Van Sint Joris en de Draok nao de H. Maria mee den inktpot aovends mee drie voer beêtn en dadde mosten we dan losn in 't beêtnkot ee. D'r wier verders nie over gepraot. Pa zei dan: joengens we gaon d'r an beginn ee, a wè, mee een stik of drie viern en ze waorn gelost. Da bedrief da wulder 'adn was eigenlijk geen vetpot, maor we èn de kinders allemaole fatsoenlijk kunnen opbriengn en ze zien allemaole op ulder pootjes terechte gekomn. 't Verschil tusn vroeger en noe is dat de risico's meer gespreid waorn. Ge 'ad vaerkens, ge 'ad koein en kalfjes en ge 'ad taerve, ge 'ad gerst, ge 'ad een keer een brokje vlas en ge'ad een eigen moestuun. Ge èd tegenwoordig as ze aerpels zettn, 't moeten gemeetn zien. Vroeger zette je aerpels voo j'n eigen en ge 'ad er nog een bitje voo in de verkoop te doen. Jao, da was goed. Maor eigenlik, bie ons was brune boönn voo de verkoop, erwtn voo de verkoop, taerwe voo de verkoop. Den 'aover was voo de eign beêstn. Dus jao, ge èt dan nog een keer wat gerste, dat je over'ouwt voo de zwiens en g 'ad een keer wat taerve wat of je over'ouwt voo de kipn en voor 't eên en 't ander. Da was azoöe. En maïs, daor praotn we nie over in dien tied. Tegenwoordig zet ze gemeetn op gemeetn maïs, voo de koein voo voer. Dat èn wulder nooit gedaon. Wulder zetn altied koeiebeêtn. D'r was vee werk an en niet zo voedzaom oök. Maor die beêstn waorn d'r ook goed mee. Jao. Maor maïs is een nogal kostelijke vrucht, maor ik zegn oök altied: me kunn da nie meer terugdraoin geliek dat da gewist is. Want vroeger was da rogge voor de vaerkens, geste oök voo de I noe nummer 22 vaerkens, 'aover was voo de paerden en gepletn 'aover voo de kalf jes, da wier oök gedaon, maor noe, dat is allemaol anders. Wulder èn eigenlijk gauw overgeschaokeld. In de plekke van 'aover... Génen 'aover nie meer gezaoid... An me geen paerden nie meer 'adn, zaoidn me geên 'aover oök nie meer. Dan zaoidn me geste en dan wier die geste meêstal verkocht voor brouwgeste. Da brocht meer op. En jao, wa most je. Taerve da zetn me oök. Daor 'adn wudder gerief van voo nao de meulen te gaon voor broöd van te bakn, maor op den duur èn 'k dat oök nie meer gedaon. Je kost net zo goe broöd koöpn Of da je dat allemaole nie doen of da me

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2006 | | pagina 30