^/NOEftVUNDER
noot
noot
üii -1
11
pagina 2
pagina 3
wat het in Nederland doet (goed) en Griekenland en Japan enzo.
Lijkt ons wel waanzinnig om eens in Japan op te treden. De optre
dens en de recopable (huh beginnen nu langzamerhand wat op
te leveren, want die CD maken heeft een aardige smak met geld
gekost Recopable betekent 'de opbrengsten uit royalty s 'Ah
En we beginnen ook wat aan merchandize te doen. T-shirt en
buttons enzo. Maar vaak vergeten we gewoon te zeggen dat we
ook de CD te koop hebben, maar ALS we het tijdens het optre
den zeggen, dan verkopen we meestal ook flink wat.
'Hoe hebben jullie elkander gevonden
'Simpelaldus Willy, ik stopte met Bone Child, Marijn en Michiel
met Aint Number One, en toen hebben we elkaar gevonden. Het
klikt muzikaal gewoon ontzettend goed. Alle stukjes van de muzi
kale puzzel vielen op de plek. En dat nu al weer een jaar of vier-
vijf. Marijn moest zelf leren zingen, maar dat gaat nu wel
'En jij dan, kwa zingen?
Nou, dat viel niet mee in het begin, drummen en zingen tegelijker
tijd. Maar nu doe ik het min of meer onafhankelijk van elkaar.
'Professional muzikant
'We gaan er gewoon voor. Natuurlijk willen we prof worden, en
we laten ons gewoon door niets en niemand tegenhouden. Dan
moet het toch lukken in zekere zin. We hebben ook niet een be
paald beeld hoe we dingen gaan aanpakken. We laten een aantal
zaken gewoon aan het toeval over als het ware, dus niet van dan-
en-dan-moeten-we-op-Pinkpop-staan en dat soort onzin. Dat be
lemmert je alleen maar
En hoe maken jullie de muziek
'Willy schrijft meestal de teksten, en Marijn maakt de melodieën
en zanglijnèn. En dan werken we er met ons drieën aan totdat het
af is.
Techniek:
Willy. 'Ik heb een Sonor High Light Exclusive kiteen echt werk
paard. Hij moet er echt zin in hebben. Ik heb het ding al een jaar
of 5, en toen ik 14 was heb ik iemand op een Sonor horen drum
men. Dat wou ik dus ook. Hij heeft houten ketels, en ik speel op
enkele vellen (Renco Power Stroke), ik doe er een paar maanden
mee, en met de snare vellen maar een maand. Verder een dubbel
bas pedaal, waar ik spaarzaam gebruik van maak. Ik vind dat altijd
zo 'vierkant klinken, maar dan probeer ik het met het handen
werk meer 'rond te laten klinken. Ik beschouw mezelf als een
echte sfeerdrummer. Groot fan van Mitch Mitchel van de Band of
Gypsy s. Die man kan zo heerlijk fel zijn. Mijn sticks zijn Pro Mark
5B Millennium II, die ik echt tot de draad verslijt. Ze zijn voor mij
echt ideaal, want ik heb natuurlijk al alles geprobeerd. Ze zijn wel
een beetje dun trouwens. Cimbalen zijn Zildiam, en vroeger ge
bruikte ik veel Pace. Maar die sloeg ik te snel stuk. En verder
demp ik helemaal niets.
'Wat vind jij nu belangrijk bij het drummen
Marijn: 'Stemmen, man, stemmen "Ik stem mijn kit altijd voor
de gig. Echt belangrijk. Ik zet een vinger in het midden van het vel,
en tik dan op twee centimeter uit de kant bij een stemmechaniek
op het vel. Dan hoor je een boventoon. Die probeer ik bij alle
stemmechanieken hetzelfde te krijgen. Als je dat goed doet, hoor
je de kit gewoon fluiten tijdens het drummen. Met het ondervel
van de snare zit ik altijd een toon hoger. En dan maar zoeken tus
sen de balans tussen onder en bovenvel. Ik zoek in fe'rte het mo
ment dat ze gaan resoneren. Ik stem trouwens bij elk optreden.
Soms duurt dat vijf minuten, soms een uur, maar ik doe het wel.
