1
kke Mokammedaon (2)
Jan Bruens (Aernburg)
HaK
Goe geluumd was 'k dien ochtend opgestao. De zunne scheen in de gank
van ons 'uus en spontaon begost 'k een lied uut mien jeugd te ziengen.
'Bin jie een bitje melig?' 'oor ik m'n vrouwe zegn. 'Loof den 'Eer mee
blieë psalmen!'
Om 't geluud van de stofzuger te overstemn zoeng 'k mee vee enthou
siasme. Dan gaot de deurbelle en a 'k nog aoltma luud galmend de voor
deur open, kiek 'k in 't gezicht van een lachende getuge van Jehova. Van
de normaole spraokzaomhied van de man is nie vee over. 'Ier 'oef 'k
vandaoge niks te zegn, jie èt 't geloof a gevondn', zeit 'm. En rapper as
ooit goeng t-ie in de richtienge van 't volgende 'uus om dao opnieuw te
probeern z'n 'eilsboodschap te verkoöpn. Lachend vertelde 'k m'n vrou
we d'rvan. 'Oofdschuddend gao ze verder mee 'eur werk.
Een paor minuutn laoter stao 'k an de bus'alte wachtend vo de bus nao
