Kinderjaeren
Dit vervoer kwam, vanwege de kosten, vor ons nie in anmerkieng.
Op een keer was t'r een 'êel feêst op 't vliegveld 'Aemstie bie de
viertoren ml verschillende vliegdemonstraoties. M'n moeder kon 't
toen bienae nie laete om een rondvlucht te maeken mit d'r kinders,
ma ze durfde 't toch nie an tegenover m'n vaoder. Toch is dat ver
langen om eêns te vliegen nooit bie d'r verdwene. Toen ze a boven
de tachtig was, is 't er toch nog van ekomme. Mit een zweefvlieg-
tuug kreeg ze mit vee genoegen der luchtdoop op 't vliegveld
Midden-Zeêland.
In de luchtvaert wier in de dertiger jaeren nog vee op zicht evloge.
Zo waere d'r langs de belangriekste routes luchtvaertlichten ebouwd,
een soort kleine viertorens midden in 't land. Dereister en
Willelminadurp bezaete alletweê zó'n kunstwerk vo de route
Rotterdam-Londen.
Ok de militaire luchtvaert was op Schouwen nie onbekend. Vanof
vliegveld 'Aemstie wier d'r boven de Grevelienge vor ons durp druk
'oefend. D'r lag daer een vlot as doel, waerop mit Fokker tweêdek-
kers wier edoke. As we gienge zwemme bie Kiekuut was dat best
aordig. Toe 'k in de eêste of tweêde klasse zat, sloeg d'r een keer
zö'n Fokker in de polder Bloois te pletter. Daebie kwam een zeune
van de toen zeer bekende dichter Clinge Doörenbos om 't leven. Ie
scheen an 't stunten ewist te wezen vor een vriendinnetje van 'm in
Brouwsaeven.
'Ét vervoermiddel in die vooroorlogse jaeren was de fiets. D r waeren
d'r zö veel van, en d'r waere toen nog zö weinig auto's dat ze 't
I noe nummer 23
slachtoffer van de Belasting waere. Iedere fiets most een fietsplaetje
een kopere strookje mit in'esloge letters en defers. De in die tied
veel voorkommende werkelozen krege d'r eên gratis. Ma dan zat d'r
wel een gaetje in, want iedereên most kunne zie da je d'r nie vö
betaeld ao!
Auto's kwaeme nog erg sporadisch vó. In ons durp mit zö'n achton-
derd inwoners waere ze letterlijk op de viengers van eênen and te
tellen. Je kon daerom nog zonder gevaer op straete spele.
Jaap Liek reageerde net as Piet Houmes op onzen oproep in de vorige Noe
om levensveraeien op te tékenen en in te stieren.
Bie de spellienge van z'n Schouws dialect een opmerking: in een vorige Noe
schreve me de Schouwse oa as in 't woord boam (boöm) nog mee oa. En 't
voegwoord 'en' conform de Schouwse uutspraek as 'in Dat bleek op papier
vo vee verwarrienge te zurgen. Mensen van buten Schouwen laeze 'in' as 't
biewoord 'in' en zaege de oa an vor een aa. Me daè tweê mails en een
briefje over g'aod. Daerom noe de spellienge 'en' en 'oö'; Schouwenaers
wete wè 'oe a die woorden moete klienke en aore mensen begriepe noe wat
at er staet. Leek ons de beste oplossing.
Tja, 't spellen van een taele daer as gin officiële spellienge vo bestae, is net
zöies as koke vo een verzurgingsuus. Den eên lust dit nie, den aor moe persé
dat En uuteindelijk gaet toch iedereên mee z'n buukje vol nae bedde.
