1
Audio-
Consult
Adviesbureau voor kwaliteitsweergave
AANBIEDING:
NOOTVERBANDJES
13
voor inFormatIe:
InstaIIatIe
Advies
01192'2615
kAbEls koMplEET MET kONNEkrOREIN
kabel Tasker® C 128
konnektoren Neutrik®
Huib Meeuwsen
Bonzijweg 19a,
4424 AN
Wemeldinge
ONTWERD
door Bert van Leerdam
AANDiEdiNq
qEldiq tot ver
sckijNiNqsdATUM
VolqENdE NUMMER
f)V
Band: Die Hard
Demo: Epicentre
info: Collin 01106-2008
muzikanten:
Annemieke van de Kraats
(lead vocals)
Jacco Minnaard
(gitaar/backing vocals)
Ronald de Prieëlle
(bas/backin vocals)
Collin Hoondert
(drums/backing vocals)
Opgenomen:
oktober/november 1992
bij Jos Rentmeester.
Zes nummers:
1. Sad man
(Minnard/Hoondert)
2. Thinkin' of leavin'
(Minnaard/de Prieelle)
3. Out of sight, out of mind
(Minnaard/Hoonderd)
4. Refugee's struggle
(Minnaard/Hoonderd)
5. Time is burnin'
(Minnaard/Minnaard)
6. Red Rhythm
(Minnaard)
"Epicentre" is precies wat
een demo moet zijn. Het
maakt je nieuwsgierig naar
een optreden. Annemieke
van de Kraats weert zich
meer dan dapper, want het is
niet niks om met een pittige
band als Die Hard zo mooi te
blijven zingen. Dit moet een
geschoolde dame zijn die be
slist een aanwinst is voor de
band.
De demo is over het alge
meen gevuld met stevige
rock, maar er staat ook een
zoete ballad op: "Thinkin' of
leavin'", een lekker "please
come back to me" -nummer
tje waarop Jacco Minnaard
laat zien dat hij niet bang is
zijn muzikaliteit te etaleren
door middel van een accous-
tische gitaar. Een nummer
als "Refugee's struggle", dat
gaat over het asielzoekers
probleem gaat mij inhoude
lijk te ver: "Let them live just
like you and me, I know just
what they need". En ik weet
het wel hoor, je kunt niet
altijd 'Iluf joe' blijven brullen,
maar om nou gelijk zo ver te
gaan. Voor mijn gevoel is Die
Hard in een nummer als "Out
of sight, out of mind" veel
meer in zijn element. Daarin
laten ze, bijna live, horen hoe
rock moet klinken: scherp,
gedreven en stevig. Live pri
ma en ook de tape net zo
goed. De opnames klinken
lekker, het is goed opgeno
men. Alleen blijkt uit de
bijsluiter dat de drums er
later accoustisch overheen
gemixed zijn en als je daar op
gaat letten dan hoor je dat te
goed. Soms neigt het -overi
gens prima- drumwerk van
Collin Hoondert teveel ten
opzichte van de zang te over
heersen: als zou het een de
mo van "een drummer met
band zijn".
Ik ga ze binnenkort maar
eens live aanschouwen.
(BvL)
Band:
Het Kleine Ongemak
demo "Goin' back to ma
ma"
info: ma-vr: 040-444194/
za-zo:01100-23864
muzikanten:
Jeroen Jeremiasse
(drums)
Rob van Dijk (bas)
Hans Dekker (gitaar)
Boude wijn de Buck
(gitaar/zang)
Herman Rakers (zang)
Opgenomen:
April 1992 in de Paul Weij-
enberg studios Amster
dam
Vier nummers
1. Goin' back to mama (Ra-
kers/de Buck)
2. Any longer (W. Trout)
3. Pizza go (Rakers/de
Buck)
4. Tell me darling (C. Bur
net)
Het Kleine Ongemak is een
gitaarband zoals je er 14 in
een dozijn hebt. Hun muziek
lonkt naar de Amerikaanse
grote broers in de sfeer van
Country-rock. Bij een num
mer als "Pizza go" klinkt het
af en toe ook echt Ameri
kaans. Vaak is de opbouw
klassiek: Slaggitaar, solootje
er over heen en gewoon recht
toe recht aan. Het is zeker
voor de bandleden leuk om
deze demo te hebben ge
maakt want ze hebben hun
zaakjes goed op een rijtje.
Boudewijn de Buck en Hans
Dekker is een uitstekénd gi
taar-duo dat op een beschei
den wijze akelig zuiver door
de hele demo snoeit.
"Het kleine ongemak" (waar
slaat die naam eigenlijk op
is op het oor een jonge band.
Vooral bij een doorleefd num
mer als "Any longer" van Wal
ter Trout klinkt het ook jong
en dat past eigenlijk niet zo
bij die muziek. Maar ze heb
ben lef en ze nemen het dus
toch op. Muzikaal staat het
prima.
