Bresjes. Dao za'k overvaorn nao Vlissiengn, op weg nao Amsterdam om
dao dien avond gedichtn voo te leezn in een café. 'k Za begeleid wordn
deu de gekende gitarist Azul de Ajijic. 'k Ao geên 'aost en 't treinreisje
nao Roosendaol verliep slaopverwekkend.
Mao da veranderdn rap. D'r kwaomn doenkergekleurde mann mee een
vrolijke uutstraolienge binn. Ze waorn mee viere. 'k 'Oorden ze
Nederlands praotn. Ze nesteldn zich an den anderen kant van 't gang
pad. 'k Begroetn ze mee de woordn 'salaam aleykum'. 'k Was immers
toch in een melige buue. Mee een baord die noe even lank was as een
blikje cola en g'eêl in 't zwart gekleêd kost 'k vo alles deurgaon. 'k Kost
een geriffermeerde predikant zien, mao evengoed een jood of moslim.
Mao da zou laoter nog wè bliekn.
Tot grote ergernisse van een tegenover m'n zittende vrouwe ontspon
zich een gesprek over koein en kalvers. Mao da zou snel verandern. De
mann waorn op ulder gemak en begostn eetn en driekn te vooschien te
'aoln. Ulder maol uut den automatiek zag t'r ronduut onsmaokelijk uut.
Voor 'k 't wist waorn de woordn dr uut: 'Wao komn julder vandao en
wao gaon julder nao toe?'. Drie van ulder kwaomen uut Pakistan en
eêne uut India.
'k Waor angenaom verrast. De vredesbesprekiengn tusn de aortsvijandn
Pakistan en India kreegn 'ier, in de treincoupé, een gezicht, 't Gaf me een
goed gevoel om dit te kunn meemaokn. Tweê van de mann kwaomn uut
Karachi en eêne was van Peshawar an de Pakistaonse grenze mee
Ikke Mokammedaon (2)
Afghanistan. Den Indiër was geboorn in Kerala.
Ik verteldn da'k een paor keer in Karachi gewist waor in den tied dan'k
nog voardn. In mien 'erinnerienge was 't eetn dao lekker en zaotn de
meisjes van plezier dao achter de traolies van 'ulder bordeeln. Da leste
was vanzèlf nie echt om vrolijk van te wordn. Van Peshawar wist 'k nie
meer as da van daaruut 't verzet tegen de Russn in Afghanistan georgao-
niseerd wier.
En Kerala meneer? Neêë, daor was 'k nog nooit gewist, maar wè aan 'k
er boekn over geleezn. 't 'Eêtn 'Kerala. Society and Politics', een histo
risch overzicht geschreevn deu E. M. S. Namboodiripad. 't Ver'aolt van
den eersten communistische deelstaotregiering in India waorin 'indoes,
moslims en christenn broederlijk saomenwerktn om d'eersende Congress
Party de voet dwars te zetn. De mann waorn dudelijk onder den indruk
van mien kennis over ulder landn van 'erkomst en 'k waor noe tot alles
in staot. 'Dus julder zien moslims a 'k 't goe èn?'
Da wier beaomd. 'Maor ie is 'Indoe'.
'k Docht an julder van die strenge eetregels 'addn', zei 'k. 'Wat an julder
dao nao binn werkn, liek mien nie echt halal of kosjer, ee. Da's nie 'êle-
maole zuver'.
je-gie zelve wel halal gegeetn?'
Ik verteldn da mien ochendeetn bestoeng uut broöd, mierikswortel en
pekelvleês. Halal en kosjer tegeliek. D'r wier nog wa 'een en weer gepra-
ot over 't eetn.
noe nummer 19 I
