12
13
Band: Feenbrothers
CD: Free
Informatie: 01180
42546/29046
Opname: Studio Ron
Konings, Vrouwenpolder
Een produkt van interna
tionale allure (wie zegt
hier dat het slecht gaat
met de Zeeuwse mu
ziek?): 'Free' van de Feen-
brothers. De cd valt op
tussen het aanbod van
tapes en schijfjes die
gewoonlijk aan NOOT ter
bespreking worden opge
stuurd. Is het pop? Ja,
een beetje. Is het klas
siek? Ook een beetje. Is
het jazz? Jazeker, daar
heeft het veel van weg.
In de eerste plaats zijn de
Middelburgse gebroeders
Van der Feen (Mark, Paul,
Clemens en Matthijs) vir
tuoze multi-instru-
mentalisten. Van een in
drukwekkend niveau, dat
is wel op te maken uit het
feit dat ze vorig jaar de
show stalen op niets min
der den het North Sea
Js2Z Festival. Uit 'Free'
lifijkt dat de broers, of
eigenlijk vooral Mark van
der Feen, ook zeer ver
dienstelijk componeren.
Hun kracht ligt in rustige,
Sfeervol uitgesponnen
nurnrners die balanceren
Op de grens van jazz en
pop. Een hoofdrol is tel
kens weggelegd voor de
keyboards van Mark van
der Feen. Mijn muziek-
kennis schiet te kort om
iets zinnigs te zeggen
over de kwaliteit, maar
mijn lekenoor geeft aan
dat het daarmee prima in
orde is.
Dat geldt zeker ook voor
de opnamekwaliteit. De
muziek van de
Feenbrothers is gebaat bij
optimale helderheid. Bij
een popband kan een
dichtgesmeerd geluid
soms wonderen doen,
voor het repertoire van de
Van der Feen-broers zou
dat desastreus zijn. Alle
complimenten daarom
voor Ron Konings, want
weinig producers/mixers
zullen zijn prestatie kun
nen verbeteren.
Voor mijzelf zit aan Free'
maar één manco, maar
dat is voornamelijk een
kwestie van smaak: ik
ben niet zo dol op de
stem van Clemens van
der Feen. Zijn stemgeluid
doet af en toe denken aan
dat van de jonge Michael
Jackson, maar dan oer-
Hollands. En dat op een
CD die eerder Amerikaans
klinkt; wat natuurlijk als
compliment is bedoeld,
zeker voor muziek uit dit
genre.
'Free' gaat het zonder
meer heel goed doen in
Nederland en waarschijn
lijk ook daarbuiten. Wed
den? Zelfs de ergste jazz
analfabeet kan horen dat
deze jongens het ver gaan
schoppen. (EJR)
Band: The Fags
CD: Sick for a week
Info: 01140-19771
Opname: Ron Konings,
november '93
Halverwege de jaren ze
ventig kwam er een
nieuwe muziekstroming
opzetten, die zich overal
tegen afzette: de punk.
Hier moest ik toch sterk
aan denken toen ik de vijf
nummers lange (achttien
minuten en negentien se
conden) CD van The Fags
beluisterd had. In die
begintijd van de punk had
deze band met zijn ga-
rage-achtige rock een aar
dig eindje met de stroom
mee kunnen drijven. Ech
ter, al snel bleven slechts
dfe bands over die écht
konden spelen en verras
sende muziek maakten.
Helaas zou dat ook het
moment van ondergang
voor The Fags zijn ge
weest. Beste nummer
vind ik nog het derde (ik
denk dat dit 'last
warning' heet; er staan
wel vijf titels op de CD-
hoes, maar duidelijk in
een andere volgorde dan
dat de nummers op de
schijf staan). De produk-
tie van dit nummer is be
hoorlijk (de rest van de
CD is zeer vlak) en het is
ook mooi opgebouwd.
Jammer alleen dat de
achtergrondzang tenen-
krommend-vals is en dat
de gitaarsolo, als bijna
alle gitaarsolo's op de
plaat, ook niet helemaal
zuiver is, zeurderig. Als
demo vind ik 'Sick for a
week' middelmatig, als
CD duidelijk ontoereikend
(PT)
Band: Kamjehaar
CD: Pog in You
Info: 01100-11263
Opname:The Cube.Ossen-
drechtRon Konings^
Vrouwenpolder
Nou, daar is-ie dan: einde
lijk de bespreking van de
CD van deze vier jonge
Goesenaren, uitgebracht
bij Pseudonym Records,
goed verzorgd en zo'n
veertig minuten lang
iuisterplezier. Over de
voorgeschiedenis is in de
afgelopen maanden al ge
noeg verteld, dus ga ik
maar meteen door op de
muzikale inhoud. Die be
vat acht nummers die al
lemaal een grunge-achtige
tint hebben en dus helaas
verre van origineel zijn.
MAAR - wat ik de laatste
tijd erg miste in dit genre-
er zit ook iets verfris
sends in. De nummers
klinken stuk voor stuk
zeer volwassen en zijn
mooi opgebouwd, met
lekker slepende, emotie
volle zang (helaas niet al
tijd even zuiver) en zo
hier en daar gaat de beuk
er flink in. Jammergenoeg
laat de productie hier en
daar nog wat te wensen
over, maar gelukkig spat
de energie eraf.
