't Vrieë weekend
Albert Goeman (Yese)
'Neêe joen', zei vader, 'Je kan kommende zaèterdag onmeugelijk
wig. 't Is vee te druk. De terve mö esneen worren en 't 'ooi mö naè
binnen. En de koeien mo'n ok emolken worren. Schrief maer een
briefje naè je misje a ze zelf komt.' As zeune van een kleine boer wis
ik wè a 't aaltied druk was, mae dit was toch een gróte teleurstellige
voe me. Dus schreef ik maer een briefje - telefoon aadden me nog
nie.
M'n misje weunde in Zeêuws-Vlaenderen en me zaggen mekaren
maer eêns in de drie weken. Ze diendn bie een 'erenboer en ze kreeg
nooit meer vrie as eên weekend in de drie weken. Dan most ze wè
eerst nog melken.
Vriedags vo dat weekend kreeg ik een brief van d'r a ze nie kon
kommen. D'r vader, die a paereknecht was op die 'oeve, aa zelf ok
nog een stik grond en ze mos 'elpen bie z'n. 't Was vee te druk, dus
ze mocht nie wig. Op d'r vrieën dag most ze thuus werken.
's Zitterdagsochens kreeg vader zeker bloed voe z'n 'arte, want ie
zei: 'Neem toch de boot van tweê uren maer. Me klaeren 't wè. Mae
zurg a je zondagaevend wee thuus bin.' Ik sprong een gat in de
lucht, kleedn me vlug an en sprong op de fiets. Ik 'aeldn nog net de
boot van tweê uren.
't Was aaltied een mooi vaertochtje, langzaem glee de boot den
'aeven uut - neêe, 't was net of a de diek wigschoof. Gróte zeêbó-
ten voeren naer Antwerpen en naè de zeê, 't was aaltied een drukte
van belang en een prachtig zicht. De boöt lei an in Walsoor'n en dan
noe nummer 22
mos ik nog vuufentwintig kilometer fietsen, natuurlijk wee mie de
wind tegen.
'Eêt en bezweêt stapte ik bie m'n anstaende schoönouwers naè bin
nen. De moeder van m'n misje keek verwonderd. 'Bel, bel, noe gaon
me 't kriegn. 'Oe kom jie 'ier?'
'Op de fiets natuurlijk. Ik krege ineêns vrie van vader, dus ik kon d'r
lekker verrassen.'
'Bel 'eêre, 'oe bestaot 't! M'n man maoktn toch wè zonde van d'r en
ie zei: 'Gao toch mao nao den overkant mee de bóót van tweê uren,
dan kun je 'urn een keêr verrasn'. Dus is ze mee de bóót van tweêe
nao judder gevaorn
