintje)
Wie over Zeêuwse dialectschrievers wil praote, mag Willem Vaarzon
Morel Sr. zeker nie vergete!
noe nummer 18 I
