DE HARTSTOCHT EERST
r W3 o
noot
noot pagina 3
pagina 2
Wmm.
(Vervolg van pag. I
ze mee kunnen brallen,
maar meestal wordt van
een band verwacht dat ze
iets eigens hebben, Per
fecte klonen van andere
bands lopen er zat rond,
maar meestal scoren toch
die gezelschappen die (iets)
buiten de wel zeer plat
getreden paden treden.
Zoek daarbij naar de
sterke punten die je al
hebt en borduur daar op
voort. Vaak proberen
bands dingen die ze in huis
hebben maar niet binnen
het standaardplaatje (het
woord alleen al) passen te
verdoezelen in plaats van
te benadrukken. En maar
hard werken om 'net echt'
te klinken of er uit te zien.
Geforceerd muziek maken is
niet leuk om te doen en ook
niet leuk om naar te kijken.
Okee, okee, het kin kt als ge
zeur van een ouwe lui (valt
best mee hoor), maar veel
van deze dingen heb ik ook
door schade en schande ge
leerd. Bovendien hoop ik echt
dat de rest van Nederland
eindelijk eens ziet dat hier in
Zeeland heel erg leuke bands
rondlopen, dat het barst van
het talent en dat Gorefest
echt geen toevalstreffer was.
Dus voor alle bands die zich
miskend voelen door de uit
slag van de Kunstbende, de
Zeeuwse belofte, de Grote
Prijs en alle andere pop-wed
strijden: vooral doorgaan! Het
is niet altijd de jury die be
paalt...
The Naked,
foto: Hubert Leeman
Door Peter Slager
Op 14 september is het zo
ver: dan zal Sure As Heil,
eind vorig jaar uitgeroepen
tot De Zeeuwse Belofte,
meedoen aan de Grote
Prijs van Nederland. Met
het oog op de naderende
finale sprak ik met Sure As
Heil na afloop van hun op
treden op Damrock in
Middelburg (I juni j.l.).
De band speelde tussen 13
en 14 uur en was maar ma
tig te spreken over dit tijd
stip. Het lijkt ook nergens
op natuurlijk, zeker niet ge
zien het niveau van een
bands die na Sure As Heil
speelden. Welke debiel ver
zint nou zoiets?
Maar goed, een half uur na
het optreden schuiven gita
rist/zanger Michiel
Creemers, bassist Onno
Sinke en ikzelf aan een
terrastafeltje. Uiteraard is
De Grote Prijs het eerste
onderwerp van gesprek. Ik
krijg de indruk dat de band
de hele toestand nog als
'ver weg' beschouwt.
ACHTERSTAND
„Voorlopig blijven we
werken aan nieuwe
nummers, want anders
loop je al snel een
achterstand op. Ik denk dat
we ons pas een maand
voor de finale echt op dat
optreden gaan toeleggen",
zo stelt Michiel Creemers.
Verder valt er natuurlijk
ook maar weinig over te
melden, ja, inderdaad het is
erg leuk om in De
Melkweg en misschien zelfs
Paradiso te spelen, en
inderdaad, het is een
uitgelezen kans om je in
de nationale kijker te spelen.
Maar dat spreekt allemaal
vanzelf. Onno Sinke hoeft van
de concurrentie niets te
weten: „We gaan uit van onze
eigen kracht. Verder zien we
wel".
Het gesprek gaat al snel over
liedjes schrijven. Zoals zoveel
bands heeft ook Sure As Heil
te maken met veel verschil
lende voorkeuren binnen de
gelederen. Michiel Creemers
noemt vooral The Beatles
(favoriete plaat: Rubber Soul,
1965) en oude soulmuziek als
voornaamste inspiratiebron.
Maar het blijkt dat zanger Bart
v.d. Weide meer in de
alternatieve scene zit, en dat
drummer Paul Bukkens van
heavy houdt. Gelukkig slaagt
Sure As Heil erin om al die
verschillen harmonieus te
laten samengaan in hun eigen
muziek.
NOOT
Nieuwsblad voor de
Zeeuwse Popmuziek
jaargang 6, nummer 3
juni 1996
medewerkers:
Ellen Erkens
Kees van der I Heijden
Bert van Eeêrdanr
Hubert Leeman
Peter Slager
Peter Toussaint
eindredaktie:
Ellen Erkens
fotografie:
Hubert Leeman, Frank
Husslage e.a.
opmaak:
Frank Husslage
druk:
Huisdrukkerij VMC Zee
land
uitgave/
redakt/eadres:
STICHTING
Stichting Popmuziek
Zeeland
Postbus 407
4330 AK Middelburg
PISNIJDIG
En de teksten? Die zijn
ondergeschikt, zo laat Michiel
Creemers resoluut weten.
Het gaat vooral om de groove
van hun rockmuziek (géén
grunge, geachte lezer, hoedt U
voor deze misvatting!).
Dan het imago van Sure As
Heil, hoe zit het daarmee? Op
het School's Out-festival in
Axel werd de band nog
pisnijdig van het gezapige
publiek, en het woord
'arrogantie' was weer niet van
de lucht. De heren halen hun
schouders op. Michiel
Creemers:
„Ach, als je ook maar het
kleinste beetje zelfvertrouwen
uitstraalt ben je onmiddellijk
arrogant. Volgens mij heeft
dat niets met elkaar te maken.
In Axel lieten we ons
misschien een beetje gaan,
maar ja, het is toch ook
vreselijk als je voor zo'n
landerig publiek het vuur
uitje schoenen staat te
spelen?" En daar moet ik
de mannen van Sure As
Heil gelijk in geven, want
inderdaad, het blijft moeilijk
om Zeeuws publiek te
veroveren. Zelfs met
enthousiaste en kwalitatief
hoogstaande rock.
Op dat moment houd ik
mij allang niet meer bezig
met mijn interview. Eigenlijk
is het dat nooit geweest.
Eerder zou ik het een
prettig gesprek willen
noemen. Bart v.d. Weide
laat weten dat volgens hem
het belangrijkste aan Sure
As Heil toch wel de hechte
ben nameiijk apeverliefd!".
Voila! De hartstocht eerst.
Inmiddels is het halfvijf, en
de band die op dat
moment op het podium
staat zet de zoveelste
zouteloze cover van Status
Quo in. Een teken! En dus
houden we het voor
gezien. Mijn indruk is dat
Sure As Heil het heel
aardig zal gaan doen in de
Grote Prijs van Nederland,
gewoonweg door
zelfvertrouwen en
enthousiasme. En met
goede popsongs, want daar
begint het allemaal mee.
o
Succes!
Sure as Heil. Foto's Frank Husslage
vriendschap tussen de
leden is. Dat is ook een
verzekering voor de
toekomst van de band, in
ieder geval op korte
termijn. Als ik vraag hoe
serieus iedereen de band
neemt, blijkt dat de
meesten onvoorwaardelijk
voor Sure As Heil kiezen.
HARTSTOCHT
Maar er is meer dan
muziek. Bart had een
backstage-pass voor het
Dynamo-festival (U weet
wel: hard-harder-hardst),
maar hij is niet gegaan: „Ik
