Tapharheejl: tijdens hun finale optreden 'Om door te breken, moeten we niet hier zijnr s m De vier mannen van de Death-Metal formatie Hatred hebben inmiddels twee tournees door Tsjechië op hun naam staan en in Frankrijk, Duitsland, Spanje en België zijn ze ook graag geziene gasten. In januari van dn jaar hebben ze een mini-cd uitgebracht met de naam 'Chaos in the Flesh': de opvolger van hun debuut cd in 2000. Het wachten is nu op een compilatie cd. Op die compilatie cd staat één nummer van hen, tussen veel andere underground bands. In oktober spelen ze op het Hecrucifixion of Christ Festival in ingeland. Ik spreek met Peter de Jonge (zang en basgitaar) en Peter van der Schraaf (gitarist) in Kapelle. Een TapHarHeeJL-nummer komt ondanks de verschillen toch met de hele band tot stand. Guido stopt een teepje in een casette-deck en ik hoor een orgel., onmiskenbare ska-klanken in een lekker dansbare drive schallen door de kamer. Een paar tonen op de trompet er overheen en dan komt de discussie los onder de aanwezigen: Dit is wel een beetje errug Madness. Ja, maar weer wei lekker dansbaar! De konklusie is dat TapHarHeeJL niet echt een feestband is, eh.. wil zijn, of toch wel? 'Wij voelen er in het geheel niet voor om bijvoorbeeld als carnavalsband te worden geboekt', zegt Gijs. 'Eigenlijk wilden we eerst een echte reggae-band worden, maar -eerlijk is eerlijk- dat was te moeilijk!' Steven:'We proberen met grote regelmaat echte goeie reggae- songs te maken en zeker nu we als TapHarHeeJL een beetje eigen geluid krijgen lijken dat soort songs a la TapHarHeeJL ook goed te kunnen'. Maar is reggae niet erg saai om te spelen, een gitarist krijgt toch bijna rauwe klauwen van die ene kick op z'n gitaar? Zowel Dennis als Gijs ontkennen dat: 'We wisselen elkaar af en als we lekker willen doorspelen dan kan de blazerssectie de after-beat ook voor zijn rekening nemen'. TapHarHeeJL werkt momenteel aan nieuwe nummers. Volgens het vertrouwde procédé. Joost: 'Een paar van de bandleden komen met wat rifjes, zoals je net hoorde, en dan gaan we daar op jammen en dan zien we vaak dat Steven en Chelsea het noot oefenhok uitlopen om wat teksten te bedenken en dan ineens hebben we weer een nummer'. Is het niet enorm moeilijk om de band te boeken, 12 gasten met allemaal een andere woonplaats en een andere bezigheid?. Steven: 'Inderdaad. Door de week optreden gaat echt niet, maar in de weekends kunnen we meestal wel. We spelen namelijk ook erg graag'. Joost: 'Om een voorbeeld te geven: Ik moest zelfs het 50-jarig huwelijksfeest van mijn oma afzeggen voor de band.'. Een gegrinnik stijgt op uit de gelederen. Chelsea: 'Bovendien is niet ieder podium geschikt voor ons, omdat we met zoveel zijn. Kalashnikov bijvoorbeeld was echt klein!' Maar wel erg leuk! kaatsen andere bandleden terug.. Tot slot: Bestaat TapHarHeeJL volgend jaar nog? Het antwoord luidt overwegend: 'Ja'. Eerst maar eens De Grote Prijs van Nederland binnenhalen. Of dat gaat lukken? Daarover zijn de meningen nog een beetje verschillend want ze zijn het er wel over eens dat er de laatste weken wel veel gespeeld is, maar niet echt gerepeteerd en dat is echt nodig om tot een top-produkt te komen dat bij De Grote Prijs van Nederland indruk maakt. Op vrijdag 26 september speelt de band in Oss, in zaal De Groene Engel. Als je meewilt? Er rijdt een bus. Kijk voor meer details op www.tapharheejl.tk Peter de Jonge: 'De tour die we onlangs van 13 tot en met 15 juni in Tsjechië hebben gedaan, was buitengewoon. De mensen daar zijn enorm gastvrij. De band Crusher, een Tsjechische Death Metal band, heeft de tour voor ons geregeld. We hebben de band tijdens onze vorige 10-daagse tour door Tsjechië, Slowakije, Spanje, Frankrijk en Nederland ontmoet en het klikte direct. Wat zij voor ons hebben gedaan, willen we ook voor hen doen. Zij gaan overigens proberen om ons volgend jaar op een openlucht festival te laten spelen in Tsjechië.' Peter van der Schraaf: 'Tijdens onze laatste tour in juni speelden