110 Volt lovers winnaar in categorie DANCE 7 0 O z Zaterdag 31 mei, Sjors Kuyt is al om 8 uur gewekt door zijn zoontle, lack van der Wege was ook redelijk op tijd uit zijn bed en derde 110 Volt Lover Miguel van der Hiele is al weer aan netwerk. Maar de overwinning zindert nog na en levert een aangenaam gevoel op bij de heren. O m |m 1 O -< - Fronti noot noot Door Bert van Leerdam In verschillende bezettingen deed zit gezelschap overigens al twee keer mee aan de Zeeuwse Belofte. Onder andere als 'Morbid Zone', maar toen in de categorie Pop/Rock. Jack: 'Ons werk verandert steeds. We gebruiken allerlei muziek die we overal vandaan halen en die maken we tot ons produkt. Als je vraagt of wij eigenlijk wel een band zijn dan zeg ik Ja. Wij sturen een computer en instrumenten aan, maar 110 Volt Lovers is een electronische band'. Sjors: 'Ik bespeel dus Het Mengpaneel. Miguel en ik schrijven de nummers, die bestaan voornamelijk uit loops, vergelijkbaar met rifjes die een gitarist speelt, die we naar believen en oneindig kunnen mixen en combineren en manipuleren. Miguel geeft ze aan, natuurlijk in de juiste beat, en dan maak ik daar live een mix van. Dat is niet alleen een kwestie van schuiven open, maar ik gebruik daarbij effekten, filteringen enzovoorts die het feest moeten maken. Miguel en ik zijn daarin enorm op elkaar ingespeeld. Net als bij iedere band schrijven we een nummer en als we optreden zet hij op zijn beeldscherm de afgesproken fragmenten klaar en die mix ik dan, live, tot het nummer en dat kan dus per optreden nog behoorlijk variëren. Natuurlijk praten we steeds met elkaar, hebben we overleg en dat werkt fantastisch'. Sjors reageert overigens wel als door een wesp gestoken als je zegt dat bij hun alles uit de computer komt: 'Nee, alles komt uit een drum-computer en sythesizer (2x een analoge Juno 106). Op onze schermen staat alleen midi-informatie en die stuurt de drum-cumputer en sythesizers aan en daardoor bereiken zij onze dynamiek. Als wij een base-kick loslaten dan voel en zie je dat die er meteen inrammen!' Denk je dat de jury het moeilijk heeft gehad? Sjors: Ja. In feite stonden er drie verschillende disciplines op het podium. Voidd zit in de 'Brooklyn-style' van onder andere Armand van Helden en the Air Sculptures zitten veel meer in de drum 'n base-hoek. Met hun breakbeats bedienen zij eigenlijk een heel andere cultuur. Wij zitten meer in de Techno- hoek, zou ik zo zeggen. Dat is eigenlijk een soort funk in de House-muziek, maar heel minimal'. Is het goed dat er een aparte categorie Dance is bij de Grote Prijs? Sander Verhaar (DJ Sandstorm) won in 1998 met zijn dance-act De Zeeuwse Belofte en dat was toch wel een vreemde eend in die bijt.. Sjors: 'Och., voor mij hoeft het niet zo. De belangstelling voor Dance is wat aan het afnemen omdat de Trance-stroming er wat dunne poep van heeft gemaakt.. De hele bedoeling van deze muziek is daarmee om zeep geholpen. Het avontuurlijke is weg omdat het vrijwel helemaal is uitgeschreven en dichtgetimmerd. Wij blijven met onze muziek graag trouw aan de basis houden het dus graag minimaal zodat het veel eist van je inlevingsvermogen. Ik citeer in dit verband graag de duitse dejay Heil: Techno moet niet Af zijn, er moet ruimte zijn voor je eigen fantasie. Iedereen moet er iets in kunnen vinden, de hedendaagse muziek zit veel te volgepropt zodat het echte avontuur weg is. Wij zijn in Het Arsenaal begonnen met het nummer 'Sometimes you can hear them cry' dat is gebaseerd op een verhaal dat ik gelezen heb over het Molukse opvang-kamp in Vught. Die mensen liepen daar 's avonds en als het donker was dan hoorden ze mensen gillen.. Ze konden daar geen kant mee op en pas later hoorden ze dat dit kamp gebouwd was op de plaats van een voormalig concentratie-kamp. Ik probeer in dat nummer dat benauwde gevoel dan mee te geven'. 