geluidsinstallaties muziekinstrumenten opnames D DEEL2:KALASHNIKOV Een begrip in Zeeland Muziekland wanneer het gaat om verkoop en verhuur van professionele: noot Vrijdag 24 september: Kalashnikov, de tweede voorronde; de deelnemers: Fiction Defenc/se* -Soath-W^st Connection, Orange Bud, Firma Hopeloos, No Shame ^StBlBüOr/^ pagina 3 Waar zit meer muziek in? Muziekhandel Van Damme - Lange Noordstraat 16 - 4331 AS Middelburg Telefoon 0118 650 874 - Fax 0118 650 884 - e-mail: vdamme@zeelandnet.nl gebruik van. Ja, die band komt er zeker wel! Rust/ Pawn kwam herrezen uit de as boven en Edwin Theenaart etaleerde zich weer met prachtige zang- en gitaarlijnen. Helaas levert hij ook een zwaar gevecht met het geluid van zijn gitaar. Daardoor is het niet altijd even helder te volgen en dat is jammer. Wolfshead verbaasde me zeer. De leadgitarist zit voor een jaar in India, maar de snelle hardcore-rock die ze spelen blijkt een stuk pun tiger te zijn als ze gespeeld wordt door een trio. Vooraf een leuke band, nu een topper. Alsjeblieft! Trippin' was voor mij dus vooraf de grote onbekende. Ik geef toe, ik kom veel te weinig in Zeeuws Vlaanderen en Trippin' tot heden niet vaak aan deze kant. De band speelt gogo, met prima raps, goede zanglijnen en een mooi gebruik van de draaitafel. Nimbus was een speciaal geval. Ze hadden zich wel opgegeven, maar de CD was niet meegenomen in de voorselectie. Omdat het bestuur vond dat zo'n talentvolle band niet mocht ontbreken, werd Nimbus (evenals Fiction Defenc/se trouwens) toegevoegd aan het deelnemers veld. De band had er niet meer op gerekend en had zich ook niet echt voorbereid. Vind ik wat slordig, want zo werd de presentatie wel heel erg losjes. Niettemin blijf ik zeer gecharmeerd van het drie tal. The Per was wel de band waar het meeste aan verspijkerd was. Na het vertrek van slaggitarist, bassist en drummer, moest de band min of meer vanaf de grond worden opgebouwd. En tot ieders verba zing is dit goed gelukt. Misschien doordat de band nu harder moest werken en minder tijd over had voor frivoliteiten, het geheel stond in ieder geval als een huis. Tja, en dan komt het moment dat de jury zich terugtrekt om de stemmen te tellen en te overleggen. Stilletjes zat ik in een hoekje in de hoop dat ik mocht blijven zitten Mijn vermoeden bleek te klop pen: wat een avond! Er hadden zes bands gespeeld en eigenlijk zat er geen slechte tussen. De juryleden moesten zwaar discussiëren en nog eens alle plussen en minnen bij elkaar tellen. Een voor een vie len de bands af die het niet geworden waren tot het moment dat er dan twee overbleven waar iedereen het mee eens was. De finalisten van de eerste voorronde zijn Trippin' en Nimbus. Wat mij betreft was dit al een finale en hoeven de bands die nu zijn afgevallen niet te wanhopen: wat een kwaliteit!^ it jaar werd er georganiseerd in Zeeuws-Vlaanderen, dus wifnTrjc nwto ciTupnaar de overkant (hoe wel de mensen daar vinden dat we daar juist vandaan komen). We kregen een gastvrij onthaal in Kalashnikov, wat toch een charmant zaaltje is. De avond werd geopend door oude bekende Fiction Defenc/se. De band is momenteel meervoudig gehandicapt omdat gitarist Thomas door zijn rug is gegaan en moet zitten en de omdat de band eigenlijk zonder drummer zit. Gelukkig konden ze nog wel een beroep doen op een invaldrummer, die in heeeeel korte tijd het repertoire van de avond er ingestampt kreeg. Als dit al te horen was, dan toch maar een klein beetje. Fiction bracht zijn noise-songs met verve en over tuiging. De tweede band van de avond was de enige hiphop-act van de com petitie. Trouwens, ik heb ook geen dance gezien. Zouden die dan toch besloten hebben om nu mee te doen met de aparte dance- competitie van de Grote Prijs? Goed, de SWC stond er met een heel leuke DJ en vijf MC's. Misschien een beetje aan de ruime kant, maar elk kreeg zijn eigen stukje leadrap. De crew rapt zowel in het Neder lands als in het Engels, probleem is echter dat het door de snelheid en meerstemmigheid vaak onverstaanbaar is. En dat is toch jammer. Orange Bud was de volgende band die het podium mocht beklim men. De gitarist stond er in regenpak (nee, Kalashnikov is wel water dicht hoor) enorm tekeer te gaan. Een jonge band, rammelend af en toe, maar wat een energie! Ja, dit is heel errug pure gitaarrock. Firma Hopeloos was er de afgelopen periode steeds in geslaagd om daar te spelen waar ik niet was, dus ik was nu wel benieuwd. Wat een show! De band mengt punk met ska en brengt deze mix bijna als cabaret. Geweldig ook het moment dat de tape gestart wordt en er een complete show wordt opgevoerd van playback, pogo en zelfs

Tijdschriftenbank Zeeland

Noot | 1999 | | pagina 2