f/G i mv
O
S'1-W&
B/¥-KLA5H
InDe
JpvWWvV-
'De Deurdouwers'
noot
noot
r- f
^KCduty
[jctrtLvcd
n,?,$m/es
v*t:
Forcefeed
Band: Forcefeed
Cd: Choke on a mouthful
Studio: Avalange te Oost-Sou
burg
Info: Mark Maquelin
06-18054394 en
www.forcefeed.nl
Zeeland kan tevreden zijn over
het aanbod van harde muziek
en Backlash en Badly Preserved
kunnen blij zijn, zij hebben er
een broertje bij. Zijn naam is:
Forcefeed.
De band trad op 28 maart op
in Bar American te Middelburg,
samen met Badly Preserved er*
Faked Grove. Uw correspondent
kreeg daar de CD mee om in
NOOT te recenseren. Wat in
eerste instantie opvalt was de
goede productie. De muziek is
zwaar en toch blijft alles lekker
helder klinken. Forcefeed maakt,
volgens hun eigen website, pro
gressieve nu-metal. Voorbeelden
zijn bands als Mudvayne, Slipknot
en American Head Charge. Na
een tiental luisterbeurten hoor
ik ook nog wel wat terug van
Sepultura in Taking back my
mind' en Motörhead en Black
Sabbath in 'Thislife'. In de meeste
liedjes in dit genre wordt de zang
afwisselend schreeuwend of har
monieus gedaan. Zo ook bij For
cefeed. Zanger Lennard vind ik
duidelijk een betere schreeuwer
dan een harmonieus zanger. De
liedjes 'Forcefeed' en 'This life'
zou ik zelf wat korter gemaakt
hebben. Bij 'This life' zou ik geen
fade-out gebruikt hebben, maar
de song beëindigen in een break
voorafgaand aan de fade-out.
In het intro van 'This life' is een
didgeridoo gebruikt. Dit past
goed in de muziek omdat die didg
zwaar klinkt en een repeterend
geluid voortbrengt. Dit doen de
gitaren in de rest van de song
namelijk ook.
Met dit CDtje heeft zowel Force
feed als Willy Berrevoets een
goed visitekaartje afgegeven.
Met hun goede optreden in Bar
American nog in mijn geheugen
hoop ik dat de mannen van For
cefeed het ver schoppen. Eerst in
de Wraak van Brabant en daarna
Ga ze zien als je kan. Je
zult er geen spijt van hebben
als je van stevige muziek houdt.
(KvdH)
Artiest: The Druids
CD-R: The Druids
Opname: HenkTjoonk
Info: 0113-231081
www.druids.ni
Ik weet niet eens of de muziek
van dit gezelschap onder popmu
ziek valt want in het CD-boekje
staat dat The Druids 'Backbone'
maken, dat is een soort folk
muziek die feestelijk aandoet
(met een hoog jüiiii-ha! gehalte
za'k ma zegge). Instrumenten
die domineren zijn accordeon,
mandoline, whistle en dat soort
Engelse instrumenten. Het gaat
om Ierse pub-muziek zoals ook
The Old Firm in Zeeland en groe
pen als The Levellers in Ierland
brengen. Het grote verschil is wel
dat The Druids veel traditioneler
The Druids
blijven en daarom makkelijker te
boeken zijn voor kleine intieme
optredens. Hoewel ze zich onge
twijfeld ook graag op grotere
podia zullen zien.. Op de CD
staan 10 covers van bestaande
nummers en die varieren van
'Beer beer beer tot 'The green
and red of Mayo'. De één een
traditional, die waarschijnljk op
het repertoire is gezet om de
waard te waarschuwen voor lege
glazen, en de ander een groeps-
favoriet van The Saw Doctors. De
CD klink er live-ig, daar hebben ze
bewust voor gekozen, zo melden
ze zelf, en Henk Tjoonk heeft de
sfeer goed weten te vangen. Je
moet er van houden want na een
hele CD lang 'Backbone-muziek'
heb ik er echt genoeg van. Mis
schien moeten ze in de toekomst
niet alle registers bij alle num
mers open trekken. Soms moet
je kleine juweeltjes, met sobere
begeleiding, maken om de andere
tracks ook in alle glorie te laten
vlammen. Voor folk-liefhebbers
een leuke aanschaf. (BvL)
Band: Airsculptors
CD-R: Stranger than Fiction
Opname: Eigen Beheer
Info: www.airsculptors.tk
Op 29 maart jongstleden 'lanceer
den de Airsculptors uit Vlissingen
hun nieuwe CD met een Drum 'n
Bassparty in 't Beest in Goes. Het
schijnt een gezellig feestje te zijn
geweest, maar helaas moest ik
mij die dag tevreden stellen met
een griep.
De CD telt 17 tracks en een aar
dige videoclip. Stranger than
Fiction' opent met The Day After',
lekker laidback met ambient. De
rust wordt resoluut doorbroken
door'A 1000 Maniacs' met rapper
KD, die als een bezetene drietalig
over de Drum 'n Bass track rijmt.
