12
K li 3 mmWÊB m -mm m
(m.m.v. Ron Boon en
Ernst Jan Rozendaal)
Band: Paralysis
CD: Visions
Info: 01140-16727
Opname: Tape
Productions, Studio
Raamsdonkveer
Aljeblieft: 'Visions', de
tweede CD van
Paralysis. Alhoewel, ik
heb de advancetape van
de CD in mijn bezit, het
schijfje zelf is nog in de
maak.
Alle verwachtingen, die
ik en met mij menig an
der had, worden hier
mee ten volle ingelost.
Het is een puik stukje
muziek dat afgeleverd
wordt; ze mogen er met
recht trots op zijn.
Nu zul je wel denken,
die worden ook de lucht
ingeschreven. OK, er
staan ook een paar,
naar mijn smaak, min
dere nummers op. Maar
dat zijn er maar twee
van de dertien, dus dat
valt over het hoofd te
zien.
De sterke punten van
Raraysis' CD Visions
zijn de sterke afwissing
in de nummers, de
ongelofelijk strakke
ritmesectie en de melo
dieuze zanglijnen. Om
even wat voorbeelden
te geven: 'Enemies
within' en 'Experimental
Factor Genocide'. Deze
nummers staan bol van
de tempo wisselingen,
verrassende breaks en
pakkende gitaarriffs,
met daaroverheen nog
eens een zanglijn die in
je kop blijft blijft han
gen. Wat wil je nog
meer
Er wordt af en toe ook
gestoeid met akoesti
sche gitaren, met name
in de
instrumentaaltjes. 'Pas
sages I en II', wat een
zeer welkome verras
sing is tussen al het an
dere gitaargeweld.
Je weet nu wel genoeg,
zeker als je een rock/
hardrock of heavymetal
liefhebber bent. Mocht
het wachten je mis
schien te lang duren,
(voordat hij in de CD-
bakken ligt), bel dan ge
woon bovengenoemd
telefoonnummer. By the
way, als je de CD bij de
band zelf bestelt zijn de
kosten f30, f5,
porto), dus check it out
(RB)
Band: Rusty Pawn
Demo: Rusty Pawn
Info: 01192-2329
(Edwin) of 01102
44540 (Dirk-Jan)
Naar mijn weten is dit
de eerste demo van
Rusty Pawn, of op zijn
minst de eerste in deze
samenstelling.
De oprichter van deze
Bevelandse/Walcherse
formatie is Dirk-Jan
Balkenende, geen onbe
kende in de Zeeuwse
muziekkringen, aange
zien hij met Shut Up
And Sing ook al aan de
weg timmerde. Hij zit
achter de drumkit.
Naast hem in de gelede
ren staat het creatieve
brein van de band
Edwin Theenaart (op gi
taar en zang). Patrick
Nelis (op bas) comple
teert deze driemans
formatie, die op deze
demo een leuk stukje
muziek neerzet.
Zoals ze zelf in hun bio
al aangeven, kun je hun
muziek niet zomaar on"
der één noemer vangen,
want het is funky, blue
sy, rocky en zelfs de
grunge wordt niet ge
schuwd. Hoe dan ook,
twee dingen komen
steeds naar voren: één
(1het ligt lekker in het
géhoor, luister maar
eens naar 'Separation'
of 'How lucky we are'
en twee (2) het gitaar-
werk heeft een promi
nente rol.
Edwin tovert uit z'n gi
taar schitterende
gitaarlicks, mooie
instrumentale passages
en bevlogen solo's. Dat
hierbij af en toe de zang
in het verdomhoekje be
landt, zie ik dus graag
door de vingers.
Qua geluid had de
demo wel wat beter ge
mogen, maar voor de
liefhebbers van gitaar-
wek en voor de pro
grammeurs van de
Zeeuwse podia is dit
toch echt een aanrader.
Het is een verrassend
bandje, en wat je con
clusie ook is, ik boek ze
toch.(RB)
Band: Phi
CD: Phi
Info: 01180-41410
Opname: Home-studio
Eindelijk weer eens to
taal iets anders in de
Zeeuwse muziekscene,
geen Rock maar Dance,
gemaakt door Alex
Kempkes en Wouter
Apner, beiden wel be
kend van Morbid Zone
en Drawning Accidents.
Samen hebben zij het
project Phi opgezet, een
contract getekend bij
een platenlabel en een
CD opgenomen, waar
van ik nu de advance
tape in m'n handen heb.
Er staan maar vijf num
mers op, maar die heb
ben tezamen de spe-
elduur van bijna vijtig
minuten, dus is het
toch echt een vol
waardige CD.
Het tempo van de beats
varieert tussen de 80
en 130 Bpm, zeer rus
tig dus voor Dance
Music. Het zit meer in
de Ambient hoek (een
House-variant), dan in
de Mellow, trance of
Hardcore.
Als je luistert, zul je
merken dat je een
beetje in een soort
trance komt, met name
door de slepende
geluidsgolven, die heel
sferisch zijn, en het lage
tempo.
Twee nummers 'Stealth'
en 'poseison' springen
er voor mij wat dit
betreft uit, beiden
hebben een dansbare
beat (rond 1 20 Bpm),
waarbij de uit
verschillende lagen
bestaande
geluidsgolven je
meenemen op een reis
door je mooiste
dromen. Het lijkt net
alsof er een film aan je
voorbij trekt.
