Dan 'oor ik m'n eign praotn zeg. 'Èn judder dad ook? 'k Zei dan ik
m'n eign 't beste voel op m'n Aerdnburgs.
Kwam tuus en verteldn da an m'n vint en die ao toch leute. Asof da
nog zó leutig is. 't Lei me noga zwaor op m'n maoge.
An d'n andern kant ao ze me wè op een idee gebracht. nog wa
daogn loöpn prakkezeern. Docht bie m'n eign: 'an 'k Awlnburgs
kan praotn, moen 'k 'ttoch kunn schrievn ee?
En zodoende paktn 'k m'n penne en begon zömao wa dp te
schrievn. Mao éérlijk is éérlijk, 't viel in 't begin een behèorlijkn brok-
Plat schrievn
ke tegen. Noe doen 'k da a vee beter, dienk ik. 'k Schrief ook wè
een keê een gedicht in 't Aerdnburgs en da gao me ook asmao beter
af. Toch wè leutig zö in j'n eign taoltje.
Dus je ziet dan'k van zö'n 'Ollandse ook nog wa biegeleêrd èn. Mao
da weet ze nie, we. Ze weun 'ier nog altied. 'k Zien ze nog wè een
keêr en m'n 'ouwn dan een praotje. 'k Aon gedocht da ze 't 'ier nie
lank gieng uut'ouwn. Meêsta bin die stadse mènsn noga rappe trug.
Mao 't val me nog mee.
noe nummer 21
33
