num kc
<'^Kv/rr.<
9 M
noot
0614-776562
noot
this bsautiiui mess tempei the wind to the shorn lamb p|
"his Beautiful Mess komt uit
Gissingen en bestaat uit: Lydia
Vever (vocals, piano, Fender
Rhodes synthesizers), Axel
Cabboord (guitars drums),
tone Herrebout (bass), Arjen van
Vijk (vocals) en René de Vries
drums).
Jit het feit dat ze onlangs weer
sen 2-meter sessie speelden op
(ink FM, vorig jaar optraden op
.owlands en een Essent Award
>ntvingen en in 2001 de popslag
'an 3frn wonnen, mag je afleiden
lat dit een grote band aan het
vorden is, de amateur-status ver
'oorbij. Rondsnuffelen op de site
avert ook een leuk kwartiertje op.
"BM heeft een piekje gevonden
n het hippe heden. De CD bevat
ustige kjister-rnuziek die je de
vinter door kan dragen, hier
jn daar teder, maar bij nadere
fluistering nooit saai.
Hoewel de muziek soms akoes-
isch aandoet is electronica
looit afwezig. Als het een goed
summer is mag het bijTBM gerust
vat langer duren (everything is
ïeld now, 7'06). Het goeie is
)ok dat sommige nummers mooi
geproduceerd zijn, bijvoorbeeld:
Don't go there', het nummer kan
n principe bij een live-optreden
/an het podium spetteren en het
jubliek flink aan het werk zetten.
En dan weer het slot-nummer
Did you mean it to be a fight?'.
Temper the wind to the shorn
amb is een CD die, naarmate je
iem vaker beluistert, alleen maar
aan kracht wint. In ieder geval
aen must voor iedere muziek-
iefhebber. (BvL)
Artiest: This Beautiful Mess
ïd: Temper the wind to the
ihorn lamb
)pname: Mailmen studio's
Amsterdam, Dufry studio
Amsterdam, Electric City, Brus
sel
nfo:
vww.thisbeautifulmess.net
Band: The Juke Joints
Cd: 20 Years
Opname: Diverse studio's en
locaties
Info: 0113-649673 en
www.thejukejoints.com
De bluesrockband The Juke
Joints bestaat 20 jaar en daarom
is er een 2cd verzamelaar uit*
gebracht. Op cd 2 (is dat een
typefout op de hoes en label of is
er een andere reden waarom dit
cd 2 is genoemd?) staan liedjes
die op eerdere geluidsdragers
van de band stonden. Op cd 0
staan liedjes die met Mark
Wenner van The Nighthawks,
Willie Foster, Big Band of akoes
tisch zijn uitgevoerd. De vraag
voor ondergetekende is nu hoe
je een verzamel cd van een van
je favoriete Zeeuwse bands gaat
recenseren. Dat is een moeilijk
klusje, maar ik ga het proberen.
Daar dit een verzamel cd is ga ik
niet over de liedjes zelf schrijven,
want dat is al eerder gedaan,
maar meer over de samenstelling
van de cd.
Wat me na een aantal luisterbeur
ten opvalt is dat er wat opname
kwaliteitsverschillen tussen de
diverse liedjes zit. De liedjes
die in de Stonesoundstudio zijn
opgenomen klinken vrij helder
en bij de live opgenomen liedjes
klinkt de snaredrum net of je
op een wasmiddelendoos slaat.
Karton dus. Er zouden van mij
veel meer hoge tonen uit de sna
redrum getoverd mogen worden.
Van mij zou drummer Peter
Kempe ook eens een extra crash-
bekken mogen aanschaffen, wat
minder fel klinkt dan wat hij al
gebruikt. Luisteraars worden dan
minder snel 'luistermoe'. Als we
het hier nu toch over hebben, de
eerste zes liedjes van cd 2 zijn vrij
snelle bluesrockers en dan komt
er pas een langzaam akoestisch
liedje. Persoonlijk hou ik het wel
vol, maar ik denk dat de gemid
delde luisteraar de eerste zes
liedjes al 'luistermoe' maken. Ik
zou dus al eerder voor afwisseling
gezorgd hebben, dooreen andere
volgorde te hebben gekozen. Het
akoestische 'Out on the western
plain' en het snelle country achtige
'Truck drivin man' zorgen dan
toch voor de afwisseling. Tussen
de liedjes 9 t/m 20 is er genoeg
afwisseling. Met het jazzy 'Black
cat', het cajunachtige 'Don't give
it up' en 'So long baby goodbye'
en de ballads 'What in the world'
en 'Don't let you down' bewijzen
The Juke Joints ook dat ze meer
dere stijlen in hun muziek verwer
ken. Mijn favoriete liedje staat
als laatste op de cd. Het is het
cajunachtige 'So long baby good-
bey'. Op cd 0 staan afwisse
lende liedjes, alleen al door de
verschillende samenwerkingen
met andere muzikanten. Mijn
favorieten daarvan zijn 'Rock this
town' en 'Going to my hometown'.
Die laatste is ook een geweldige
sfeermaker tijdens optredens van
de band. Al met al is 20 Years
natuurlijk een mooi document
geworden voor het nageslacht. Ik
ga nu maar stoppen, want anders
worden de lezers nog 'leesmoe'.
