't Territorium
een inspreker, de voorzitter van de durpsraed. In z'n verhaal briengt n
over dat de ménsen, die van De Polder, 't er glad nie mee seêns bin dat
ze op de camping 'uzen wille bouwe, 47 stuks nog wè en dat ongeveer
in de dunen.
"t Leste open gedeêlte rond 't durp", vindt n.
"D'r is in dien 'oek a zóvee gebouwd" meênt n mae. Neê, ze bin d'r fel
tegen.
De commissie stelt nog wat vraegen an z'n, over 'oevee caravans at er
noe stae en nog zö 't eên en 't ander. A vlug raeke ze onder mekaore in
discussie. Ze bin d'r ook nie aol vo, dat bliek dudelijk uut de felheid en de
vraegen an de wetouwer. Jae, dien zit er tegenwoordig ook bie, vooran,
bie 't publiek en die moet dan af en toe antwoorden geve op vraegen
van de commissie.
Alleênig mae technische vraegen, geên politieke, da's vo de gemeêntera-
ed. Dat 'eêt dualisme, dat is in Den Haag verzonne en moet 'ier, in dat
kleine Veere, ook bedreven ore. Technische vraegen dus. Vraegen as:
"Kan dat noe zömae, dat er een park gebouwd oort op basis van rechten
van wè veertig jaer gelee?" En:" bluuft 't 'ier dan ook bie, den eigenaer
kennende?"
De vraegen bin deurspekt mee politieke mêningen, da's dudelijk. En a ras
voel je 't an: d'r bin d'r maer 'eêl weinig voor. De wetouwer verklaert dat
'n d'r eigenlijk, strikt genome, nie onderuut kan. De wet 'ouwe, da's noe
eênmael z'n taak. "Maer ie moe toch nog 's gae praote mee den eigena-
I noe nummer 19
er", vinde sommigste. "Of 't toch echt nie anders kan."
"Misschien is n wè bereid toet een andere meugelijke oplossieng."
Den eigenaer eit overaol recreatievoorzieningen.
"Ze 'aodde trouwens afgesproke om alleên nog maer in zuudwest
Walcheren uut te breien".
"Zó stieng 't in 't bestemmiengsplan."
De wetouwer kan an de slag.
't Volgende punt is een kattepension. Een kattepension? Daer 'ao ik nog
nooit van g'ore. 'k Zou dat zelf ook nie verzinne, mae jae, 't vrouwtje
achter de microfoon wè. Die zag dat 'eêlemaele zitte. Ze wist dat ze een
gat in de mart van dienstverlênieng ontdekt ao. As de mensen mee
vakantie wille, dan kunne ze d'r katte daer onderbrienge. Ze was 't goed
van plan, dat 'oorde ik wè.
Aol d'r kaorten ao ze op taefel geleid bie de gemeênte, want ze wou
aolle vergunniengen piekfijn in orde ebbe. En dae zat 'em de kneep, 't
Was officiéél onmeugelijk om 't binnen de regels te doen. Aolles was
geprobeerd, bleek uut de stukken. De commissie kon eigenlijk alleên
maer een artikel-negentien procedure anraoie, een soort ontheffieng.
Dat wou ze eigenlijk nie, want dan kreeg ze laeter misschien toch nog
problemen. Daer zat ook weer wat in.
Ze zaete d'r dudelijk mee in d'r maege, dat kon je wè mèrke. 't Kon wi
precedenten scheppe, mee aol de problemen van dien. Nog 's wat stuk
ken d'r bie gepakt, waeruut bleek dat er zelfs a overleg was geweest tus-
