Zesse
Jan Zwemer (Oöskappel)
'Oevee zou 'k er eigenlijk g'aod in de loop
van m'n leven? Of beter gezeid: 'oevee èn
d'r mlen g'aod in de loop der jaeren?
Ik bin 's gae telle en ik kwam toet zesse.
Die van noe. Een zunnig karakter, vee fluite,
klesse. Daè bin 'k wè vo en dan moe je daè
bie bluve natuurlijk.
En die tweê daèvo, die waere zö'n bitje van
mien leeftied of een ietewatje ouwer. Toen
in Amsterdam, die kwam uut Friesland, daè
kö je eêuwigst mee lache. En in Domburg,
daè ao 'k ook nooit dol mee. Gewoon gaef
was dat aoltied eigenlijk. Jammer dat dat op
een gegeve moment over was.
En daèvo: die was a wat op leeftied weet je.
Mae 'k goeng d'r toch aoltied graog naè
toe. Vee praote, van da je binnenkwam toet
a je wi buuten was. Daè ao 'k glad geên
moeite mee. Eigenlijk een plezierige herinne-
rieng, mae dat kwam ook omda 't daèvo nie
zö geschikt ao.
Nie geschikt? Neê zeker nie. Je wier aoltied
g'olpe, mae de sfeer was nie leuk. Moppere,
je de schuld gee van diengen die as je over-
g'ouwen ao van daèvo, van nummer eên.
En dan docht je: mae daè kan ik toch niks an
ver'elpe. En as je d'r tegenin goeng, ao je
kwaeie gezichten.
Neê daè was nie vee an en me bin dan ook
mee ruzie uut mekaore gegae. Wat was ik
bliee a 'k toen wi in 't zunnetje op de stoepe
stoeng. De bibbers over m'n lief, mae jae, ik
was ook nog maer een snotjoenk ee, toen.
zö. En dien dikken bril dan...
Neê, ik kan d'r van mee praote.
Zesse 'k er g'aod in de loop van m'n leven
Mae die a 'k noe daè bluuve 'k nog mae
bie. Nog tientalle jaeren, mag ik 'oope.
Lekker fluite, ik luustere en ie vuile.
D'r gae niks boven een goeie tandarts mee
een goed humeur.
Ja, en dan bin 'k onder'and bie nummer eên
belonde.
Daè bin je mee begonne en bie mien eit dat
toch den groötsten indruk gemaekt. Dien
eersten keer, op schoöle. Dan bin je nie zö
mae een bitje benauwd. Je zou eigenlijk zö
weg wille lope, mae da goeng toch ook wi
nie. Tsjoenge joenge joenge, wat een schep
sel was dat! Weet je da 'k die nog 's gebe
ten
Laeter moch ik d'r naè toe in stad. Noe zou
je zeie: bekiek 't gauw, mae toen dust je nog
nie zömae kom-af te maeken. Van die
indriengende vraegen. Over zoetigheid en
noe nummer 22
