10 Buskotjes Antwèrpn een stoel gekocht. Ik zat daor dus op m'n nieuwe tweêde'ands stoel in 't doenker in een buskotje in 'Ulst. En moeder kwam maor nie. 'n Mobieltje aon 'k toen nog nie maor wel een telefoonkaorte mee nog 'n paor cènten d'r op. Ik gieng maor een keêr bèln. Nie thuus. Dan is ze dus a weg. Nog eev'n wachtn. Ik zat dan wè lekker, da dee nie af an't feit dat 't een brakke koud wier. Nie zó gek op een februaorie-aovend. Nog mao een keêr beln. Nog aol- tied nie thuus. M'n zus dan maor probeern. Die was wè thuus en wist me te vertelln waor da ma was: gaon ziengn in de kerke. D'r begon me wa te daogn... Eêrst 'aon we afgesprookn da ze me zou op'aoln maor omda'k nie wist 'oe laot da'k an zou komn, 'èn we da laoter veranderd: ik zou de bus pakn naorTerneuz'n... Wa noe gedaon? M'n zus èt geên auto dus we spraokn af da zie moeder zou bluuvn belln en a ze thuus was, most ze me maor komn 'aoln. En daor zat 'k dus nog zeker een uure op m'n stoel, in 't buskotje. Zèldn èn 'k 't zó koud g'ad, maor 'k most ook wè 'n bitje lachn om m'n eign. Je most me daor zien zitn! Noe aon'k overlèst wee zoiets, alleên noe 'aon 'k geên stoel gekocht en 'k stoeng ook nie in 'Ulst, maor in Goes, 'k Kwam mee de trein vanuut Amsterdam en omda'k a zó vaok de bus daor aon gemist vanwege vert- raoging, was moeder zó aordig gewist om m'n op te komn 'aoln. Mao wéé kwam ze nie opdaagn. I noe nummer 19

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2004 | | pagina 12