De dankdag
Jan Zwemer (Oöskappel)
mee de dankdag spitte vaoder aol z'n land
't liefst in 't zicht van 't kèrkvolk 's middags, want
ie ao 't nie zö op ménselijke wetten
mee de dankdag spitte vaoder aol z'n land
negen roeen en meer, ie keerde 't mee den 'and
ie 'ieuw een rieme, een gaeve rechte kant
en tegen doenker kon n z'n spae in de olie zette
mee de dankdag spitte vaoder aol z'n land
nie schielijk, mae gestaag, ie spitte mee verstand
geên jacht, geên baos, ie stoeng op eige land
geên vuulte kwam vö 't zicht, daè kon j' op lette
mee de dankdag spitte vaoder aol z'n land
zö ei-je vö december 'eêl jen 'of an kant
een jaer eit zö z'n eige vaste ritme
je kan de vorst verwachte en impersant
ei-je je vrie'eid laete ziee an aolleman
en 's aevends dankbaer kan j' in kérke zitte
mee de dankdag spitte vaoder aol z'n land
I noe nummer 18