110 Volt Lovers, waar komt die naam vandaan? Sjors: 'Toen ik in dienst zat werkte ik achter de bar en was het ook mijn taak wekelijks voor een goeie porno-film te zorgen. Achter de bar kon ik niet meekijken en op een avond hoorde ik een akelig zoemend geluid: Ik alle koelkasten en bar-apparatuur inspekteren, maar niks geen storing te vinden! Toen bleek dat geluid uit de TV te komen en las ik achter op de doos van de porno-band dat ze in die film vibrators gebruikten die via het stopkontakt werkten op 110 volt!'. Artiest: Dedication Cd-r: Close my eyes Studio: Studio 21 en thuis in Vlis- singen Info: dedication@zonnet.nl. Ik heb deze demo-cd voor de eerste keer beluisterd met een koptelefoon. Toen was me gelijk duidelijk dat de productie beter had gekund. De stem is nogal eens te hard, zodat je vervorming kan horen en er is slecht gebruik gemaakt van het stereobeeld. Het geluid is wel ruimtelijk, maar bijna alles is over elkaar gemixt en door het midden te horen. Het is duidelijk een low budget cd en ik neem aan dat deze cd dan ook voornamelijk bedoeld is om optredens te regelen. Als het de bedoeling is om de cd ook te gaan verkopen dan zou ik de mix, indien mogelijk, overnieuw doen. De liedjes mogen er zijn. Ze zijn beter uitgewerkt dan op de vorige cd's van Dedication. Er zijn meerdere (akoestische)gitaarpartijen en soms zelfs een piano te horen en er wordt vaak meerstemmig gezongen. Liedjes maken dat kan zanger/gitarist Roel Idskes wel, want met deze liedjes zouden in de jaren 70 mensen als David Bowie, Herman Brood of Lou Reed hun boterham verdiend kunnen hebben. (KvdH) r ML - V l i 's Dedication Meer informatie over 110 Volt Lovers? Kijk op www. 110voltlovers.nl Band: GRYSL CD: De stad slaapt nooit Opname: Mark Nijssen info: www.kattendijke.info/grysl 0113-622012 (Henny Lamper) GRYSL, spreek uit zo je wilt, is een verbastering van het woord griezel. GRYSL Ze komen uit Kattendijke en ma ken Cabarock, een samentrekking van Cabaret en Rock. 'De stad slaapt nooit' bevat 9 nummers, en begint met een ode aan het Zeeuwse land. De tekst is lekker up to date, want zowel de WCT als de Westerscheldetunnel worden vernoemd. 'De prins is dood' staat er met twee versies op, een 2003 versie en een versie geschreven net nadat de 'Prins van Oranje' in Goes werd gesloten. 'Bietnakkenaai?' vind ik zelf het leukste nummer op de CD, waarbij kunstig met de Zeeuwse taal wordt geknutseld. Het heeft mij dan ook wel als stadsmens even gekost om er achter te komen waar de titel op sloeg, maar daarvoor moet je de tekst maar in het cd-hoesje nalezen. Ook het titelnummer zit tekstueel aardig in elkaar, alhoewel ik, als ik doordeweeks 's avonds laat door Goes loop, wel degelijk het idee heb dat ik als enige wakker ben. Ook aardig is het nummer 'Te jong', waarin de liefde van een oudere man voor een jong meisje wordt bezongen. De klank van de CD heeft een behoorlijk 'live feel'. Ik denk ook dat de num mers in één keer zijn opgenomen en daarna zijn uitgemixt. De cd moet het toch vóoral van de teksten hebben, muzikaal vind ik het allemaal wat minder spannend. Voor liefhebbers van Zeeuws en Nederlandstalige muziek is dit