Terugkieke bemoeien, wier 't glad een zootje. Ze vroge de ménsen op straete stomme, simpele diengen zöas: 'Moe 't Zeêuws een taele ore?' Wat as ze daèmee bedoelde, zeide ze d'r nie bie. En as ze a 's een keer uut mekaore deeë wat as ze bedoelde, dan wier 't nooit: moe 't Zeêuws erkend ore volgens 't Europees Handvest vo Streektaelen en Taelen van Minder'eden? Neê, vee te moeilijk natuurlijk. En dat 'streektael' een gewoon Nederlands woord vo 'dialect' is, daer aodde de heren en dames journalisten nie bie naegedocht. Ze aodde 't mae over 'tael' en niks anders. Dat de ménsen op straete van aolles terugzeide dat mee de erken- nienge zöas die deur de Provincie angevroge was, glad niks te mae- ken ao, dat kon je ze natuurlijk nie kwaelijk neme. Dat de mênienge van de ménsen volgens de letter van 't Handvest ook glad nie van belang was, dae gaeve de PZC en Omroep Zeêland natuurlijk ook nie om. Neê, 'oe zoue ze dat kunne wete, want de heren en dames journalisten 'aodde (misschien op een ienkelen bie Omroep Zeêland nae) de tekst van 't Handvest en van de provinciale anvraege glad nie ingekeke. Lobby Om een belangrieke instantie nie te vergeten: de Provincie zelf. Die ao z'n eige vastgebete in 't middel van de lobby, de cop^cten mee 't meêst 'eilige dat at er vo hedendaegse politici bestaet^de afgoden van Den 'Aag, de Tweêde Kaemerleden. Volgens de mdde in 't pol- letiek-correcte tiedpèrk, wier d'r ook zövee meugelijk biJnenskae- noe nummer 20 mers g'ouwe. Wat as t'r precies besproken is tussen de Gedeputeer de en de Kaemerleden en/of de staatssecretaris, wete me toet van- daege an toe nóg nie. Direct contact tussen de toen bestaende Commissie vo Dialectbevorderieng, de Wèrkgroep Erkennieng of de Wetenschappelijke Adviesgroep en de 'oge dames en 'eren in Den 'Aag was eigenlijk nié de bedoelienge. Ze mochte alleên een keer een zak mee 'andtêkeniengen gae brienge. Ik ao m'n eige daer ook vo opgegee en ik bin ook meegeweest. Mae nie omda 'k er vo uut- genödigd was, want een brieve mee een uutnödigienge 'eb fk nooit gekrege en Marco Evenhuis ook nie - de andere leden van de Erkenningscommissie wé. Ze waere op 't Provincie'uus zeker bange da me tegen de Staatssecretaris zoue gae kettere of blaffe of zö. Waerom kwam d'r trouwens een 'andtêkeniengenactie? Omdat de Staatssecretaris ao laete wete dat n die mee zou wege bie z'n beslis- sienge. Ja, ie wou zeker z'n 'anden nie brande an een conflict tussen de opstellers van 't Europees Handvest en de Taelunie! De Provincie Zeêland goeng dus braaf an 't werk om te doeen wat as de Staatssecretaris gezeid ao - inplekke van te zeien: ons staen op een correcte uutleg van 't Handvest en dan me gewoon recht op erkennienge en wat de ménsen d'r van vinde eit er niks mee te mae- ken. Mae ja, wien durft dat te zeien, ze zoue je 's ondemocratisch kunne vinde, ee? Dat risico wil geên méns lope. Me wete aollemaele 'oe of 't spul afgelopen is. ledereên dee z'n besten: de gedeputeerde en de Commissaris, 't bestuur van de Dialectverênigienge en de streektaalfunctionaris. De kwestie van de

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2005 | | pagina 6