DE JURY BEPAALT...
noot
nieuwsblad voor de zeeuwse popmuziek, jaargang 6, nummer 3, juni 1996
-- -
pagina I
door Peter Toussaint
Alweer een paar weken gele
den kwam in de stadsschouw
burg te Middelburg heel jong
kunstminnend en -makend
Zeeland bijeen. Dit alles ter
meerdere eer en glorie van
de Kunstbende, de wedstrijd
in kunst voor jongeren tot 20
jaar.
Zoals we van deze bruisende
provincie konden verwach
ten, was de afdeling muziek
het ruimst vertegenwoor
digd. Doordat ik zo af en toe
wat voor dit blaadje op m'n
PC-tje rammel, had de orga
nisatie de indruk gekregen
dat ik wel wat van muziek
zou weten en bood me een
plaats in de jury aan. Diep on
der de indruk (oh master, I'm
not worthy) aanvaardde ik deze
erefunctie.
Ik mocht dus, met de medele
den van de jury, gaan bepalen
welk jong gezelschap (van I of
meer personen) het beste kon
spelen.
Nou, ik zal u zeggen, dat viel
niet mee. Dat lag niet zozeer
aan het niveau van de mededin
gers. Er waren er genoeg bij die
verder waren dan ik op die
leeftijd was. Nee, dat lag aan de
spelregels die wij meekregen.
Slechts twee van de tien te ver
dienen punten waren te beha
len met speltechniek, twee
voor de invulling van het
thema (passie), drie voor de
originaliteit en ook drie voor
de presentatie. Als dat maar
goed gaat.
voldeed het beste aan de
ons opgelegde criteria.
Betekent dit nu dat de rest
slecht was? Nee. Ik heb ver
schillende bands en solisten
gezien die ik nog graag nog
IS
II
IET
Helaas ging het dit keer, zoals
zo vaak bij dit soort wedstrij
den, niet goed. Want het ging
dus niet om het bandje dat
het beste kon spelen, maar
om de origineelste, meeste
passionele presentatie. In dit
geval wonnen de twee jon
gens en één meisje van
Naked High. Zij deden voor
de grap mee, kwamen daar
door geheel onbevangen het
podium op, zetten dit op stel
ten en liepen aldus met de
eerste prijs weg. Daarbij
moet ik zeggen dat we het er
tijdens het juryberaad snel
over eens waren: Naked High
eens hoor. Het betekent al
leen dat deze mensen niet
het hoogste scoorden bin
nen de criteria die golden
voor de Kunstbende. Dat de
organisatie in Utreg die crite
ria niet even vooraf kon
doorgeven aan de deelne
mers is misschien wat minder
netjes. Meedoen aan een
wedstrijd terwijl je niet weet
waar het om gaat kan wat
lastig zijn.
Waar dan aan te werken?
Nou, er is natuurlijk nog een
hoop te doen voor de men
sen die meededen
(ehh.. voor mij ook nog, je
bent nooit klaar).
Ten eerste waren er verschil
lende acts die technisch errug
goed speelden. Alleen gebeurde
er dan ook errug weinig op het
podium. Zeggen we niet als we
op zaterdagavond naar het
podium gaan 'Effe naar een
bandje KIJKEN'? Maar nemen
we dan twintig foto's, blijken
ze alle twintig hetzelfde te
zijn. Nu heeft Pink Floyd daar
ook last van, maar die zetten
dan een iicht-en-beeia snow
neer ter waarde van enkele
miljoenen. Kwestie van bud
get en sponsoren of zo.
Voor de meeste bezoekers
van een optreden gaat het
om een plezierige avond en
daar hoort dan beeld én ge
luid bij. Ik heb wel eens aan een
tweehonderd-noten-per-se
conde friémelaar de suggestie
gedaan ook wat te bewegen.
'Maar dan haai ik er maar I58'
antwoordde hij verontwaardigd.
Nah, da's gedurende negentig
procent van het optreden ruim
voldoende en bovendien ziet
het er dan ook stukken plezieri
ger uit. Dan ga je als publiek
ook bewegen en merk je niks
meer van dat technisch gemisje.
Ook originaliteit is zoiets. Nu
willen de meeste zatte kroeg
tijgers best iets horen waarop
Vervolg op pag.2)