Gitaar:
Marijn: 'Ik heb een hele oude Telecaster, tenminste, dat zou kun
nen, want het is een model uit de jaren 68/69. Al kan het best
zijn dat Fender later nog eens een paar van die modellen met spe
cial paint heeft uitgebracht. De elementen zijn ook echt oud, want
ze hebben nog maar weinig output. Maar dat vind ik niet erg,
want ik ben van mening dat de oversturing uit de versterker moet
komen, en niet uit de gitaar. Ik gebruik als lage E de dunste snaar
van een basgitaar, want ik heb mijn gitaar 2 hele tonen lager ge
stemd als ..eh..normaal. Verder gebruik DDario 011 snaren, waar
ik uiteraard de hoge E van weggooi. Dus dan maak ik eigenlijk een
012/013 setje. Dat doe ik omdat ik zo laag speel, waardoor een
normale set snaren te veel gaat.eh..nou ja, dan voel ik de snaren
gewoon niet Verder gebruik ik nog een Hip Shot. En soms stem
ik mijn gitaar bewust vals. Je moet wat, hè...
Basgitaar
Michiel speelt op een Stingray Bas Music Man (in welke volgorde
de naam hoort is ter redactie niet bekend, en zal de redactie ver
der ook wordt wezen) met DR-snarén. Einde verhaal.
Versterking:
Marijn: 'Tja, een Peavey 51/50 buizenbak met een Meso Boogie
pedaal. En een Morley wahwah, een hartstikke oud doosje. Maar
het liefst speel ik op mijn ouwe Marshall Lead eh.JMP geloof ik.
Maar die is stuk Michiel gebruikt een Ampeg voorversterker met
een 1200 Watt Peavey eindversterker in combinatie met 2 kasten
met 4x 10 speakers. Eigenlijk zoeken we nog een oude Ampeg Top.
En we hebben wel een aantal microfoons, want soms kom je in
zalen waarbij de mie s gewoon stinken, waar je de brokjes kots en
pizza nog in aantreft. In dat geval gebruik ik liever mijn eigen micro
foon.
Nog mededelingen
Eh, ja, we wensen Nimbus veel succes bij de Grote Prijs van Ne
derland.
door Peter Scheefhals
Behalve het in heel Zeeland bekende jongerencentrum Brogum heeft
Zierikzee meer te bieden op het gebied van live-muziek, namelijk café
de Vlinder. Je hoeft hier op vele zondagmiddagen alleen maar op de
tonen van welklinkende popmuziek af te gaan om vanzelf bij de Vlin
der aan te komen alwaar Sam, de uitbater en eigenaar van dit café al
bij de tap klaar staat om je meteen van het nodige gerstennat te
voorzien.
Het toeval wil dat de rustieke sfeer van de Vlinder op deze zondag
(8.11. 98) grondig verstoord zal gaan worden door een optreden van
'mijn band, ATP (After the party). Dit stuk zal dus in verband met
mijn toch al drukke bezigheden van die dag niet echt aan de hand van
een interview zijn samengesteld. Deze keer is het meer een impressie
vanuit 'de muzikant en eigenlijk komt dit wel goed uit want live-erva
ringen vanuit die richting kunnen voor de vele collega s onder de le
zers ook wel eens interessant zijn. Daarbij zag ik in mijn functie van
vliegend reporter van de Noot toch nog kans om enkele vragen te
stellen aan Sam waardoor dit stuk tevens zijn visie op het runnen van
een café met live-muziek kan tonen.
Zoals al gezegd spelen er op zondagmiddagen bands in het café en dit
is toch al weer flink wat jaren zo... Zeeuws of uit andere delen van
Nederland maar ook buitenlands, het gebeurt allemaal in de Vlinder.
Sam boekt zijn bands in overleg met Brogum en beide programme
ringen worden zo ingedeeld dat het niet zal voorkomen dat er op de
zelfde dag twee fantastische bands optreden in Zierikzee en het pu
bliek een zeer moeilijk keuze moet maken. Natuurlijk zijn door deze
methode beide zalen meer verzekerd van een goede zaalvulling. Deze
onderlinge samenwerking getuigt van een niet gemist gebrek aan con
currentie tussen beide en andere(?) gelegenheden in Zierikzee en kan
ook als voorbeeld dienen naar andere zalen. Een feit is in elk geval
dat bands en publiek bij deze werkwijze alleen maar baat hebben
(voor mij persoonlijk heel belangrijk omdat ik zelf bij deze twee groe
peringen hoor.)
