Engelien Duijvestijn (vertaelienge)
Daegelijks
Ik kenne de wegen slecht; ze kenne mien wè
ze tikke moedgevend tegen mien zeulen
't graeuwe vleês van de straeten spliet open
ik gae fier de wonde in
koning, maèr ok onderdaan
Op die meniere breeke ik in de dag
en ik stae overoal van te kieken
niks briengt me in de warre
en ik verwachte overoal wat van
Maèr achter me gebeurt van aolles
't is te merken oe a zonder erg
deur ziestraeten de gevolgen slupe
die a jaeren laeter in |t verbiegaen
in een gevechtspak voe men ogen komme
Eindelienge kenne ik de vaandels
sabel op keel. Reveille klienkt
en awee 't gevecht twint a
't vergiftigt roöd oöge van Mars
verlöpig nie achter de daeken zienkt.
29
noo nummer 20
