't Onvoltooide drieluuk
1. Dood
Jan Bruens (Aernburg)
De poepuul wier uut de koeltasse g'aoln en gliek in de diepvriezer
gestopt. De veugel waor binst een wandelieng in de Braokman
gevonden deur een ex-politieman die an opgezette veugels
verzaomelde. Maor een poepuul 'ad ie al en daorom kwam 't veu-
gelkadaover bie mien terechte. Mien verzaomelieng van doödskopn
van veugels en andere kleine diern kost wè anvulling gebruukn en
een poepuul 'ad ik nog nie.
De vrouw die me de veugel brocht, zei d'r bie: "Die moe naotuurlik
wè opgezet worn en omdat 't een beschermde veugel is, moe je-gie
daor mee nao de pliessie voo toestemming vo 't op te zetn. Daor 'ad
ik nog nie an gedocht. Een bekende die regelmaotig mee dooie diern
afkwam, liet me weetn dat er in Sintepier een preparateur weunden.
Omda de vrouwe van 't kadaover af wilde, 'ieuw ik 'r zoet mee t
veraol dat ik de preparateur bots zou beln voor inlichtingen te
kriegn, maor 't liep anders. Een andere kennis uut Oöstburg kwam
mee nieuws. Ie 'ad een schoönn kerkuul gevondn. Goe vor op te
zettn. Ie was dien dag nie thuus, maor 't kadaover was oök in da
geval in den diepvriezer gestookn. As 'k goeste 'ad kost 'k d'r om
komn. Ie 'ad den achterdeure opengelaotn.
De vrouwe van de poepuul was nie erg blieë, maor eevn laoter
waorn wudder toch saomen op weg naor Oöstburg. Daor angekom-
me vond ik de veugel goed ingepakt in de derde schuuve van de
diepvriezer.
noe nummer 23
Thuusgekomn kreeg 't dier een plaotsje nest de poepuul. En die zelf-
ste aovond telefoneêrde ik mee de preparateur, 't Eêeste wat 'm
vroeg, was of ik angifte most doen bie 't politiebureau. Geliek begost
ie op saomenzweêrderige toon te verteln da 'k most uutkiekn voo de
dienders daor. 't Was gebeurd da diern bots in beslag genoomn
wiern en dan most je een advokaot inhuurn voo 't terug te kriegn. t
Kost oök nie in bevroozn toestand gepresenteerd worn. Maor dan
gaot da dier toch rotn, wierp ik teegn. Daor 'en ze niks mee te
maokn. Zo zien de regels. Je moe da dier laotn ontdooin, zei-tie wee.
De zeveraor!
'Maor a je niet te vee moeilijkeedn wil 'èn, moe je-gie angifte doen
in Middelburg, die zien vee gemakkelijker', gieng-tie verder, 'k
Begost dien vint langzaom te haatn mee z'n geleuter en 'k liet die
zeêksmoel weetn da 'k de veugels liever onder de grond stopte vor
udder schedels an m'n verzaomelieng toe te voegn. Noe gooiden ie
't over een anderen boeg. D'r wier nie mi gerept over angifte doen,
over bevroozn of ontdooid. Over verbooien of nie. 'A je-gie alleên
maor die schedels wil 'èn, wil 'k voosteln die dooie veugels 'ier
te briengn. Dan krieg je van mien wel een paor schedels van een
kerkuul en een poepuul'.
'k Stoeng versteld, mao impersant rook ik lont. 't Waor gewoon
een oplichter die zelfst de veugels wilde 'èn voo op te zetn en te
verkoöpn. Vaneigest! 'k Bedankte feêstelijk voo z n anbod.
Nao 't tillefoöngesprek stoeng m'n besluut vast. 'k 'Aan een naore
smaoke overg'ouwn van 't ver'aol van de preparateur. Ik 'èn dan oök
