DE ZEEUWSE FESTIVALS
SPZ GOES INTERNET
DIJKPOP
ANYWAVE
noot
noot
&0fcZEE
http://www.geocities.com/SunsetStrip/7472/
Poulu (5) zeelandnet.nl
pagina 2
KvdH
pagina 3
(Vervolg van pag.
Elk jaar begint het met een
idee, waar anderen dingen
van zichzelf aan toevoegen.
Vorig jaar hebben we met
tientallen muzikanten de
Bohemian Rhapsody uit
gevoerd. Dit jaar komt er
een heel andere invalshoek
die heel verrassend zou kun
nen uitpakken: Belcanto!"
Wij zien, met de herinnering
aan Andrea Boccelli in Am
sterdam ArenA -flits- voor
NOOT
Nieuwsblad voor de
Zeeuwse Popmuziek
jaargang 6. nummer 4
September 1996
medewerkers:
Ellen Erkens
Kees van der Heijden
Bert van Leerdam
Hubert Leeman
Peter Slager
Peter' Toussaint
Marcel de Dreu
eindt ~edak tier
Ellen Erkens
fotograf te:
Hubert Leeman, Frank
Husslage e.a.
opmaak:
Frank Husslage
druk:
Huisdrukkerij VMC Zee
land
uitgave/
redaktieadres:
STICHTING tW ZEELAND
Stichting Popmuziek
Zeeland
Postbus 407
4330 AK Middelburg
tel: 0118-634880
fax:01180-630582
ogen, Paskal Jacobse van Blof
al voor een afgeladen Stenge
een ode aan de grote
Caruso brengen. Want dat,
zo vertelt Collin, is wat hij
van plan is te gaan doen.
(Che bella cosa, Pasqualeü)
Maar er komt nog meer, be
looft Collin: een reprise van
de Blues Brothers Revue,
met als sterren Marnix Dale
bout (Elwood) en Collin
Hoondert (Jake). Collins
hart gaat sneller kloppen
wanneer dat projekt ter
sprake komt. „Pure cult",
glundert hij, „Ik heb die film
acht keer gezien, en ik wil
dat dit een fantastische uit
voering wordt".
Wat het aan voorbereiding
kost? „Dat wil je niet we
ten".
GRIJNS
Collin trekt zijn gezicht in
een enigzins ironische grijns.
„Vorig jaar heb ik de voor
bereiding deels als stage
project kunnen doen en ik
kwam aan 160 manuren
werk". Waarbij hij grif aan
tekent dat hij het liefst zo
weinig mogelijk delegeert.
Want hij wil de puntjes op
de i. Zeker dit keer: voor
het eerste lustrum van 'zijn'
sessie wil hij alleen het
beste.
Op zaterdag 28 september
zullen zo'n 50 muzikanten
afkomstig uit zeker 20
Zeeuwse bands in De
Stenge aktief zijn. Kan het
mooier?
DIE HARD
Naast het muzikale pro
gramma (de sessie die 's
avonds plaatsvindt) komt er
's middags in De Stenge een
vrijmarkt-achtige muziek-
beurs en vindt er een aantal
masterclasses plaats. Deze
masterclasses zijn mede mo
gelijk gemaakt door spon
soring van Den Dekker, Van
Damme, Phoney Studio en
Stichting Popmuziek Zee
land. Vanaf 13,30 is er een
doorlopend programma,
met instrumentale
masterclasses (bas: Aram
Kersbergen (Hips); gitaar:
Raymond Lemmens (Gang
sters of Fun); drums: Hans
Cleuver (v.m. Focus-drum
mer); sax: Frans Blanker (ex
Lois Lane) en een zang-
masterclass door Ruth
Haumahu.
Deelname aan één van de
masterclasses op zaterdag 28
September kost 25 gulden
p.p. Inschrijvingen worden
op volgorde van binnen
komst behandeld.
Stichting Popmuziek Zeeland gaat mee in de vaart der volkeren: onder de titel ZEELANDROCK zal de
SPZ een 'Homepage' op Internet gaan verzorgen. Dit in samenwerking met WEBGOED netpublishing
in Middelburg.
Op de Zeeuwse pagina - de bedoeling is dat die zal uitgroeien tot een echte 'site' - zijn voorlopig een
digitale versie van NOOT te vinden, alsmede - vanaf I Oktober 1996 - de Update van alle Zeeuwse
bands, het Popinfoboek Zeeland.
Voor wie langs wil komen surfen, volgt hier het precieze adres:
(Tik s.v.p. de hoofdletters zoals hier aangegeven!
We ontvangen natuurlijk ook graag E-mail. Die kun je voorlopig sturen naar
Je hoort er binnenkort meer over.
Door Kees van der Heijden en
Peter Slager
In Vlissingen is er sinds vorig
jaar ook weer een popfestival.
