Een penseelkever (Trichius fasciatus) in Aernburg. Foto van de schrie^er.
Gornaot? Ja, gornaot!
't Liekt erop a de kever zich bluvend in Zeêuws-Vlaondern èt geves
tigd, gezien de aantaln diem die an ik waornam. Maor as 'k mensn
in m'n buurte vertelde van de kever, wier t'r geliek as in 't café de
wenkbrauwn gefronst, 't Woord 'penseêlkever', uut de mond van
een kunstenaor, altied mee penseêln in de weer, klonk nie erg
geloöfwaordig.
'Gie ziet zelf een penseelkever zekerst', wier d'r gezeid. Ondertusn
was 'k ook getuge van 't paorn van de diertjes, 'k Zat te kiekn naor
een blomme waorop een kever zat. Nog êne komt 'r angevloogn,
staot stille in de lucht op tien centimeter van den ander, besluut dat
't een vrouwke is en laot zich op 'eur valn vo te gaon paorn. De
twee valn vervolgens op een lelieblad en doen dan de paoriengs-
dans.
Maor op café za je mien nooit meer 'oom over zoetwaotergornaot
of penseelkevers. 't Is noe augustus,komkommertied, en in de krante
stao a in Japan 't verzurgn van kevers een nieuwe rage is. De kevers
worn diere dao. 'k Mag 'oópn dat de rage nie overslaot naor ons
land, zöas mee die koi-kerpels. Dan moetn de boern op ulder aerpel-
veldn de coloradokever gaon verzurgn. 'k Zien 't nog nie gebeurn.
noe nummer 20 I
