Vrom
Cees Noordhoek (Peeland)
Ik werk op druk kantoor in de grote stad.
De spoedorder wordt zakelijk doorgebeld.
Rauw, en voorwaarden beslist op scherp gesteld.
Maar ik hoor het wel, dat zilte in haar stem,
En hoe ze zich nu verslikt in a en e -
Schor verwissel ook ik nu prompt h en g.
Onze woorden krijgen het ronde van klei, en:
'Je zou ook wel eens terug willen, zeker?'
op klompen zeile men deu de dunen
op den diek ruuk je de wind van de Schelde
in de vèrte zie je de Lange Jan
m'n drieve zomae een bitje op 't meer
de klokken van Veere golve mee
tied is 't énige wat a 'ier nie telt
maendagochen zei je den psalm uut j'n 'oöd op
mee esselingen strikke men de schoenen
en voo 't eten is t'r vosse soppen
opa keelt een vaerken, merrege m'n zwoerte
Bep van Toos klusbuttert van biebo naar babo,
mae beschiete doe ze niks
laete en laete doe, 't keert aol mee 't tij
van gloeiende striengen kapt oma babbeluten
Koba is ok uut den tied, da's nie verkeerd dat paelingbroöd
vaoder draait snel een bolus om z'n duum
an de vloedlijne vin je krukels
Jantje van Jasje van Aobram is luchbetummerd
preskop is t'r eiken winter
'Eine van Levien - z'n kinne mee basalt beschoeid -
wier verneukt deu een veint van den overkant
onze spreuken ore deu eb en vloed bewoge
men praete mee den overvloed van vele kreken
en bin stille achter den diek
en a men nie stille bin dan grielen m'n mae een bitje
de polder is waeterkerend, waè was die brugge goed voo?
Jasje wier den rieken aerbeier enoemd
ie zeit er nooit êne, mae kiekend over 't waeter
't leven is een gedachte, een gedachte is t't
een kacheltje springt zomae blie in de weie
moeder, moeder waè bi m'n toch ebleve
Werk op druk kantoor in grote stad.
'Je wilt ook wel terug zeker?'
We breken af, tijd is geld.
I noe nummer 19
