Spook'uus
in de stromende reegn de stad in om ergest nog wat te gaon eetn, want
we 'addn nog een lange dag voor den boeg.
Mee een goe gevulde maoge, mao nog steêds in de reegn zochten en
vonden wulder een rechtvaerdigieng om ergest nae binne te gaen. 't
Wier 'et plaotselijk schoolmuseum, a wao wulder weer even an onze
ellendige schooltied werdn 'erinnerd door nostalgische voorwerpn zoas
de plak, de kakdoze en een onderwiezer gemaokt van gips, die was uut-
gedost as de dirigent van een symfonie-orkest tiedens een gala-aovond.
Nao een ure op die schoole vondn wulder 't genogt, en giengn in de
richtieng van 't jongerncentrum. Dao was noe biena alles klaor vo de
tentoonstellienge, maor eên exposant ontbrak op 't appèl toen de zaok
vo geopend verklaerd wier.
De zaok zag 'r antrekkelijk uut en langzaom an druppeldn de bezoekers
binn'n. Mao 'oe mostn wulder de rest van de tied deubriengn? De dag
was nog lange en 't muzakaole gedeelte van dien dag zou nog eevn op
zich laatn wachtn. Omdat 't buutn nog steeds regendn, besloötn wulder
ons terug te trekkn in een ruumte van 't anpaolende buurt'uus.
Regelmaotig viel dao de naom van de nog steeds nie anwezige exposant.
Kwam tie noe wè of kwam tie nie? Noe schoof d'r een zwaor geta-
toeeerde kunstenaor bie ons an de taefel. Onze conversaoties stoktn
eevn, mae da zou rap verandern toen de 'mummieman' binn kwam.
D'r stapte een in 't zwart geklêde man mee een 'Mefistobaerd' onze
ruumte binn. Onder z'n aerm droeg hij een in vuulzakken verpakte figuur
mee menselijke contourn. Hedde de mummie bij, 'oorde 'k iemand
zeggn. Een overbodige vraog eigenlijk.
't Was de bedoelieng dat de mummie in een gank op ne taefel wier uut-
gestald, mee vee plantn d'r om'eene. Mao vent, maok een bitje voort,
'oorde ik iemand zeggn. Doe 'm z'n regenpak af dan kunn'n wulder ok
nog wa zien.
Wat of wulder te zien kreegn was nie mis. 't Was een levensechte, mee
oog voor anatomische ver'oudiengen naegebouwde mummie, gemaokt
van purschuum en andere plastieks, voor den 'elft omwikkeld mee liek-
kleurige windsels. De mensn keekn ulder ogen uut en overtuugden ulder
van de verbluffende preciezigheid waomee de mummie was naoge-
maokt.
Noe begon de kunstenaor z'n veraol waorom de reis van Sas van Gent
nae Terneuzn zo lange geduurd 'ad. Dien eerste buschauffeur 'ad van ze
neuze gemaekt en em mee z'n vrachtje de deur geweezn. De volgende
chauffeur, vee laoter, liet 'm nao vee uutleg binn komn. Maer 'm most
wè dubbele strippen laatn stempeln vo z'n vrachtje. Daorom was 'm zo
laote. Ik 'oorde dat 'm in z'n weunplaots ok al vereerd was mee een
bezoekske van de plaetselijke politie. Mensen uut de buurte 'adden
gemeld dat 'm verdacht bezig was, misschien wè mee een opgegraovn
liek. De kunstenaor gieng noe bie ons en de zwaor getatoeeerde kunste
naor zittn en langzaom begon 'mummieman' ons van z'n levensover-
tugieng te vertelln. Da mee dien mummie was mao een gedeelte van z'n
I noe nummer 18
