NoCode
s m
Een f otesessie in Middelhurg. Vier mensen staan wat onwennig voor de camera. 'Stm'n haar wel gaedP' 'Kan Ie nu van
iedereen het gezicht wel zien?' Het zijn de leden van de IMaicherse band NeCede. Zangeres Jehanneke Kranendonk
(II). gitarist lelie INarendorff (20), bassist mee SzaraHnski (181 en drammer Dirk SchuH (18) hebben al een aardig
naam opgebauwd in de Zeeuwse muziekscène met een eigenzinnig geluid. Be eerste deme Idolatry' is van augustus
vorig jaar. een tweede Is onderweg. H|d voer een interview dus..
noot
noot
de foto's
M.He zijn gewon
eikaars beste vriendenF
Op de nieuwe, nog naamloze, demo (opgenomen met Henk Tjoonk)
staan vier nummers. Hoe komen de nummers bij NoCode tot stand?
Jelle: 'Op het moment is het zo dat ik meestal met een idee kom. Daar
zit ik dan eerst wel een paar weken op te broeden. Dan gooi ik het in
de groep.' Johanneke: 'De nummers zijn een samenwerking tussen
ons vieren. We geven veel kritiek op elkaar als we werken aan een
nieuw nummer.' Jelle; 'Vandaag zijn we bijvoorbeeld met een nieuw
nummer bezig geweest. En daar gaat gewoon veei tijd in zitten. Ik
vind dat je kritisch moet kijken naar een nummer. Dan wordt het ook
beter en krijg je de meeste voldoening.'
De muziek die NoCode maakt is niet in één woord te omschrijven.
Waar vergelijken jullie het zelf mee?
In koor: 'Tool.' Johanneke: 'Het is vooral experimenteel. We proberen
te kijken wat kan, binnen de grenzen van muziek. 'Dat is niet de
makkelijkste manier om muziek te maken. Johanneke: *We hebben
niet bewust voor deze muziek gekozen om ons tegen de populaire
muziek af te zetten. We vinden het gewoon mooi en leuk om te spelen.
Gekke dingen te doen, onverwachte dingen. Als ik zing bijvoorbeeld
kan dat op verschillende manieren. En ik vind het leuk om daar
ook steeds nieuwe manieren in te ontdekken. Mezelf daarin ook te
verbeteren.' Jelle: 'Dat heb ik ook bij het gitaarspelen. Ik heb wel
eens mensen horen zeggen dat ze op onze demo helemaal geen
gitaargeluiden horen. Het is juist leuk om met een gitaar hele andere
geluiden te maken dan mensen gewend zijn. En dat doen we dus alle
vier met onze instrumenten.
Is het moelijk voor een band als NoCode om aan optredens
te komen?
Johanneke: 'Er wordt in Zeeland van onze muziek altijd gezegd
dat het geen makkelijke muziek is. Het is wel muziek waar je naar
moet luisteren. Daarom kiezen sommige programmeurs misschien
liever voor andere bands.' Theo: 'Wat dat betreft lijkt Zeeland wat
bekrompen.' Jelle: 'Programmeurs zijn bang dat het niet aanslaat. Zé
hebben natuurlijk liever een band waarvan ze weten dat het mensen
trekt.' Dirk: 'Soms word je er wel eens moe van als mensen je muziek
maar 'ontoegankelijk' blijven noemen.
Dan lijkt het net alsof er een enorm gat zit tussen 'gewone' muziek
en onze muziek.' Jelle: 'We hebben ook eens in Utrecht gespeeld,
en daar werd eigenlijk met verbazing gereageerd toen we zeiden dat
onze muziek in Zeeland als ontoegankelijk wordt bestempeld. Dan
merk je dat ze daar toch heel andere ideeën over muziek hebben.'
Johanneke: 'Daarom is één van onze doelen om zo snel mogelijk
meer buiten Zeeland te spelen. Het wordt namelijk best vervelend
om voor een publiek te spelen dat zich niet lijkt te interesseren
voor jouw muziek.'
Maar jullie maken toch ook geen muziek voor de grote massa?
