Kwaed Bamboes en Ko En zeker in Vlissienge zou 'k mae oppasse. Daè schiene d'r een paer bie te lopen die graog klapjes uutdeêle. Een jaer of vuuftiene terug ao je d'r een stel die goenge wè 's afrekene mee gasten daè as ze in diensttied geên grip op konde kriege. In burger dus. Die gasten wiere even de broek gespoeld in de Schelde. - Mae dat waere dan lui die as wat uutgevreten 'aodde? - Dat wè, ze konde ze alleên nie te pakken kriege. - Ook mae vreemd, mae dat ka je dan nog begriepe. Mae je tante ao niks gedae. - Neê, 'ooguut op boereland gelope zonder toestemmienge van dien boer. Nie wildplasse, geên schaep meegenome, zomaè lope kieke. - Meer au op straat. Piet, doet er nog maer eên, noe mag 't nog. Ko ook nog eêntje? I noe nummer 22 Corrie Kopmels ('s Graevenpolder) As ze kwaed is vliegt ze deur 't 'of vloekt z' an de viever 'et snot van de hosta's douwt ze driftig den bek van de snoeischaere open de kamme van d'oenders ziee zö rood as 'n krote onder d' aerde maeke de tulpen een vuuste

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2006 | | pagina 14