we in echte underground tenten en kelders ten noorden van Praag. Het publiek is er erg trouw, geïnteresseerd en enthousiast. Ze komen naar je toe, stellen je vragen en geven je complimenten.' Peter de Jonge: 'Hier in Nederland is het publiek over het algemeen veel kritischer, stugger en omdat het genre hier bekender is, proberen ze je te betrappen op het maken van fouten en dat word ik wel eens beu.' Ontstaansgeschiedenis Peter de Jonge (PJ), zanger en basgitarist en Peter van der Schraaf (PS), gitarist, leerden elkaar in 1996 kennen tijdens een verjaardagsfeestje. AI pratende kwamen ze erachter dat ze dezelfde passie voor death metal muziek hadden. PJ had wel eens basgitaar gespeeld en PS speelde gitaar. Ze richtten Hatred op in 1999. Via muziekmagazine Aardschok kwam drummer Rob de Waardt erbij. Een jaar later namen ze hun eerste demo cd in de Nederlandse Harrow studio op. In februari 2000 presenteerden ze de cd aan het publiek, toen ze in het voorprogramma stonden van de Nederlandse Deathsters Altar. De reacties, in onder andere Aardschok, waren erg lovend. Ondertussen werd de band versterkt door gitarist Joska Veraart. De optredens die Hatred verzorgden, in onder andere de Frontline in Gent en de Batcave in Tilburg, werden goed ontvangen. In april 2001 verliet Rob de band en nam Marco Wiemes zijn plaats in. In maart 2002 deden ze samen met Dementor, Crusher en Eternity een 10-daagse tour door Slowakije, Tsjechië, Frankrijk, Spanje en Nederland. In juli 2002 kwam de eerste drummer weer terug in de band en werd de mini-cd 'Chaos in the Flesh' opgenomen, wederom in de Harrow studio. Door Mercedes Wal rave De ex-drummer Marco is overigens niet uit beeld verdwenen, want hij verzorgt de website van de band. Joska verliet de band in januari 2003. In eerste instantie werd besloten om met z'n drieën door te gaan, maar al snel werd duidelijk dat er een tweede gitarist nodig was om hun death-detal muziek live goed ten gehore te kunnen brengen. In februari 2003 kwam gitarist Thijs Kleemans erbij. Engeland Ze kijken erg uit naar het optreden tijdens het Recrucifixion of Christ Festival in Engeland in oktober. Dat is een Black Metal georiënteerd festival. PJ: 'Dit wordt gigantisch. We spelen in een grote zaal zoals de 013 in Tilburg. De organisator van het festival heeft Nederlandse vrienden en die hadden over ons verteld. Hij nam direct contact met ons op. Mond-tot- mondreclame is het allerbeste wat er is. De bands die zijn geselecteerd, onder andere Destroyer 666 en Dark Funeral, hebben het festival met de bandnamen al op hun website staan. Ook dat is goede reclame, de headliner was tijdens het schrijven van dit interview nog niet bekend. Death Metal Waarom maken jullie deze muziek? PJ: Het is een heel proces. In de zesde klas van de lagere school luisterde ik naar The Police. Daarna kwam Queen, toen Kiss en nog wat later AC/DC. Je ziet dus dat de muziek waarnaar ik luisterde steeds harder werd. Daarna luisterde ik naar Motorhead, Iron Maiden, Slayer en Metallica, dus ik ging van Pop naar Rock en van Rock naar Hardrock en Heavy Metal.' PS: 'toen kreeg je het Trash-genre, waarbij het een kik gaf om harde, snelle muziek te maken. De grenzen werden steeds sneller verlegd en eind tachtiger jaren werd Death Metal hot.' PJ: Toen waren we zestien. Je ging in die tijd op je brommertje naar 't Beest in Goes, waar ze Death Metal avonden organiseerden. Altijd in je uppie, omdat niemand mee wilde naar die muziek.' PS: 'Nu valt het me op dat hel publiek soms nog jonger is, dan toen het geval was. In het gezin waar ik opgroeide ondervond ik veel tegenspraak vanwege mijn muzikale voorkeur.' PJ: 'Ik werd thuis nooit weerhouder om mij met deze muziek bezig te houden. Ik ben mijn interesse voor Death Metal overigens wel een tijd kwijt geweest. Toen ik Peter leerde kennen, kwam die interesse in Death Metal muziek weer volledig terug. Hij heeft mij in feite weer bijgespijkerd.' noot

Tijdschriftenbank Zeeland

Noot | 2003 | | pagina 3