Een bepaalde eigenschap die blijkt voor te komen bij alle kroegbazen
die live-muziek in hun café neerzetten is dat het eigenlijk nooit om de
opbrengsten lijkt te gaan maar dat dit gebeurt vanuit pure interesse
in popmuziek en het aankomende talent in deze sector. Dit wordt
ook grotendeels veroorzaakt door nieuwsgierigheid naar de bands
zelf. Is het misschien zo dat zijzelf het liefst ook muzikanten zouden
zijn geworden maar dit door een privéTeven opslokkende carrière als
Horecaondernemer dit hebben moeten opofferen? Dit verklaart wel
hun sympathie met de gelukkigen die de professie van Popmuzikant
kunnen uitoefenen in alle glorie en spanning. Ik hoef jullie eigenlijk
niet te vertellen dat Sam vrijwel zeker bij de eerste groep hoort en
dat zijn belangstelling vele verschillende muzikale stijlen beslaat, van
punk naar easy listening en singer/songwriters. Accoustisch of elek
trisch, het maakt niet uit als het maar goed is.
Ook Sam gunt, net als vele andere uitbaters van cafés, de bands een
redelijks vergoeding voor hun podium-uitspattingen. Dat deze uitspat
tingen bij het Zierikzeese publiek goed vallen zal uit onderstaand live
verslagje duidelijk worden.
Na de gebruikelijke stressvorming tijdens de sound-check (want het
is in elk café weer een uitdaging om een goed geluid neer te zetten)
begon om ongeveer vijf uur ons optreden.
Over ruimte op het podium was niet te klagen en ik was (met ai
mijn claustrofobie) gerust gesteld. Zelfs het geluid bleek snel
afgeregeld te staan omdat de bouw van de Vlinder het toelaat dat
het overtollige geluid een weg naar achteren kan vinden.
Aan de bar zat al een redelijk publiek op ons te wachten, zij het nog
aan de droge, dus rustige kant. Na een dik half uur kwamen de an
dere klanten van de Vlinder echter ook binnenzetten en het hek was
al heel snel totaal en kompleet van de dijk. Alle remmen werden los
gegooid en ook al komen we wel vaker enthousiast publiek tegen;
dit hebben wij op zo n manier nog nooit meegemaakt. V\fe werden
op een aangename manier verrast door een publiek dat nog waan
zinniger bleek dan wij zelf zijn. (hetgeen ik voor onmogelijk achtte)
Ze hebben de extra setjes die we hebben gespeeld dan ook zeker
verdiend.
Een ander iets dat opviel aan de klanten van de Vlinder is het inter
nationale karakter. In een stad als bijvoorbeeld Amsterdam is het ge
woon dat je bij optredens meer Engels spreekt dan Nederlands
maar je staat wel raar te kijken als dit ook in een, laten we eerlijk
zijn, klein stadje als Zierikzee het geval is. Voor zover wij weten wa
ren er naast Zeeuwen ook Engelsen, Spanjaarden en Brabanders
aanwezig in het café.
We beschouwden ons gelijk vanaf het begin al lekker thuis op het
Vlinder podium. Het voelt goed aan, je publiek staat pal voor je neus
en er is rechtstreeks contact waardoor je tussendoor nog een beetje
kunt ouwehoeren met verse fans van je band. Een goede zang-instal
latie en backline is meer dan voldoende. Meer p/a apparatuur zou
alleen maar overkill zijn en afbreuk doen aan je geluid. Oh ja» ze heb
ben een stroboscoop en daar weten wij nu ook alles van~
Om dit verhaal af te sluiten kan ik van ATP uit in elk geval meedelen
dat de Vlinder al met ai voor bands en publiek zeer zeker de moeite
waard is om er te spelen en er naar toe te gaan..
ATP is gelukkig door Sam en klanten nog eens op herhaling ge
vraagd. Dat wordt waarschijnlijk één van onze (aankomende) cd-pre-
sentaties. Heel ATP kijkt er nu al naar uit'
Voor bands die de Vlinder eens wat op willen sturen kan dat altijd.
Zie hiervoor het adres hieronder.
Adres de Vlinder;
Nieuwe bogerdstraat 29
4301 CV,
Zierikzee
tel. 0111-412841
