110 Volt lovers winnaar in categorie DANCE
7
0
O
z
Zaterdag 31 mei, Sjors Kuyt is al om 8 uur gewekt door zijn
zoontle, lack van der Wege was ook redelijk op tijd uit zijn
bed en derde 110 Volt Lover Miguel van der Hiele is al weer
aan netwerk. Maar de overwinning zindert nog na en levert
een aangenaam gevoel op bij de heren.
O
m
|m
1
O
-< -
Fronti
noot
noot
Door Bert van Leerdam
In verschillende bezettingen deed zit gezelschap overigens al twee keer
mee aan de Zeeuwse Belofte. Onder andere als 'Morbid Zone', maar toen
in de categorie Pop/Rock.
Jack: 'Ons werk verandert steeds. We gebruiken allerlei muziek die we overal
vandaan halen en die maken we tot ons produkt. Als je vraagt of wij eigenlijk
wel een band zijn dan zeg ik Ja. Wij sturen een computer en instrumenten aan,
maar 110 Volt Lovers is een electronische band'.
Sjors: 'Ik bespeel dus Het Mengpaneel. Miguel en ik schrijven de nummers,
die bestaan voornamelijk uit loops, vergelijkbaar met rifjes die een gitarist
speelt, die we naar believen en oneindig kunnen mixen en combineren en
manipuleren. Miguel geeft ze aan, natuurlijk in de juiste beat, en dan maak ik
daar live een mix van. Dat is niet alleen een kwestie van schuiven open, maar
ik gebruik daarbij effekten, filteringen enzovoorts die het feest moeten maken.
Miguel en ik zijn daarin enorm op elkaar ingespeeld. Net als bij iedere band
schrijven we een nummer en als we optreden zet hij op zijn beeldscherm de
afgesproken fragmenten klaar en die mix ik dan, live, tot het nummer en dat
kan dus per optreden nog behoorlijk variëren. Natuurlijk praten we steeds met
elkaar, hebben we overleg en dat werkt fantastisch'.
Sjors reageert overigens wel als door een wesp gestoken als je zegt dat
bij hun alles uit de computer komt: 'Nee, alles komt uit een drum-computer
en sythesizer (2x een analoge Juno 106). Op onze schermen staat alleen
midi-informatie en die stuurt de drum-cumputer en sythesizers aan en daardoor
bereiken zij onze dynamiek. Als wij een base-kick loslaten dan voel en zie
je dat die er meteen inrammen!'
Denk je dat de jury het moeilijk heeft gehad?
Sjors: Ja. In feite stonden er drie verschillende disciplines op het podium.
Voidd zit in de 'Brooklyn-style' van onder andere Armand van Helden en the
Air Sculptures zitten veel meer in de drum 'n base-hoek. Met hun breakbeats
bedienen zij eigenlijk een heel andere cultuur. Wij zitten meer in de Techno-
hoek, zou ik zo zeggen. Dat is eigenlijk een soort funk in de House-muziek,
maar heel minimal'.
Is het goed dat er een aparte categorie Dance is bij de Grote Prijs? Sander
Verhaar (DJ Sandstorm) won in 1998 met zijn dance-act De Zeeuwse
Belofte en dat was toch wel een vreemde eend in die bijt..
Sjors: 'Och., voor mij hoeft het niet zo. De belangstelling voor Dance is wat
aan het afnemen omdat de Trance-stroming er wat dunne poep van heeft
gemaakt.. De hele bedoeling van deze muziek is daarmee om zeep geholpen.
Het avontuurlijke is weg omdat het vrijwel helemaal is uitgeschreven en
dichtgetimmerd. Wij blijven met onze muziek graag trouw aan de basis houden
het dus graag minimaal zodat het veel eist van je inlevingsvermogen. Ik citeer
in dit verband graag de duitse dejay Heil: Techno moet niet Af zijn, er moet
ruimte zijn voor je eigen fantasie. Iedereen moet er iets in kunnen vinden, de
hedendaagse muziek zit veel te volgepropt zodat het echte avontuur weg is.