Jelle: 'Voor ons moet muziek een bepaalde schoonheid uitstralen. En
het is ook weer niet zo dat er geen touw aan vast te knopen is. Voor
elke muziek bestaat wel een publiek.' Johanneke: 'Ik zou willen dat
we met onze muziek emoties bij mensen losmaken. Ik ben een keer
naar een concert van Tool geweest en het gevoel dat die muziek
bij je losmaakt! ledereen was gewoon ontroerd. En dat lijkt me iets
heel moois. Dat jouw muziek iets bij mensen losmaakt. Dat mensen
iets aan je muziek hebben.'
Toekomstplannen?
Johanneke: 'Directe toekomstplannen? De demo afmaken. Theo, Dirk
en ik doen dit jaar eindexamen en gaan toelatingsexamen doen voor
de Rockacademie in Tilburg. Hopelijk worden we toegelaten. Dan
tot en met deze zomer wat festivals spelen, Dijkrock onder andere.
Meedoen aan de voorrondes van Mosselrock. En we staan in de
finale van Hooikoorts.'
Hoe zien jullie jezelf over een paar jaar?
Bij een grote platenmaatschappij?
Johanneke: "We willen alles zoveel mogelijk in eigen hand houden.'
Jelle: 'Ik denk dat we best ver kunnen komen zonder platenmaatschap
pij. Zelf demo's opsturen en dergelijke.' Johanneke: 'Maar vooral
ook de ondernemerskant zelf doen.' Theo: 'We weten heel sterk
wat we willen, en dat willen we ook zo houden.' Jelle: 'Kijk, een
platenmaatschappij gaat natuurlijk dingen eisen.
Dan leer je elkaar ook wel kennen.
Johanneke: 'Je leert elkaar kennen en elkaar ook beter waarderen. Je
geeft er veel voor op, zo kan ik bijvoorbeeld nooit uitslapen. Kijk, het
eerste jaar waren we eigenlijk alleen maar bezig om elkaar muzikaal
te leren kennen.' Jelle: 'Maar nu gaan dingen ook zo vanzelfsprekend.
Laatst moest ik op school (conservatorium in Gent, red.) met wat
mensen samen spelen en die begonnen af te tellen. Dat doen wij dus
al heel lang niet meer.' Dirk: 'Als het muziek maken maar om de lol blijft
draaien.'Jelle: 'Het moet gaan om vier mensen die het leuk vinden om
met elkaar te spelen. We zijn gewoon eikaars beste vrienden!'
Ze stoppen geld in een band en willen dan ook muziek uitbrengen
die goed verkoopt. Het gaat ze toch om winst.' Johanneke: 'Wat ik wil
is in de toekomst muziek maken en ervan kunnen leven. We zullen
waarschijnlijk nooit in Ahoy staan ofzo, maar misschien wel eens in het
buitenland kunnen optreden. Ik wil gewoon ergens kunnen spelen voor
mensen die ons ook echt willen horen.' Theo: 'Als het maar publiek is
dat ons waardeert. Ik hoef er echt niet rijk van te worden. Als we maar
een busje hebben voor onze spullen dan is dat bij wijze van spreken
voor mij al genoeg.' Dirk: 'Ik heb niet echt lange termijn-doelen. Het
zou leuk zijn om ergens te kunnen spelen voor publiek dat echt voor
jou komt. We hebben bijvoorbeeld een keer in de Walk-lnn gespeeld in
Vlissingen. Daar stonden maar negen of tien man! Ja, de medewerkers
vonden onze muziek leuk. Maar het zou toch leuk zijn om voor een
groter publiek te spelen.' Jelle: 'Mijn doe! is om hier heel serieus mee
verder te gaan. Kijken hoe ver je kan komen bij platenmaatschappijen,
omdat het instanties zijn die eigenlijk weinig van deze muziek
willen.'
Wat dat betreft zouden jullie verder komen met meer commerciële
muziek.
Johanneke: 'Het klinkt heel stom, maar ik denk dat we met deze
muziek ook ver kunnen komen. We zijn gewoon goeie muzikanten en
we werken er heel hard voor. We oefenen het hele weekend, zaterdag
en zondag. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. ledereen is er
gewoon elke ochtend om negen uur. We hebben alleen nu wat moeite
met het vinden van een goeie oefenruimte waar we het hele weekend
terecht kunnen. Elke vrije dag die we hebben willen we daar kunnen
doorbrengen: herfstvakanties, kerstvakanties.'
