Mimi
Jan Lauret (den 'Oek)
Mee een 'arte klap viel de deure van 't kot achter 'm dicht, 't Kot, de
gevangenis van Breda, de Pèreplu. Daor aa Ko Katief biena tien jao-
ren van z'n leven deugebrocht. Veroordeeld voo de moord op Mimi
Vermeilen, de zeventienjaorige dochter van de gemeêntesecretaris.
D'r was geên mens die a op Ko stong te wachten toen at ie 't kot
uutkwam. Z'n ouwers waoren dood en de andre mensen die at 'm
vroeger kenden, waoren vast vergeten dat ie nog bestong. Op een
bankje in de zonne gaon zitten, da was 't eêste wat ie deê. Dao was
geên mens die a zei dat 't nie mocht. Dao was geên mens die zei 'oe
lange at ie dao mocht bluuven. Vanaf vandaoge mocht Ko 't weer
amao zelf uutzoeken. Uut z'n versleten tasse 'aolden die een stikje
krante, geel gworren deu den tied. Ie keek lange nao een fotootje van
een jonk meisje. Over z'n maogre kaoken stroomden dikke traonen.
Ko was een bitje een aorigen, zeien de mensen op 't durp. Uut een
bitje aorige familie ook. Een vaoder die te vee zoop en te weinig
werkten. Een moeder die a meer op straote stong te commeren dan
da ze voo d'r vuuf kleinjongers zurgden. Op de gewone schoöle van
't durp konnen ze geên weg mee Ko. Daorom gieng tie eiken dag
mee de bus naar een aparte schoöle. Voor achterlijke kinders, zeien
de mensen. Dan liept-ie in elk geval nie 'êle daogen voö schao en
baote over straote.
Vee last aa je verder nie van Ko. Ie 'eêtten eigenlijk 'êmao geên
Katief van z'n achternaom. Da zeien de mensen omda die d'r altied
zö katievig uutzag: een wit smoeltje, dikkels een snotneuze en van
die waoterige ögen. Jao, af en toe liet ie de mensen wè verschrikken,
'oor. Dan kreeg tie een soort toevallen. Dan stuukten die zömao op
straote. Z'n aermen maaiden deu de lucht, z'n ögen draaiden aokelig
weg en 't schuum stong op z'n mond. Dan was t'r altied wè eêne in
de buurte die t'r een bitje verstand van ao. Laoten liggen, een stikje
'out tussen z'n tannen steken, dan kan tie nie in z'n tonge bieten en
wachten tot 't overgaot.
Toen a Ko wat ouwer wier, wier tie oek moeilijker. Ie zag wè dat aol
die joengers en meiden van 't durp naor andere scholen giengen.
Leute mee mekaore 'adden. Verkêringe kregen soms oek a. Geên
eên die naor urn om keek. Dao wier tie dan een bitje treurig van en
soms oek 'eêl boos. Ko was groöt en sterk geworren. Werkten op de
sociaole werkplaots. Soms, gieng tie oek wè nao 't durp. Dan gieng
tie bie de joengers en meiden bie 't frietkot staon. De meiden wao
ren altied een bitje bange van 'm en de joengers spotn mee 'm.
Soms 'aolden die dan wè 's uut nao eên van die spotters. Dan joegen
ze 'm mee z'n allen weg. As een opgejaogden 'ond droop Ko dan
weê naor uus of naor een noöm van 'm van wie a tie wè 's een flesje
bier kreeg.
Die zomer wier t'r een nieuwe gemeêntesecretaris op 't durp
benoemd. Eên uut 'Olland. Mee een dochter zö mooi, da alle joen
gers van 't durp van slag af raokten en alle meiden paers zaogen van
noe nummer 23
