gaon pimpeln natuurlik. Dan 'adn ze een goeie cent verdiend en dan kwaomen ze thuus mee een gróte bundel latten, die latjes die a kapot waorn, da wier verkocht vö kachel'out, vö de kachel an te maokn. St. Joris was meer een 'andelsplaotske dan een boerenplaots- ke. We 'adn wel boern, die 'adn dikwijls twee of drie paerdn. Jao,de grond in St. Joris was redelijk. 'Ier je meer zwaore grond maar gun- ter je ook zandgrond en ge èt er dan lichte klei. Waor of ik geweund 'eb, was de grond vee bruunder dan de grond die een 'alf uur verder leit, die was vee zwarter, mao waor mien vaoder zien Van Sint Joris en de Draok nao de H. Maria mee den inktpot thuus z'n boerderie 'ad, was eigenlijk echte zandgrond. Da was as 't waore te slecht om buten te liggn, zeien ze wel een keer. Weet je wat of je daor 'ad? De rotse zat vee te hoge. Ze 'adn te weinig grond boven de rotse. Da was moeilijk boern. De weie en al brandde subiet dood in de zeumer. Alles verschoeperde. Da was geên goeie boerderiee, mao ze waorn in dien tied al blieë as ze kosten gaon beginnen. Maor waor dat ik weunde was 't redelijk goeie grond want mien vaoder kost d'r alles op kweekn. Me 'adn nie vee grond, mao 't was toch genoeg. Mien vaoder deed veel saomen mee z'n broers en zus ters die nie getrouwd waorn en mien moeder kloste kant 'ele daogn en dan binst den oorlog is mien tante nog bie ons gekomme en die kloskantte ook en in '42 bin 'k op kostschool gegaon. Mien vaoder zei: 'A, zó gaot da nie. Ze moe een bitje tot ontwikkelieng komme.' En dan is ie jammer genogt gauwe dood gewist. Ie eit mien school- carrière nie kunne meemaokn. Mien vaoder is in '45 gestorvn en dus toen was ik op 't schoole. Ie was mao 62. Ik 'ad geên broers of zusters. Mien moeder is laote getrouwd. Ze was 41 toen 'k geboren wier. Ze is getrouwd toen ze 38 was en da was net op 't randje af. En achter mien èt ze nog een miskraom g'ad op zevem maondn, dus jao, toen was 't afgeloöpn. Mien vaoder kwam uut een gezin van negen en mien moeder kwam oök uut een gezin van negen, mao in mien vaoder z'n thuus zien ze mee tienen gewist: 't laotste kindje is oök dood gegaon toen 't een maond oud noe nummer 22 I

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2006 | | pagina 35