weet wè dan is 't ie in februaori... was t-ie bie ons, die zondagao-
vond, en dan is t-ie in al da slechte weer naor 'uus gereën, enne...
die 's nooit anders gekomme als op de fiets, een kilometer of 23 van
Sint Joris ten Distel naor 'Eille, ongeveer zowa. Enne jao, me èn dan
toen, op een gegeeen moment dan gieng Guust trouwn en dan
kostn wulder ok trouwn. Dus dan èn 'k ik gezeid: 'Da's goed.' En
m'n moeder zei oök 't is goed en zien wulder toen getrouwd.
Dan giengn we op 'Eille weunn. Bie Fons z'n vaoder op 't bedrief.
Mao jao, Guust is den eersten van oktober getrouwd en wulder de
drieëntwintigste, dus 't was wachtn op mekaore ee. Mee die twee.
Guust en z'n vrouw ben d'r a nie meer. En wulder... ao, Fons is oök
a weg.
In '54 werd 't eerste kindje geboorn en dan èn we 'eêl 't gezinnetje
gesticht. Biena ieder jaor een kindje. Tusn Anneke en Frans daar zao-
ten twee jaor en een 'alf tusn. Dan gieng 't zo rap nie meer. Maor 'k
geef er nie om, da me ze allemaole kort achter mekaore g'ad èn.
Da wou 'k een keer zeggen: Pa die was altied in 't land en an die
beêstn bezig en ik moest wel thuus een bitje overal op pasn en dan
was z'n vaoder ok nog bie ons; dus da kwam eigenlijk goe van pas.
Want as 'k achter boodschapn most of geliek wao, dan was t'r
altied iemand voor op de kinders te pasn en ie kost 'r goe weg mee
oök. Ie was eigenlijk volgens dat ie al oud was goe voor kleine kin
ders.
Me 'adn toen eigenlijk nog geên nieuwe stal. Me èn toen... in '60
Van Sint Joris en de Draok nao de H. Maria mee den inktpot
èn me dan een nieuwe stal gebouwd en me 'adn eigenlijk al een
keer vaerkenskoten gebouwd voor die, omdat da niet te doen was,
da zat in van die 'outene kotjes.
En koein? Me ben eigenlijk begonn... me 'adn d'r toen drieë. Vaoder
'ad drie koein en een stik of vier vaerkens. Gauw, eigenlijk nie, geên
kweêkvaerkens toen nog, die bin pas gekomn achter jao, da me
tweê of drie jaor getrouwd waorn. Dan ben 'k beginn mee een keer
een zeuge. Dan een keer weere. Een bitje meer vaerkens. Alzoa is da
gegaon.'t Was eigenlijk meer kweêkn da me deeën. Een stik of vier
zeugn en dan die biggen kweekn, dus jao dadde, da was eigenlijk 't
meêst... En koein, melkkoein,een stik of viere. We èn d'r eigenlijk
nooit meer g'ad. Maor van die vaerkens, daor kost je van over'ou-
wen. Je kon ze opkweêkn en je kon ze oök... a je d'r te vee 'ad, ver
kocht je ze as vaerken en a je d'r geêne te vee 'ad dan kweêk je ze
zelf op. En je most altied joengn kweêkn oök ee, jao. Die bleven oök
nie meegaon, want as ze te oud wiern kost je ze praktisch nie meer
verkoöpn. En dan zö'n zeuge slachtn deur ons eign daor voeldn 'k
nie vele voo. 'k Vond 't beter een joeng vaerkn te slachtn als zö'n
ouwe en daorom deeën we dat dan en verders de koein jao.
Me 'adn d'r viere of vuuve of zesse, me 'adn d'r op den duur achte
maor da was al melkn mee de 'and en in de zeumer liep da in de
weie en dan most je altied in de weie die koein gaon gaon melkn
want noe, noe zouen ze ze eigenlijk op stal kunn melkn, omda me
noe een weie èn achter de stal, maor da was toen nog nie. Je was t'r
tevee tied aan kwiet. Je most nao die weie, je most dan melkn, je
noe nummer 22 I