echt een aanrader. De cd is op de site te bestellen en kost slechts 7,50 euro (SK) Band: Dallas Cd: Sallad (2002) Studio: Mark Nijssen lnfo:Êwww.dallasband.net Deze eerste demo van de band Dallas uit Zeeuws-Vlaanderen, stamt alweer uit juli vorig jaar. De drie nummers op de demo zijn opgenomen in de studio van Mark Nijssen. Dallas is ontstaan uit twee andere bands, Mindlink en Downer en dat heeft een band van zes man opgeleverd. Een zanger (Eddy), drummer (Renzo), twee gitaristen (Niels en Quentin), bassist (Jan) en keyboardspeler (Joris). Op Hemel vaart stonden ze op het podium van Klomppop in Overzande. Volgens de site van Klomppop wordt deze band in de wandelgangen al 'de Zeeuwse Kane' genoemd. De muziek doet me eigenlijk aan allerlei bands denken, maar niet aan Kane. Bij het eerste nummer 'Little Late' hoor ik Crowded House. In de laatste minuten van 'MySecretGarden' is duidelijk het gitaartje van 'Under the Bridge' van de Red Hot Chili Peppers te horen. Hierdoor springt bij mij al snel het woord 'onorigineel' in mijn hoofd. De nummers zitten wel heel goed in elkaar, daar hoor je aan af dat er jarenlange bandervaring in Dallas zit. De vergelijking met Kane gaat voor mij helemaal de mist in, als ik naar de stem van zanger Eddy luister. Dinant van Kane heeft een hele grote stem, Eddy's stem is een beetje gewoontjes Ik blijf bij mijn eerste ingeving: 'onorigineel'. (SdB) Dallas Band: No Frontiers Cd: Whisper of the trees Studio: LAC Kruiningen Info: 0113-230809, vvredegem@zeelandnet.nl No Frontiers Met 'Whisper of the trees' heeft No Frontiers een prachtig album afgele verd. Eén van de mooiste Zeeuwse (voor de liefhebber natuurlijk) van de laatste 10 jaar. Het klinkt helder en neemt de luisteraar mee op een vooral sfeervolle tocht langs sprankelende en gevoelige paden. De prachtige stem van Joyce van Bavel wordt op alle fronten prachtig begeleid door een keur aan muzikanten. Natuurlijk de vaste kern van No Frontiers: Kees van Vredegem en David Egter van Wissenkerke (het is wel merkwaardig dat dit nergens op de CD staat, ze staan alleen alle drie voorop de hoes) en verder een keur aan andere Zeeuwse muzikanten: Kees den Hoed (bas, ook Rob de Nijs), Hans van der Werf (accordeon, Old Firm), Walter Calbo (toetsen, ook Danny Vera) om er maar eens een paar te noemen. Er staan 12 liedjes op deze CD, hun keus uit het enorme Ierse repertoire dat toch wel oneindig rijk is aan sferen. En juist daar blijkt de sterkste kant van No Frontiers te zitten, de keuzes zijn bijna perfect en gaan nooit de reikwijdte van de muzikanten te boven waardoor deze CD een volwaardig produkt is. Kortom er niks mis met deze CD en als je je afvraagt wie toch de 'mensen' zijn achter No Frontiers kijk dan voorop de CD. Het zijn drie individuen: Kees staat geheel links aan de kant van het bospaadje met z'n handen in z'n zakken wat te lachen, Joyce kijkt vol trots naar de kijker en David is in zichzelf gekeerd, moeilijk benader baar. En toch vinden deze mensen elkaar in No Frontiers.. (BvL) Artiest: Mamilla Cd-r: Angel (2002) Studio: Studio 2 in Ouwerkerk Info: Michiel de Zeeuw 0113-302236 of mamiliaparadise@zeeland-net.nl Het gebeurt wel eens dat een band een manager of regelneef aantrekt om de zaken te gaan regelen voor een band. Dit gebeurde vorig jaar bij Mamilla. Manager Michiel de Zeeuw zorgde er ook voor dat de uit vorig jaar stam mende cd-r 'Angel' ten burele van de Noot verscheen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Noot | 2003 | | pagina 4