Verder vallen vooral het
gebruik van leuke en
originele samples en de
percussie-instrumenten
op. Die bepalen de
variaties in de nummers
en hierdoor blijven ze
boeien. Zelfs een
nummer als 'Spiral', dat
veel raakvlakken heeft
met New Age Music,
iets wat ik doorgaans te
leeg en langdradig vind.
Als je meer wilt weten,
vragen staat vrij dus
O ja, het is een heerlijke
CD om 's avonds te
beluisteren of op een
zondagochtend, dus
veel plezier! (RB)
Band: MindLink
Demo: MindLink
Info: 01150-97320
Opname: Uptide Studio
Zelzate
Een tweede, titelloze
demo van de groep
MindLink uit Terneuzen,
vorig jaar een van de
finalisten van De
Zeeuwse Belofte.
Terecht, want de vijf
Terneuzenaren maken
originele en vooral vitale
muziek, die niet zo snel
is te vergelijken met
bekende voorbeelden.
Toch moet ik tot mijn
spijt toegeven dan de
tweede MindLink-demo
me minder bevalt dan
de eerste - Ruins.
Daaraan vielen twee
dingen op: de gedreven,
emotionele zang van
Enric Batista en de
'ruimtelijkheid' van de
nummers. Daarmee
bedoel ik dat de
nummers heel helder
waren opgenomen, en
dat vooral de rustige
gedeelten een bepaalde
atmosferische spanning
meekregen die veel
symfonische
rockgroepen nogal eens
typeert. De mix van
nieuw en onverwacht
met symfonisch, die
deed 't em naar mijn
smaak.
Juist die twee
pluspunten komen op
'MindLink' veel minder
uit de verf. De zang van
Batista is vlakker,
minder opvallend en alle
vier de nummers zijn up
tempo, dichtgesmeerd
en enigszins gejaagd.
Om misverstanden te
voorkomen: de demo is
beslist niet slecht.
Opvallend zijn dit keer
vooral het stuwende
drum werk en een heel
erg dominerende gitaar.
Alle partijen staan er
puntgaaf op, alleen vind
ik dat MindLink in
vergelijking met de
vorige demo een stapje
terug heeft gedaan.
Heeft het iets te maken
met de studio waar het
geheel is opgenomen?
Andere ideeën over de
composities? Ik weet
het niet. Maar in plaats
van een ferme stap in
de jaren negentig, zie ik
het als het teruggrijpen
op muziek uit de jaren
tachtig (toetsenwerk,
The Edge-achtig
gitaarspel).
Laten we dan maar
hopen dat dit een
aanloop is voor de
grote sprong
voorwaarts waartoe ik
de band nog steeds in
staat acht. (EJR)
Band: Deep Green
Suites
CD: The bluest of
sounds
Info: de goeie platen
zaak
Opname: Stonesound
Roosendaal
Ron Konings, Vrouwen
polder
Studio John van Eijk,
Amersfoort
ICP Studio Brussel
Uptide Studio Zelzate
TAM Studio Oosterhout
Het indrukwekkende
lijstje met studio's geeft
al een indicatie: dit is
een heel serieus
produkt. Deep Green
Suites is een
tweemansband,
bestaande uit het
echtpaar Meindert en
Frederike Inderwisch.
Bekend wellicht van
coverbands als The
Straight Johns en
Miracle Mile. Op de
'The bluest of sounds'
is echter geen cover te
bekennen, alle twaalf
composities zijn van de
hand van Meindert
Inderwisch.
Hij is leraar Engels en
geniet een reputatie als
schrijver en dichter.
Voor de teksten van
deze cd heeft hij die
vaardigheden
gecombineerd: het zijn
feitelijk gedichten in het
Engels. Vrijwel nergens
stokt de tekst, de
uitspraak stoort geen
moment - wat bij veel
Nederlandse artiesten
nogal eens het geval is
- en hij heeft iets te
zeggen. Een thema dat
ik eruit pikte is de zorg
om het ouder worden
die gepaard gaat met
heimwee naar de jeugd
en het besef om daarin
te berusten. Andere,
terugkerende motieven:
de zee, de boulevard en
het strand. Inderdaad,
Inderwisch woont in
Vlissingen.
Ook muzikaal is 'The
bluest of sounds
interessant. Alle
nummers zijn uitermate
relaxed, of zoals
Inderwisch zelf terecht
aangeeft: teer en
breekbaar. Dat heeft als
nadeel dat ze af en toe
wel wat veel op elkaar
lijken en je bloed soms
doen kriebelen. Ik had
na het draaien van deze
cd tenminste een flinke
dosis Black Crowes
nodig om weer een
beetje in evenwicht te
raken. Dat is overigens
geen echt puntje van
kritiek, want misschien
kan ik wel niet tegen zo
veel teerheid.
Het belangrijkste moet
ik nog kwijt. Dit
produkt stijgt ook in de
uitvoering ver uit boven
Normaal Zeeuws Peil.
Dat komt door onder
meer een arsenaal aan
professionele
studiomuzikanten, maar
vooral door de stem van
Frederike Inderwisch.
Die van Meindert is vrij
doorsnee en roept in de
verte herinneringen op
aan Al Stewart; als
Frederike zingt, dringt
zich onmiddellijk een
vergelijking op met Kate
Bush. Minder
extravagant weliswaar,
maar toch heel speciaal.
En het feit dat zulke
namen uit de kast
worden getrokken om
een Zeeuwse cd te
beschrijven, dat zegt
genoeg over de
kwaliteit, dunkt mij.
(EJR)
ver
KE Hl :!:'L it