Dijkpop, zoals het festival ge
noemd is, wordt gehouden op
het dijktheater bij het Arse
naal, Het festival geeft vooral
Vlissingse bands een kans om
op te treden. Uw correspon
dent ging erheen om (vooral
van de zon) te genieten en
verslag te doen.
De band City Monkeys
opende het festival. Dit deden
ze met southern gitaarrock-
getinte muziek. Wat opviel
was dat de songs wel goed,
maar de teksten nogal een
voudig waren. De uitspraak
was ook nogal met een Duits
accent. Enkele gitaarsoio's wa
ren niet erg goed te horen. Er
waren ook tal van fouten te
horen van de band, De zan
ger/gitarist verontschuldigde
zich daarom ook een keer en
zei dat ze nog maar twee keer
geoefend hadden. De vol
gende band was That Little
Horny Hand. Zij speelden een
mengeling van fünky en jazzy
getinte muziek. Hier veel
songs met een middelmatig
tempo en een middelmatige
uitvoering. Het was dan ook
het eerste optreden van de
band, dus wat wil je. Ook hier
moet nog veel aan gesleuteld
worden.
Als derde band was de
bluesrockformatie Dragline
aan de beurt. Over hun dit
keer niks dan lof. Ik zag de
band al meerdere malen. Zo
ook ongeveer twee jaar gele
den in de Walk Inn. Als je ze
vergelijkt met toen, zijn ze nu
toch een heel stuk beter ge-
Hoewel Anywave een drie
daags festival is dat op don
derdag 20 juni van start ging,
werd het voor de pop
liefhebbers pas echt leuk op
de vrijdag. Die vrijdag is tradi
tioneel de avond van de
hoofdact, en dat was dit jaar
The Scene. Helaas voorafge
gaan door het onbetekenende
bandje Zeeuws Meisje, want
dat deed een verwoede po
ging in het bevestigen van
Zeeuwse middelmatigheid:
covers noch eigen nummers
waren erg overtuigend, en ik
stond dan ook met smart op
Vervolg op pag. 4)
korte tijd vijf maal gezien heb
is het voor mij duidelijk dat dit
de band is met de duidelijkste
zang in Zeeland. Of het nu
Leon of Frank is die zingt het
is altijd te verstaan. Iets wat
natuurlijk vooral bij
Nederlandstalige muziek be
langrijk is.
Als laatste band was het de
beurt aan The Unknown.
Deze band speelde een afwis
selende mengeling van funk,
rock en r&r met zang van
man en vrouw (Kempkes, de
organisatoren achter het festi
val). Ze speelden zowel eigen
nummers als covers. We
derom was hier een promi
nente rol weggelegd voor
gitarist Brian Quite.
Dit festival was vooral 's
avonds een succes wat op
komst van mensen betreft.
Vorig jaar speelden er een
deel van de bands echter ook
al op dit festival. Ais er een
vervolg komt hoop ik niet dat
er weer veel dezelfde bands
optreden.
worden. De band speelt
vooral covers van bekende
bluesartiesten, waarbij vooral
de S.RV.-nummers opvallen
door de perfecte gitaarsolo's.
Het enigste minpuntje is dat
helaas de gevoelige snaar net
telkens niet geraakt wordt,
jeuk is de vierde band. Deze
band speelt een mengeling
van Nederlands- en Engelsta
lige rockers, zowel eigen num
mers als covers. Het geheel
was wel aardig, hoewel de
zang soms niet zuiver was en
de commentaren tussen de
nummers door voor irritatie
zorgden.
De vijfde band was Busted.
Deze band speelde blues en
rocknummers, vooral covers.
Door de matige uitvoeringen
van de nummers, de enigzins
monotone zang en de com
mentaren tussen de nummers
door komt deze band niet
goed naar voren. Deze band
zou beter eigen nummers
gaan spelen, zodat men niet
kan vergelijken met originele
uitvoeringen.
Sure as heil is de zesde band.
Door een beter geluid dan
op Damrock is dit weer een
heel goed optreden van ze.
Leuk om te zien was de bas
sist die in zijn enthousiasme
nog een duikeling maakte.
Voor de band Tribes waren
er heel wat mensen geko
men. Tribes maakt eigen roc-
kliedjes. Liedjes met veel zorg
voor melodie en (veelal auto
biografische) teksten. Er was
een opvallende rol voor
sologitarist Brian Quite met
goed gitaarwerk en gevoel
voor show.
Band nummer acht was In
geval van Noot. Dit keer
moesten ze eens niet de spits
afbijten. Ze stonden nu dan
ook voor veel mensen te
spelen. Nu ik de band in
Tribes, Dijkrock '96. Foto: Bert van Leerdam
