PANTA RH
I
VERBANDJES
noot
noot
pagina 4
pagina 5
INOOTI
Band: de B.U.Z.
Demo: Wijs
Info: 0118 - 414759/625722
Opname: Hans Kempkes
De B.U.Z. (Band Uit Zeeland)
is het vervolg op het ter ziele
gegane Jeuk en heeft daar
mee (naar mijn mening) een
wat smaakvollere naam
aangenomen. De band speelt
Nederlandstalige blues-rock
en heeft grote aspiraties.
De demo bevat vier num
mers: Wijs, Burgerlui, Vrij en
Een Natte Droom geheten.
En tot mijn spijt is het
tekstuele niveau even hoog
als de titels doen vermoeden.
Ze zijn wel (enigszins)
maatschappijkritisch: hij is een
burgerlui geworden of het
nummer Wijs, dat een lans
breekt voor het blowen, maar
soms wat simplistisch en
platvloers. "Een natte droom,
de lakens moeten schoon"
rijmt wel, maar is niet direct
poëtisch te noemen. Daarbij
is de uitvoering van de
nummers dan ook in even
wicht met de teksten,
eenvoudig en plat gespeeld.
Het leukste nummer vond ik
dan ook "Vrij", een vrolijk
liedje, waarbij ik meteen
moest denken aan Harrie
Jekkers (toch niet de minste),
bij de compositie, de tekst en
de uitvoering. Naar mijn
mening kunnen de jongens
van de B.U.Z. het allemaal wel,
maar moeten ze het ook
willen. En als de aspiraties
hoog genoeg zijn, raad ik ze
aan door te borduren op
hetgeen ze in Vrij hebben
laten horen.
PT
Band: Lords of Karma
Demo: Lords of Karma
Info: 013-5437330 0113
228964
Opname: Mark Nijssen,
april 1998
Luc Oggel was de gitarist van
Cyclone en had na het
uiteenvallen van die band de
behoefte om zelf wat neer te
zetten. Daartoe heeft hij deze
demo opgenomen met
instrumentale gitaarmuziek in
het genre Joe Satriani/Steve
Vai, waarbij zijn oude maatje
Dennis Minnaard de drum
partijen speelde.
Het eerste wat opvalt is dat
Luc er heel wat bijgeleerd
heeft sinds zijn Cyclone-dagen.
We hebben er weer een
echte gitaar-beul bij in
Zeeland. Toch vind ik hetgeen
Luc op de demo neergezet
heeft af en toe wat te hoog
gegrepen, je hoort de moeite
die het kost om de loopjes te
spelen en dat is zonde. Ook
met wat minder noten per
seconde imponeert hij wel.
Nu let Luc bij hoge snelheid
minder op de timing en speelt
hij nogal eens vlak, zonder
gevoel. En dan blijf ik toch
is nu eens iemand het tegenovergestelde te horen beweren. Mis
schien zouden deze programmeurs eens met Han moeten gaan
praten...
Om bands te kunnen boeken heeft Han flink moeten investeren.
Een grote maar onmisbare investering is bijvoorbeeld de geluids
isolatie in het café i.v.m. de nodige vergunningen.
Ook kleedkamervoorzienigen voor de artiesten vind hij een must.
Er is zelfs een vaste geluidsinstallatie beschikbaar zodat bands dit
niet zelf hoeven te regelen. De professionaliteit van het geluids
team is voor hem een vereiste.. Al met al vindt Han dat artiesten
zich prettig moeten voelen voordat ze het podium bestijgen en
zeker niet overmatig gestrest moeten worden door zich over aller
lei bijkomende zaken te moeten bekommeren. Omdat dit soort
problemen altijd afleesbaar zijn aan de kwaliteit van de optredens
zou hij dus de hand in eigen boezem steken als hij de artiesten
maar aan hun lot zou overlaten.
De Pompe is een café dat nu nog steeds als een van de meest
toonaangevende muziekcafés in Zeeland geldt, een muziekcafé bij
uitstek met de juiste sfeer voor muzikant en publiek!
Bands die hier willen optreden kunnen, al ligt het vaak tot de nok
toe vol met democassettes nog steeds hun cassettes opsturen want
Han zal altijd zijn best blijven doen om al de opgestuurde demo's af
te luisteren. Je mag af en toe wel opbellen maar liefst niet iedere
week... faxen kan ook.
FAXNUMMER 0113-222762
TEL. NUMMER 0113-230608
ADRES, Grote markt 20, 4461 AJ, Goes. (t.a.v. Han)
"Han Foto: Sander Nobbe
weer zitten met dat ene
zinnetje dat ik vroeger leerde
en altijd braaf heb door
gegeven: "Techniek is een
middel, nooit een doel".