Gedurende de CD nemen de
Airsculptors Je mee op een trip
met Drum 'n Bass, Breakbeats en
Techno. Soms heeft het iets weg
van Aphex Twin en Future
Airsculptors
Sound of London. Regelmatig
speelt Peter Elve een aardig
partijtje mee op zijn gitaar.
De Sterkste tracks zijn 'House?'
en 'Sick'. Op 'House?' wordt een
simpel maar gestoord baslijntje
losgelaten, dat op hoog tempo
de luisteraar alle hoeken van
het spectrum laat zien. Het heeft
me twee dagen gekost dat riedel
tje uit mijn hoofd te krijgen. De
scheepstoeters op 'Sick' doen
vermoeden dat ze de stoomboot
van Sinterklaas hebben willen
voorzien van een nucleaire
motor. Een minpunt aan de CD is
toch wel de mindere geluidskwa
liteit, alhoewel die wel beter is
dan de vorige twee releases.
De Dynamiek is soms wel erg
ver te zoeken, en dat is jammer,
want anders zouden sommige
tracks rijp voor vinyl zijn geweest.
(SK)
11 JAER FEEST1
m
m
De Deurdouwers
Artiest: De Deurdouwers
CD: 11 jaer feest
Opname: Mark Nijssen
Info: In de meeste cafees in 's
Heerenhoek kunnen ze je wel
heipen..
Hé hae jie nae de wc? neem dan
een pilsje mee!' De eerste regels
op '11 jaer feest!' van De Deur
douwers. Een echte carnavals-cd
afkomstig uit Het Paerehat, ofte
wel 's-Heerenhoek. Ruben de
Jonge en z'n mannen laten op
deze CD de luisteraar een fees
telijk poepje ruiken met een uit
stekend 'haak-maar-es-lekker-in'
gehalte, 't Is momenteel mosterd
na de maaltijd, carnaval is al weer
lang voorbij, maar als je kans
(rijgt koop hem dan toch maar
want volgend jaar februari kun je
er mee voor de dag komen. Het
is dan ook handig als je wat van
't Paerehat afweet want het leuke
is wel dat door deze CD mooie
monumentjes worden opgericht
voor lokale dorps-grootheden
als Kapper Ko en Kee Pas. Op
deze manier worden zij terecht
vereeuwigd. De meeste liedjes
zijn ontleend aan andere num
mers (van oa Rowwen Heze,
Pater Moeskroen en Normaal),
maar die worden ruimhartig be
dankt en vermeld op deze CD dus
alles is netjes. Mark Nijssen heeft
het trouwens goed opgenomen,
enerzijds rommelig genoeg voor
dronkelappen om niet onderuit
te gaan en anderzijds prima ver
staanbaar voor de mensen die de
tekst nog even niet vast hebben.
'Kukeleku Nondeju zei de haan
wat heeft ie met mijn kipjes ge
daan' offeh.. 'Tok tok tok kwek
kwek kwek: Hou nou toch je bek!'
(BvL)
Band: InDeClinch
CD: Demo
Opname: Studio Mark Nijssen,
Oudelande
Info: www.indeclinch.com, tel.
0113-330065
Een demo-cd van een coverband,
6 nummers en een videoclip. De
songs zijn in 1 dag opgenomen,
de video is een live opname van
Arsenaalpop 2002. De cd is dui
delijk bedoelt als promotie voor
de band om optredens te werven.
Als zodanig afdoende, hij geeft
een goed beeld van wat de band
kan neerzetten. Omdat de songs
waarschijnlijk in 1 take zijn gere
gistreerd hebben ze behoorlijke
live sfeer. Het echte live werk is
dan ook nog te zien, in de clip.
Het geluid hiervan is daarentegen
knap beroerd; er moest kennelijk
worden gekozen tussen goed
beeld of goed geluid. De band
doet nummers van Alanis Moris-
sette, K's Choice en Anouk, om
er een paar te noemen. Om te
zeggen dat ze het precies zo doen
als het origineel is teveel eer, ze
proberen het echter wel. En dat
is jammer, nummers coveren is
prima, maar probeer er dan wel
een eigen geluid aan te geven.
Als je een cover op je eigen wijze
interpreteert wordt het er alleen
maar spannender van, voor de
band, maar ook voor het publiek.
(SN)
InDeClinch
Artiesten: Suzan Steketee en
John Smies
CD's: Sue's other side en Tick
ling the Music
Opname: (beide cd's) John
Smies, Koudekerke
Ja, twee cd's in één recensie. Het
geval wil namelijk dat ze beide
door John Smies zijn geprodu
ceerd. Beide cd's bevatten covers
van bekende songs. 'Sue's Other
Side' laat voornamelijk jaren
'80 ballads en rustiger shuffles
horen. 'Tickling the Music' brengt
soortgelijke muziek, maar dan
meer 70's. Het verschil zit 'm
vooral in uitvoering en interpreta
tie.
