Op de schouwer
Marco Evenhuis (Souburg)
Soms moe je j'n eige 's op je schouwer kloppe. Jan Zwemer en ik zaete
mee die Noe a een stuitje in ons maege. Me woue wè, ie kwam d'r uut-
eindeiijk ook elke keer wi wè, mae echt lekker liep 't aol nie. Te weinig
kopij binnen, te weinig tied om d'r nae te kieken, te weinig kwaliteit ook
soms. 't Was 't aol net nie.
Een 'alf jaer terug me daerom beslote om 't anders te doen. Me bluve
mee z'n tweêën de eindredactie doee en de uutgaeve regele, maer vo de
vast anvoer van kopij me schrievende redacteurs gezocht. En gevonde.
Mee succes, wan ik zou gin veertig pagina's betere Zeêuwse streektael-
schrieveriee kunne bedienke as deze Noe. Zeker nie as je kiekt nae wat at
er de leste tied verschene is. Reden vo een schouderklopje an ons eige
dus.
In deze Noe maek je kennis mee drie van de vuuf nieuwe gezichten in de
redactie. Arie de Viet, Charlotte van der Wiel en Jan Bruens stelle d'r eige
an je vor. Cindy Buteijn en Piet de Blaeij me gevroge om 't kommende
nummer 't zelfde te doeen.
I noe nummer 19
Een schrievende redactie wil natuurlijk nie zeien a t'r gin kopij van buten-
af welkom is. Sterker nog, die kü me 'eêl goed gebruke. De gastschrie-
vers, om 't beêstje mae een naeme te geven, bin dit keer Chris Dekker,
Marien Stroo, Rien den Haan, Albert Goeman, Ad Roelse, Siemen Janse,
Pier van Damme en Cees Noordhoek. De kopij die me krege was zö
goed en er was zö vee, dat er vo de biedraege van ondergetêkende nie
eênst 's plekke mi was. En dae meuge aolle schrievende redacteurs en
gastschrievers d'r eige oök wè een klopje op de schouwer vo geve.
A schrievende verneem ik net a 't Zeêuws nie erkend oor as streektaele.
De argumenten die a daè deu 't alwetende ministerie vo opgegee ore,
bin te lomp om 'ier te herhalen. Die argumenten niks mee den in'oud
van 't Europees Handvest voor Streektalen en Talen van Minderheden te
maeken. Tied om de Zeêuwse gedippeteerde Van Waveren d'r van te
overtugen dat 't zin eit om 't 'êle verael nog eên keer goed uut te duën
en 't Zeêuws nog eên keer mee overtugienge op de schouwers te
nemen.
Op de schouwers, ja. Zö zeie ze dat noe. Bie ons dan toch. A klienkt
'schoeren' nog aoltied stikken zilter, zouter, Zeêuwser. 't Scherpe gaet er
vanaf. Mae wat er overbluuft, verdiend bescherming en erkennienge. Da
ka je wè ziee an wat at er in deze Noe vaoltte lezen, 't Is de moeite,
daerom!