(KvdH)
This Beautiful Mess
The Juke Joints
Artiest: Eyes in Ice
Cd-r: MAM4EP
Studio: Mare Verschelden
Info: 0627-520127,
www.eyesinice.com
Eyes in Ice is een betrekkelijk
grote band uit Terneuzen, gefor
meerd rond zanger/gitarist en
componist Kees Vandorst. Even
voorstellen: Paul de Conick (bas),
Jan den Hamer (sax/dwarsfluit),
Johan Missu (trompet), William
Molders (drums) en Wim Flipse
(gitaar). Met MAM4EP geven
Kees en zijn mannen een mooi
visitekaartje af. Drie nummers
staan er op. 1. A man in dis
guise, een song waarin Kees zich
laat begeleiden op piano (Mare
Verschelde zelf??), een teder
nummer dat niet echt de toon zet
voor waar de band voor staat, dat
blijkt wel uit de volgende tracks: 2.
When she smiles. Dat begint met
een gesproken sample. Dwarsfluit
er onder dat bijna flower power-
achtig aandoet, maar binnen 1
minuut het ware gezicht van de
band laat zien. Wow, even kijken
of dit geen Roxy Music-cover is,
maar neen, het is eigen werk.
Het terugkeren van de sfeervolle
dwarsfluit stuk op 't eind maakt het
nummer mooi rond. Het laatste
nummer 'Waiting' wordt lekker
gedragen door het wervelende
gitaarwerk van Wim Flipse, het
blijft een genot om deze virtuoos
aan het werk te horen, al heb ik
begrepen dat hij al weer is weg
gekaapt bij Eyes in ice. Jammer.
Je kunt aan de liefde waarmee
deze muziek wordt gemaakt ho
ren dat deze band niet over een
nacht lee gaat. Drie nummers is te
weinig, ik wil meeeeer. Misschien
live op een van de festivals in
2004? (BvL)
Artiest: Floffgirl
Cd: Hard as nails
Studio: Avalanche (Willy 'Nuff-
said' Berrevoets)
Info: www.floffgirl.tk (uc)
Met de omschrijving: Vijf vanuit de
Randstad opererende Zeeuwen
ga ik akkoord. Als er maar bij
blijft staan dat het ZEEUWEN
zijn. Floffgirl is namelijk een
band die met deze nieuwe CD de
samenleving een mooie poep laat
ruiken. In de talrijke resencies in
bladen als Fret, Music Maker en
Aardschok duiken voortdurend
vergelijkingen op met AC/DC,
the Ramones en ik zet the Black
Crowes er nog bij.. Mooie gitaar
solo's (rond Gibson-achtig-snoei-
werk). Eigenlijk swingt Hard as
Nails als een tijger, rock krijgt voor
mij ineens weer zin, het klinkt
misschien raar als ik zeg dat het
lollig is om naar te luisteren,
Pink Carpet
ai» NltaiA
Floffgirl
i
tiV
Eyes in lee
maar plezier beleef ik hier abso
luut aan. Ook Floffgirl weet het:
zorg dat je muziek op een CD
lekker klinkt, niet noodzakelijk te
ruig en overstuurd, maar voor de
thuis-installatie energiek en te
volgen. Dat prikkelt en dan kun je
er op een podium een flinke schep
boven op doen en knallen met
de handel! Ook Willy Berrevoets
geeft met deze CD een mooi
visitekaartje af want het klinkt
allemaal als een speer. Jammer
dat de site nog under construction
is want de CD biedt mij wat weinig
info. Maar Jurgie (gitaar), Hilk
(zang), The Dad (drum), Duster
(bas) en Snark (gitaar) kunnen
trots zijn op deze CD, hij is 'lekker"
(BvL)
Band: Pink Carpet
Cd: This is Pink Carpet
Opname: Foto studio het Beeld
huis met Mark Nijssen
Info: Piet Kirchner 0113-312325/
06-20270780 of
pinkcarpet@zeelandnet.nl
De rockband Pink Carpet heeft
een demo-cd opgenomen mei
het doel om er optredens mee te
regelen. Ze namen 12 liedjes 2
keer op en kozen er 5 die uitein
delijk op de demo gezet werden.
Ze namen alles in 1 keer op. Oke
je hebt dan wel meer te maken
met overspraak, vooral met de
bekkens, maar dat is binnen de
perken gebleven. Een eerlijke
registratie dus. De titel van de
cd is daarom goed gekozen. This
is Pink Carpet. Zoals het op de
demo staat zo wordt het ook
gespeeld. De liedjes die op de
demo staan zijn covers. Angels
of the silences van Counting
Crowes, I don't care van Pilgrims,
Remedy van The Black Crowes,
Sweet kiss of desire van Cindy
Peres en Pumpin' on your stereo
van Supergrass.
Daar Pink Carpet een zanger en
zangeres heeft, kan de band alle
kanten op.
Bij het ene lied doet Eelco de
leadvocalen en bij het andere
Annemieke. Ook doen beiden
achtergrondzang en zingen ze
samen refreinen. Dat doen ze
trouwens heel goed. Hun stem
men passen daarvoor ook goed
bij elkaar.
Het instrumentale gedeelte is ook
in orde. Kan ook bijna niet anders
als je ex-Juke Joints gitarist Rinus
Oudejans in de band hebt. Ik denk
dat kroegbazen nu al zouden
kunnen weten wat ze in huis
halen, als ze de band boeken. Als
ze nog twijfelen dan moeten ze
nog maar op www.pinkcarpet.tk
kijken voor een volledig overzicht
van de liedjes die op het repertoire
staan. (KvdH) j