Het mooiste nummer vind ik
het eerste, Sunday Sunshine,
terecht als eerste op de demo
gezet. Een echt liedje in de
Satriani-sfeer, waarbij de gitaar
de zangpartijen doet, prima!
De produktie klinkt wat
steriel, maar dat kan ook
moeilijk anders alles je (bijna)
alles in je eentje moet
inspelen.
PT
Band: Positive Stroke
CD: Embryoism
Opname: Moskou Studio,
Utrecht
Produktie: Sylvia
Vermeulen en Positive
Stroke
Info: John Hussaarts,
0166-672039
Positive Stroke, een band
bestaande uit de tegenwoor
dig bijna standaardcombinatie
van drie man die respectie
velijk zijn voorzien van gitaar,
bas en drums. Begonnen in '93
als vijfmansformatie, over de
jaren twee demo's uitge
bracht en nu dan een CD.
Gevuld met dertien songs
waarvan de tekst en muziek
zijn geschreven door zanger/
gitarist John Hussaarts, hierbij
ondersteund door co-writer
Jackie Durrance.
De stijl van de muziek is
hardrock met invloeden van
new wave en metal, barokke
gitaarpartijen, een vette bas
en strak slagwerk. De teksten
ademen een sfeer van gloom
doom, en hebben geregeld last
van poëtische vaagheden.
Al met al blinkt de band op
deze CD niet uit in originaliteit.
Toch klopt t allemaal wel: de
songs zijn goed geschreven, er
wordt goed gebruik gemaakt
van de instrumenten, hoewel
dat steeds op dezelfde wijze
scheurende gitaartje op den
duur wel gaat vervelen. Ook
de produktie is met vaardige
hand verricht de balans zit er
goed in. Maar toch als ik naar
deze CD luister heb ik het
gevoel dat ik 't allemaal al eens
gehoord heb.
Evengoed heb ik niet met
tegenzin naar 't plaatje geluis
terd, een paar songs, en dan
met name Why Us? en Long
Distance Call, vond ik erg
mooi. Begrijpelijke teksten,
muziek die simpel gehouden is
en goed aansluit bij die teksten.
Hoewel dus niet echt origineel
heeft de band met deze CD
toch een staaltje van hun
kunnen afgegeven en daar is
verder weinig mis mee, voor
de liefhebber is het geen straf
om dit schijfje in zijn verzame
ling te hebben.
SN
Band: diverse
CD: Panta Rhei
Unplugged '97
Opname: Arsenaal
theater, Vlissingen
Produktie: Lex Amrein
en Walter Calbo
Info: Willem Jan Buijs,
0118-419346
Het resultaat van de tweede
unplugged-competitie georga
niseerd door strandpaviljoen
Panta Rhei in Vlissingen, is
deze CD een aardige staal
kaart van de Zeeuwse
popmuziek. Uit een zomerlang
elke zondagmiddag een
voorronde in het paviljoen op
de kop van de Nolledijk
werden uiteindelijk vijftien
bands gekozen om hun
kunstje te laten horen op de
finale in het Arsenaaltheater
in Vlissingen.
Diverse artiesten met
evenveel verschillende stijlen,
als enige overkomst een
unplugged optreden. Veel
door de band of zanger
geschreven songs, een
enkeling met een cover. In alle
gevallen is de kwaliteit van het
gebodene opvallend hoog.
Waarschijnlijk de kracht van
de beperking, minder is meer,
in ieder geval op deze CD. En
als 't een beetje representatief
is voor de twaalf voorgaande
zondagmiddagen dan was 't in
Panta Rhei een mooie zomer.
Hoewel de hele CD beslist
aangenaam is om naar te
luisteren zijn er toch een paar
bands die er uitspringen, om
verschillende redenen:
compositie, presentatie,
arrangement, originaliteit of
wat dan ook.
Het duo Name Dropper,
helaas ter ziele, heeft met de
song Who Died? een prachtig,
venijnig en toch eenvoudig
nummer opgenomen. L
Combo brengt op Swindle-
wijze een nederlandstalige ode
aan de zomer, terwijl Fluvopi
mooie harmoniën en moeilijke
tempowisselingen samenvoegt
als de Traveller's Song.
Tot zover de songs die op mij
de meeste indruk maakten.
Zoals reeds gezegd waren alle
songs op de CD van opvallend
hoge kwaliteit. Als de
unplugged-competitie van '98
van hetzelfde niveau is, is het
deze zomer in ieder geval bij
Panta Rhei aangenaam toeven.
SN