In totaal vind ik maar
twee nummers ban iets
minder gehalte ('Vivious
Lie' en 'Fall of Wishes')
maar daar staan zeker
vier krakers tegenover:
'Distance', 'Harmony'
(mijn favoriet) 'Rain' en
het titelnummer 'Pog in
You' Ik weet zeker dat
ze het live ook goed zul
len doen, dus laat ieder
een maar eens gaan kij
ken. Of koop de CD ge
woon. Hij is bijna overal
verkrijgbaar en staat bij
Van Leest in Middelburg
zelfs in de Top-50 bak.
(RB)
noot
Band: Cyclone
Demo: Escaping The
Silence
Info: 01100-30046
Opname: studio
Pota ppel/Polder man
Krabbendijke
Alweer zo'n jonge Goese
band (gemiddeld 16 jaar)
die van zich doet spreken
met hun eerste wapenfeit
'Escaping The Silence'.
De titel kunnen we letter
lijk nemen want de demo
bevat stevige metal a la
Slayer en Megadeth. Op
de demo staan vier eigen
nummers en een cover
van Metallica die ze beter
hadden kunnen weglaten
want ze hebben genoeg
eigen potentiëel. In num
mers als 'Escaping The
Silence' en 'Alter Ego'
komt dat zeker naar vo
ren. Het is absoluut geen
rechttoe-rechtaan metal
want daarvoor zijn er te
veel tempowisselingen en
dubbele gitaaarpartijen. In
de nummers 'Treason' en
'Wintergarden' is het alle
maal wat minder span
nend en de hoofd
schuldige daaraan is de
zang. Die moet nog erg
vooruitgaan willen zulke
nummers kunnen blijven
boeien.
Al met al is dit toch een
leuke demo, die voor deze
jongens een mooie start
is. Optredens zullen ze er
zeker wel mee kunnen re
gelen. (RB)
Band:Mother Vandenberg
Demo: Dreamscape
Info: 01180-23259
Opname:Van Damme,
Middelburg
Met 'Dreamscape', brengt
deze zevenkoppige band
die al wat langer aan de
weg timmert drie num
mers in het pop-rock
genre. En om maar met
een met de deur in huis
te vallen: het kan mij to
taal niet bekoren. Veel le
ven zit er niet in (behalve
in 'Missing You'). De in
strumenten zijn allemaal
goed te onderscheiden,
het klinkt helder, maar de
zang is veel te nadrukke
lijk aanwezig en die is
mijns inziens het minst
spannend van het hele
gebeuren. Zo vlak en
emotieloos heb ik het nog
maar zelden gehoord.
Vooral in 'Too Funky',
wat ik dan ook het min
ste nummer vind.
De grootste schuldige
van dit alles is de produk-
tie want die is wel zo ge
polijst dat zelfs de leuke
tempowisselingen totaal
te niet worden gedaan.
Het blijft allemaal con
stant hetzelfde klinken.
Als het mijn band was
zou ik de demo als
geldverspilling hebben ge
zien, er live een schepje
bovenop doen en dat la
ten opnemen. Nu Mother
Vandenberg nog. Maar de
keus in aan hen. (RB)
Band: Rodi Dean
Demo: In the key of blues
Info: 013-662970 of
04255-4472
Opname: Joe's Garage,
Waalwijk
Bij deze jongens is alles
tot in de puntjes ver
zorgd. Mooi hoesje, mooi
uitgevoerd biografietje en
bovenal: mooie muziek.
Rodi Dean speelt
Southern Rhythm
Blues. Tenminste, zo om
schrijven ze het zelf. Ik
vind de aanduiding wat te
beperkt. Luister maar
eens naar het openings
nummer 'Waiting for the
bus', dat is de rock 'n'
roll van Elvis en Chuck
Berry anno 1994.
De ster van de band is
overduidelijk zanger en
(slide)gitarist Gerrit Rent
ier. Hij componeerde alle
vijf de nummers op deze
demo, zingt ze vol over
gave en speelt scheurend
gitaar. Het genre mag
misschien niet bijster ori
gineel zijn, binnen het
hokje van de bluesrock
ken ik weinig bands die
dit overtreffen. Nogmaals:
vooral het gitaarspel is
van grote klasse. Piano en
Hammondorgel zorgen
voor de finishing touch.
De belangrijkste functie
van een demo is nog altijd
zaaleigenaren te interes
seren voor een optreden.
Rodi Dean kan gerust zijn:
ze krijgen het volgend jaar
druk. Een keer luisteren
naar dit bandje en je weet
dat deze band op het po
dium niet teleurstelt. Ze
zijn er uitstekend in ge
slaagd de energie en
spanning van een live-op
treden vast te leggen.
Pompend en stuwend in
een nummer als 'Stuck',
loom en relaxt in bluesy
songs als 'In the key of
blues' en 'Cold as Ice'.
Complimentje voor Joe's
Garage. Neem daar vol
gende keer maar een cd
op. (EJR)
verbandjes