Wij zijn in Het Arsenaal begonnen met het nummer 'Sometimes you can hear
them cry' dat is gebaseerd op een verhaal dat ik gelezen heb over het Molukse
opvang-kamp in Vught. Die mensen liepen daar 's avonds en als het donker
was dan hoorden ze mensen gillen.. Ze konden daar geen kant mee op
en pas later hoorden ze dat dit kamp gebouwd was op de plaats van een
voormalig concentratie-kamp. Ik probeer in dat nummer dat benauwde gevoel
dan mee te geven'.
110 Volt Lovers, waar komt die naam vandaan?
Sjors: 'Toen ik in dienst zat werkte ik achter de bar en was het ook mijn
taak wekelijks voor een goeie porno-film te zorgen. Achter de bar kon ik niet
meekijken en op een avond hoorde ik een akelig zoemend geluid: Ik alle
koelkasten en bar-apparatuur inspekteren, maar niks geen storing te vinden!
Toen bleek dat geluid uit de TV te komen en las ik achter op de doos van
de porno-band dat ze in die film vibrators gebruikten die via het stopkontakt
werkten op 110 volt!'.
Artiest: Dedication
Cd-r: Close my eyes
Studio: Studio 21 en thuis in Vlis-
singen
Info: dedication@zonnet.nl.
Ik heb deze demo-cd voor de eerste
keer beluisterd met een koptelefoon.
Toen was me gelijk duidelijk dat
de productie beter had gekund. De
stem is nogal eens te hard, zodat je
vervorming kan horen en er is slecht
gebruik gemaakt van het stereobeeld.
Het geluid is wel ruimtelijk, maar bijna
alles is over elkaar gemixt en door
het midden te horen. Het is duidelijk
een low budget cd en ik neem aan
dat deze cd dan ook voornamelijk
bedoeld is om optredens te regelen.
Als het de bedoeling is om de cd ook
te gaan verkopen dan zou ik de mix,
indien mogelijk, overnieuw doen. De
liedjes mogen er zijn. Ze zijn beter
uitgewerkt dan op de vorige cd's
van Dedication. Er zijn meerdere
(akoestische)gitaarpartijen en soms
zelfs een piano te horen en er wordt
vaak meerstemmig gezongen. Liedjes
maken dat kan zanger/gitarist Roel
Idskes wel, want met deze liedjes
zouden in de jaren 70 mensen als
David Bowie, Herman Brood of Lou
Reed hun boterham verdiend kunnen
hebben. (KvdH)
r
ML - V l i
's
Dedication
Meer informatie over 110 Volt Lovers? Kijk op www. 110voltlovers.nl
Band: GRYSL
CD: De stad slaapt nooit
Opname: Mark Nijssen
info: www.kattendijke.info/grysl
0113-622012 (Henny Lamper)
GRYSL, spreek uit zo je wilt, is een
verbastering van het woord griezel.
GRYSL
Ze komen uit Kattendijke en ma
ken Cabarock, een samentrekking
van Cabaret en Rock. 'De stad slaapt
nooit' bevat 9 nummers, en begint met
een ode aan het Zeeuwse land. De
tekst is lekker up to date, want zowel
de WCT als de Westerscheldetunnel
worden vernoemd. 'De prins is dood'
staat er met twee versies op, een
2003 versie en een versie geschreven
net nadat de 'Prins van Oranje' in
Goes werd gesloten. 'Bietnakkenaai?'
vind ik zelf het leukste nummer op de
CD, waarbij kunstig met de Zeeuwse
taal wordt geknutseld. Het heeft mij
dan ook wel als stadsmens even
gekost om er achter te komen waar
de titel op sloeg, maar daarvoor moet
je de tekst maar in het cd-hoesje
nalezen. Ook het titelnummer zit
tekstueel aardig in elkaar, alhoewel
ik, als ik doordeweeks 's avonds laat
door Goes loop, wel degelijk het idee
heb dat ik als enige wakker ben. Ook
aardig is het nummer 'Te jong', waarin
de liefde van een oudere man voor
een jong meisje wordt bezongen. De
klank van de CD heeft een behoorlijk
'live feel'. Ik denk ook dat de num
mers in één keer zijn opgenomen en
daarna zijn uitgemixt. De cd moet het
toch vóoral van de teksten hebben,
muzikaal vind ik het allemaal wat
minder spannend.
