door Bert van Leerdam
15-16-17 juni. Groot
feest in Brogum. En te
recht, want hiermee be
wijst dit Culturele Cen
trum dat het mogelijk is
om 15 jaar lang een ge
zellig, goed popfestival in
Zierkzee te houden. Het
'Anywave-festival' is
anno 1995 uitgegroeid
tot een drie daags
gebeuren. Op donderdag
bijt de Afrikaanse groep
'Ifang Bondi' het spits af,
met een free-concert.
De vrijdag kost de bezoe
ker wel geld, maar daar
voor krijgt die dan wèl
een optreden van
'Rowwen Heze' en twee
Zeeuwse groepen. Eén
uit Schouwen: 'As de
Brandweer' en één van
Walcheren: 'The Under
dogs'.
De zaterdag is het hoog
tepunt met maar liefst
14 Zeeuwse bands. Die
spelen afwisselend in de
sfeervolle tent of op het
podium in het niet min
der sfeervolle Brogum
zelve. Je kunt de organi
satie nooit gebrek aan lef
in de programmering
verwijten, in dit geval
toonden zij het door een
minder bekende band
met eigengemaakte
Nederlandse teksten als
uitsmijter te pro
grammeren.
Als ze daarmee de band
voor het blok wilden
zetten dan is dat mislukt.
'In Geval van Nood'
speelde de tent plat. niet
in het minst tot hun
eigen verbazing. De
zanger van het
Vlissingse gezelschap,
Leon Carol beklom met
knikkende knieën het
podium, maar was daar
snel over heen.
Schitterend, ze
hadden zelfs het
lef om het
langzame,
intense
nummer
Matthijs te
spelen. De
bezoekers zaten
er niet mee en 'In
Geval van Nood' speelde
letterlijk tot het niet meer
kon en toen was het
15 de Any wave festival
afgelopen.
Met een ander festival is
het hopelijk niet
afgelopen. Beachpop aan
de andere kant van
Schouwen, aan de voet
van de Brouwersdam,
trok dit jaar helaas een
tegenvallend aantal
bezoekers. Dit
ondanks namen
als 'De Dijk',
'De Rag
gende
Manne',
'Sjako!',
'Crosshead
and the
South
side
Horns'
en de
'Pilgrims'.
Beachpop
s het
grootste,
meest pres
tigieuze festival
van Zeeland: Grote
omheiningen, een
uitgebreide Rode Kruis
crew, back-stage-pasjes,
de hele santekraam. Er
stond veel wind en puur
uit medelijden voor de
smekende zanger van
'Sjako!' ('Jongens, ik kan
echt niet lekker spelen
als ik tegen zo'n leeg gat
voor het podium moet
kijken') liep er toch nog
een man of 30 naar
voren. Jammer
jammer. Ook
jammer
dat de
bezoekers
tussen de
bands door
moesten
luisteren naar, op
dominee-toon
uitgesproken
deklamaties
over veilige sex.
Het ging in de
vorm van een
interview en was
imitatie gewaagd
(vraagt de
interviewer type
type 'macho elke
week een
ander':,,kan je
ook aids krijgen van
tongzoenen En toch
moet Beachpop blijven
Het laatste Zeeuwse
festival was op 19
augustus in Yerseke:
Mosselrock. Paul en
Evelien Goedegebuure en
de ruim 30 andere
medewerkers van dit
festival mogen
glunderen, 's Middags
een grote verrassing: De
Zeeuws-Vlaamse reggae-
groep 'Flux' past feilloos
in de bloedhete ambian
ce van het festival. De
mensen kwamen er
zowaar voor uit de
schaduw!
Mosselrock valt tegelijk
met de jaarlijkse Mos
selfeesten in Yerseke en
steeds vaker zie je men
sen die gewoon ook
even willen kijken bij de
jongelui op het pop
festival, leuk, gezellig. De
avondprogrammering
klonk als een klok:
Eerst 'Surrender', toen
'the Emmeroyts', en
tot slot 'The Blooze
Brothers'. En dan ook
nog even het mooie
vuurwerk mee
pikken.
'Surrender' blijft
vriend en vijand
verbazen, maar
je kan over die
mannen zeggen
wat je wilt. Je
lacht je kapot en
het bier smaakt
zelden lekkerder.
De 'Emmeroyts'
stonden (ondanks
snaren-problemen van
Rene Koole) als een
huis en een theater
show zoals de 'Blooze
Brothers' die brachten
deed het hele publiek
ruimschoots na
twaalven verlangen
naar het volgende
Mosselrock
SOUTH SIDE HORNS, BEACHPOP
'95. FOTO: BERT VAN LEERDAM
