erkennienge kwam uuteindelijk op 't bordje van de regerienge-
Balkenende. En in dat klimaat was t'r geên plekke vo afwiekiengen
van 't grote grieze midden, ledereên eênder was impersant 't motto
g'ore: je smoel 'ouwe, 't liefst zö 'ard meugelijk wèrke en voraol nie
zelf naedienke. In zö een sfeer was t'r mee een erkennienge van 't
Zeêuws - een gebeuren volledig op 't culturêle terrein - glad geên
eer te b'aelen. De anvraege wier dan ook op den duur van taefel
geschove mee een argumentatie daè as de verantwoordelijke ambte-
naeren nie 's d'r besten op gedaen 'aodde: 't onbenul droop t'r
vanaf. Tegen zövee domme onwil is 't kwaed vechten, moete de
Zeêuwse provinciebestuurders gedocht Van Gelder stampte nog
wè 's kwaed mee z'n voeten, mae daè bleef 't bie. Uutepetuut.
Oosthoek
't Duudelijkste bewies dat de Zeêuwse media d'r eige glad nie in de
kwestie verdiept 'aodde, wier trouwens pas in 2004 geleverd. Op 12
augustus 2004 schreef Andreas Oosthoek, 't opperwezen van de
PZC, in die krante over '...het streven naar een geconstrueerde mid
dentaai die 'we' vanaf een afgesproken moment als Het Zeeuws
zouden moeten erkennen Zo'n amalgaam met een voorgeschre
ven eenheidsspelling, waarin de dialectschrijver de sprekqf niet meer
herkent, leidt vaak tot fonetische misbaksels...' „J
Zou Oosthoek 't daer 'ebbe over 'de' erkennienge van 'Jr&eêuws
volgens 't Europees Handvest? Dat moe naebie wè, wanf van een
andere of een ander sóórt erkennienge is t'r nooit sprae^ geweest.
Terugkieke
De brave man bespreekt in z'n artikel 't boekje 'Zeeuws' van Lo van
Driel, maer in dat boekje is ook geên anknopiengspunt te vinden vo
wat as Oosthoek precies bedoelt. Maer over een eên'eidsspellienge
gaet 't nèrgensten in 't Europees Handvest. En a zeker nie over 't
vöschrieven van eên'eidsspellienge of 't construeren van een 'mid-
dentaal'. Eit n dat dan gewoon uut de lucht geplukt?
Of eit de man z'n eige iets laete wiesmaeke deur een ander? Da's
misschien nie 'êlemaele onmeugelijk. Zö was t'r in 't voorjaer van
1999 een noga polariserende brieve in de PZC geplaetst deur een
dialectschriever uut 'Ulst. Die begon en eindigde mee de Europese
erkennienge van 't Zeêuws en in 't gedeêlte daer tussenin wier
beweerd dat de spellienge van NOE (de 'schriefwiezer') d'r vo zou
zurge dat de verschillen tussen aol de in Zeêland gesprake streek- en
durpsdialecten wegg'aele zouen ore. Dat dat glad nie klopte, is lae-
ter rechte gezet en da conflict is allank a uut de wereld. Maer op
eên of andere maniere bin d'r in Zeêuws-Vlaenderen bliekbaer van
dat soort ideeën rond bluve spoke. In de PZC van 26 oktober 2004
zeide verhaelenvertelster Thea de Bruine uut Sluuskil: 'Er hadden ook
nadelen aan zo'n erkenning gezeten. Dan krijg je namelijk ook één
schrijfwijze, en dat is bijna onmogelijk...' Waer ao Thea de Bruine
dat misverstand opgedae? Ao ze dat van die brief in de krante, of
van andere 'bronnen' in Zeêuws-Vlaenderen? Of ao ze een paer
maenden tevoren dat artikel van Oosthoek geleze? Me zu'n 't mis
schien nooit wete, mae vermaekelijk is 't wè.
Noe nummer 20 I