Voor liefhebbers van Zeeuws en
Nederlandstalige muziek is dit echt
een aanrader. De cd is op de site te
bestellen en kost slechts 7,50 euro
(SK)
Band: Dallas
Cd: Sallad (2002)
Studio: Mark Nijssen
lnfo:Êwww.dallasband.net
Deze eerste demo van de band Dallas
uit Zeeuws-Vlaanderen, stamt alweer
uit juli vorig jaar. De drie nummers op
de demo zijn opgenomen in de studio
van Mark Nijssen. Dallas is ontstaan
uit twee andere bands, Mindlink en
Downer en dat heeft een band van zes
man opgeleverd. Een zanger (Eddy),
drummer (Renzo), twee gitaristen
(Niels en Quentin), bassist (Jan) en
keyboardspeler (Joris). Op Hemel
vaart stonden ze op het podium van
Klomppop in Overzande. Volgens de
site van Klomppop wordt deze band
in de wandelgangen al 'de Zeeuwse
Kane' genoemd. De muziek doet me
eigenlijk aan allerlei bands denken,
maar niet aan Kane. Bij het eerste
nummer 'Little Late' hoor ik Crowded
House. In de laatste minuten van
'MySecretGarden' is duidelijk het
gitaartje van 'Under the Bridge' van
de Red Hot Chili Peppers te horen.
Hierdoor springt bij mij al snel het
woord 'onorigineel' in mijn hoofd.
De nummers zitten wel heel goed
in elkaar, daar hoor je aan af dat er
jarenlange bandervaring in Dallas zit.
De vergelijking met Kane gaat voor
mij helemaal de mist in, als ik naar de
stem van zanger Eddy luister.
Dinant van Kane heeft een hele grote
stem, Eddy's stem is een beetje
gewoontjes Ik blijf bij mijn eerste
ingeving: 'onorigineel'. (SdB)
Dallas
Band: No Frontiers
Cd: Whisper of the trees
Studio: LAC Kruiningen
Info: 0113-230809,
vvredegem@zeelandnet.nl
No Frontiers
Met 'Whisper of the trees' heeft No
Frontiers een prachtig album afgele
verd. Eén van de mooiste Zeeuwse
(voor de liefhebber natuurlijk) van de
laatste 10 jaar. Het klinkt helder en
neemt de luisteraar mee op een vooral
sfeervolle tocht langs sprankelende
en gevoelige paden. De prachtige
stem van Joyce van Bavel wordt op
alle fronten prachtig begeleid door
een keur aan muzikanten. Natuurlijk
de vaste kern van No Frontiers: Kees
van Vredegem en David Egter van
Wissenkerke (het is wel merkwaardig
dat dit nergens op de CD staat, ze
staan alleen alle drie voorop de
hoes) en verder een keur aan andere
Zeeuwse muzikanten: Kees den Hoed
(bas, ook Rob de Nijs), Hans van der
Werf (accordeon, Old Firm),
Walter Calbo (toetsen, ook Danny
Vera) om er maar eens een paar te
noemen. Er staan 12 liedjes op deze
CD, hun keus uit het enorme Ierse
repertoire dat toch wel oneindig rijk
is aan sferen. En juist daar blijkt de
sterkste kant van No Frontiers te
zitten, de keuzes zijn bijna perfect
en gaan nooit de reikwijdte van de
muzikanten te boven waardoor deze
CD een volwaardig produkt is. Kortom
er niks mis met deze CD en als je je
afvraagt wie toch de 'mensen' zijn
achter No Frontiers kijk dan voorop
de CD. Het zijn drie individuen: Kees
staat geheel links aan de kant van
het bospaadje met z'n handen in z'n
zakken wat te lachen, Joyce kijkt
vol trots naar de kijker en David is
in zichzelf gekeerd, moeilijk benader
baar. En toch vinden deze mensen
elkaar in No Frontiers.. (BvL)
Artiest: Mamilla
Cd-r: Angel (2002)
Studio: Studio 2 in Ouwerkerk
Info: Michiel de Zeeuw
0113-302236 of
mamiliaparadise@zeeland-net.nl
Het gebeurt wel eens dat een band
een manager of regelneef aantrekt
om de zaken te gaan regelen voor
een band.
Dit gebeurde vorig jaar bij Mamilla.
Manager Michiel de Zeeuw zorgde
er ook voor dat de uit vorig jaar stam
mende cd-r 'Angel' ten burele van de
Noot verscheen.