'Hij gaat een meisje kussen', 'oor ik zegn. Den eersten afspraok en as ik opmerk da je nie mee een rokerige mond kan ankommen bie zö'n meis sen, worn de angebooie mondverfrissers graog angenoomn. 'Dienkt erom joengers, halal bluuvn eel'. Ondertusn weet ik dat 't gaot om een stiekeme ontmoetieng tussen m'n reisgenoot uut Kerala en een 'Indoestaons meisje. De Pakistaonn zuln d'r eign d'r nie mee moein en etalages gaon kiekn in Den 'Aogt. As de trein het station van Den 'Aogt binn rolt, neemn me vriendelijk afscheid. Mao vooda ze de trein uutgaon, vraogn ze nog een Fisherman's Friend. Ze zegn goeiendag en inshallah en wens ik ulder de krul. Wat mien angaot, zien de moslimextremistn nog lange nie deugedroengn in ons openbaor vervoer. Dien avond traodn me op in een vol café. D'r wier muziek gemaokt en gedichten van Andres Oosthoek uut Zeêland en Pablo Nedruda uut Chili voorgeleezn. Nao 't voorleezn krieg 'k mot mee iemand, die me uut beg- ost te maokn vo rotte vis en me een vule jood noemdn. Mao laoter wier de vrede geslootn en wiern me allemaole droenkn. Ikke Mokammedaon... Ikke Mokammedaon (2) moe nummer 19 I

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2004 | | pagina 27