Te horen is wel dat beide schijfjes
in dezelfde keuken gebakken
zijn en toch zijn ze allebei heel
verschillend van sfeer. Dit komt
vooral omdat er niet wordt gepro
beerd iets letterlijk na te maken
maar om iets op eigen wijze op te
pakken en weer te geven. Naar
mijn mening de enig juiste wijze
van 'coveren'. Met deze schijfjes
hebben Sue en John allebei hun
eigen visitekaartje afgegeven, en
ik moet toegeven dat ik 't weieens
slechter heb gehoord. (SN)
John Smies
Artiest: Backlash
CD: Reality Betrayed
Opname: Mark Nijssen
Info: www.backlash.nl
p.a. Batenburg 46 4385HC
Vlissingen
Thuis draai ik zelden death-metal
of aanverwanten. Ten eerste
natuurlijk om mijn huisgenoten
te sparen, mijn zoontje van bijna
drie stuitert zelfs rustig nog een
paar uur lang door het huis na het
horen van de eerste gitaarsolo's,
maar vooral ook omdat ik vind dat
metal in het algemeen live beter
tot zijn recht komt. Aan de andere
kant zie ik Dennis zodra ik de
CD opzet weer over het podium
springen en rustend met een
been op een monitor zijn grunts
over het publiek uitspuwen.
Op deze CD staan 4 tracks. De
eerste is 'Rotten Disease'. Het
intro is loeizacht opgenomen, om
vervolgens, als je net je versterker
een paar puntjes op gedraaid
hebt, in alle hevigheid los te
barsten. Persoonlijk vind ik het
eigenlijk een wat minder nummer
op de CD. Het instrumentale
gedeelte van het nummer loopt
Backlash
allemaal wel aardig, maar als
het vocale gedeelte aanbreekt
worden de grunts over een wat
voorspelbaar akkoordscnema
afgewerkt. En dit is me een lap
tekst (alle teksten staan aan
de binnenkant van het, overi
gens prachtig vormgegeven, cd-
hoesje). Eigenlijk geldt hetzelfde
voor het tweede nummer op de
CD: 'Captured'. Het venijn zit
dus waarschijnlijk in de staart en
inderdaad, 'The Cause', track 3
op de CD staat in tegenstelling tot
de eerste twee nummers bol van
afwisselingen en qua compositie
zit het erg goed in elkaar. Het hele
nummer klinkt als een trein met
zelfs een aardig stukje tweede
'grunt' op het eind.
Je krijgt gewoon zin om die haar
dos eens even lekker uit te schud
den. Ook het titelnummer zit goed
en afwisselend in elkaar.
Al met al is het best een aardige
CD, maar ik zou persoonlijk track
3 en 4 als eerste twee tracks
hebben gekozen omdat die dui
delijk technisch beter in elkaar
steken dan de eerste twee. Ook
zou ik de grunts in de eerste
tracks iets minder boven op de
muziek hebben gelegd, zeker
in de eerste track komt het een
beetje onnatuurlijk over. Bovenal
zou ik er nog aan willen toe
voegen dat je deze band vooral
eens live moet aanschouwen, ze
hebben natuurlijk niet voor niets
de Zeeuwse Belofte gewonnen.
(SK)
Artiest: Odette Sorber
CD-R: Essentials
Opname: Mark Nijssen
trrfo: www.odette.tk
Hoe oud was Kate Bush toen ze
de wereld verbaasde met haar
Wuthering Heights? En zij had
daarbij toen de hulp van een
echte Pink Floyd-boy! Odette
Sorber is bijna 17 en met haar
liedjes weet ze Tori Amos-achtige
sfeertjes te scheppen. Eigen
teksten en eigen muziek, wat een
talent! Vooral in het titelstuk van
de CD komt ze heel dicht (ook
qua sfeer) bij Kate Bush. Met
'Essentials' geeft Odette een mooi
visite-kaartje af, het is een demo
die om aandacht vraagt, liefst
ook van andere geïnspireerde
muzikanten. Ze laat horen dat
ze niet alleen mooie liedjes kan
maken, goed kan spelen, maar
na 6 stukken kom je ook tot de
konklusie dat je moe bent van het
luisteren. Het is redelijk zware
kost van zo'n meid en ik denk dat
ze het voor een luisteraar lichter
kan maken door het werk open te
gooien en af en toe andere bege-
leidings-muzikanten te gebrui
ken, een strijkers-ensemble, een
accoustische of misschien wel
subtiel bespeelde electrisch gitaar
ofik denk dat ze dat zelf beter
kan beslissen. Zij laat op deze
demo horen wat ze kan! Een
prachtig produkt, een uitnodiging
voor andere creatievelingen, in
ieder geval een basis onder een
mooie muzikale carrière. (BvL)
Odette Sorber
