Censuur "bij ZLM ^Buitenstaander- Censuur op Goese Lyceum LIGBOX WEE U GROEN GOUDEN DELTA DE GRAAG DOCENTEN BANG VOOR SLECHT RAPPORT H.C.v.d.Maas Ik praat tegen ze.... NIEUW ZEELAND 11 BOER EN KNECHT De ZLM (tegenwoordig geen Zeeuwse maar Zuidelijke Land bouw Mij.) geeft een weekblad uit. Al jaren. Hoofdredak- teur is Jan Oggel, die die baan kombineert met die van sek- retaris van het hoofdbestuur. Een konstruktie dus, die een optimale onafhankelijkheid van de redaktie garandeert. Dat blijkt ook wekelijks: elke scheet van een der hoofdbe stuurders wordt breed uitge meten in de krant. Maar, zowaar.eens in de veertien dagen mocht in een klein hoekje ene "Buitenstaan der" iets relativerends schrijven over de zuidweste lijke boeren. Die columnist is nu -na precies 50 bijdragen de mond gesnoerd. Aanleiding was zijn 49ste bij drage. Die zag er zó uit: Een leuk stukje relativerend proza dus. Maar dat vond niet iedereen. In het bijzonder de heer Huib van der Maas niet. Deze Noordbevelandse boer voelde zich persoonlijk be lachelijk gemaakt. En zoiets pikt een VanderMaas natuur lijk niet. Want sinds mensen heugenis wordt deze hereboer enfamilie op het eiland met enige omzichtigheid behandeld. Wel veel gekanker en geroddel, maar altijd buiten gehooraf stand van 'de baas'. Huib van der Maas eiste tij dens de eerste de beste ver gadering van het ZLM-hoofdbe- stuur dan ook maatregelen. De column moest in het vervolg door de hoofdredakteur streng worden gekontroleerd op zijn boer-vriendelijkheid en zou uiteindelijk verdwijnen. SCHIJN Boeren hebben de schijn tegen, ze ker in het zomerse Zeeland. Een paar weken geleden las ik een in terview met de voorzitter van de Z.L.M. -akkerbouwkommissie. Als je dit verhaal op je liet inwer ken, moest je wel onder de indruk raken van de uiterst penibele si tuatie, waarin onze boerenstand verzeild is geraakt. Niet alleen het natte voorjaar is hieraan schuldig volgens de heer van der Maas, maar ook het rampzalige land bouwbeleid van de afgelopen jaren. Menige boer ziet zich tot de bedel staf veroordeeld en het platteland staat op de rand van de verpaupe ring. Dezer dagen ben ik naar Noord- Beveland geweest om met eigen ogen waar te nemen hoe erg het er al is. Wat zag het er allemaal armoedig uit. De nederige stulpjes temidden van de golvende, goudgele graan akkers. De grimmig kijkende boe ren in hun Audi's en BMW's. De eindeloze bieten- en aardappelvel den. Toegegeven. Het was weer zo'n prachtige zomerdag, waar 1983 het patent op heeft en alles veel mooier lijkt dan het in werkelijkheid is. Noord-Beveland lag er in ieder geval schitterend bij onder een staalblauwe hemel. Op zo'n wolkenloze dag valt het mij altijd weer op hoe weinig aarde er eigenlijk is en hoeveel lucht. Buitenstaander [jecember nadert en daarmee -voor de scholieren- de zenuwen rond het kerst-rapport. Daarom hier bij een idee van het Goese Lyce um om ook de leerkrachten (die doorgaans slechte cijfers uit delen) ook eens een rapport te geven. Vóór het paas-rapport van dit jaar besloot de redaktie van de schoolkrant Loep om zich als kritische konsumenten te gaan gedragen: hoe goed gaven hun docenten eigenlijk les? Er werd een enquête-formulier in elkaar gezet, dat aan alle leerlingen werd uitgereikt. Daarop konden ze hun eigen leerkrachten op twee manieren beoordelen: voor hun lesgeven en voor hun optre den in de klas. De bedoeling was om via de uit slagen te komen tot twee cijfers voor elk der docenten en dat als paas-rapport in de schoolkrant te publiceren. Maar de enquête-formulieren wa ren nog maar amper uitgedeeld of het leerkrachten-korps kreeg de zenuwen. Zozeer zelfs, dat de snode initiatiefnemer (Lourens Loeven) op de gang werd aange schoten door docenten, die hem -in tranen- verweten dat hij hun carrière aan het kapotmaken was. Al snel kwam de schoolleiding er aan te pas en die besloot tot censuur: de uitslagen mochten niet gepubliceerd worden, want dat zou tevèel ziekteverzuim onder de docenten gaan opleve ren. Het enige dat wél mocht,was een top-15-lijst publiceren met de besten. Omdat er in totaal ruim veertig docenten aan het Goese Lyceum lesgeven werd zo doende niet duidelijk wie er -volgens de leerlingen- uitge sproken slecht zijn. Maar wat met pasen in Goes niet helemaal lukte, kan natuurlijk met kerstmis best wél lukken op een andere Zeeuwse school. Toen de columnist de boodschap te horen kreeg, besloot hij de eer aan zichzelf te houden. Hij schreef z'n vijftigste en laatste verhaaltje, waarin hij vertelde niet meer te hebben willen doen dan de landbouw- voormannen voorhouden, dat ze geloofwaardig voor de buiten wereld moeten blijven: "maar als over zo'n onschuldige op merking van iemanddie de landbouw een goed hart toe draagt een dergelijke opwin ding ontstaat, heeft het geen zin om door te gaan met dit soort kanttekeningen vanaf de zijlijn. Ongelooflijk schijnheilig is het stukje dat hoofdredakteur Oggel pleegt bij die laatste bijdrage van "Buitenstaander". Dat stukje begint met -."Het is om meer dan één reden jam mer dat buitenstaander stopt met zijn rubriek"waarom hij dat dan jammer vindt, vertelt hij niet. wél waarom de column uiteindelijk toch zou moeten verdwijnen. Dat was vanwege "de voorspelbare benadering de der onderwerpen door "Buiten- taander" "Een voorspelbare benadering van de onderwerpen." Dat is inderdaad een doodzonde in een blad, dat al decennia lang ge heel voorspelbaar wordt volge- knoeid met klaagzangen: het is te nat, het is te droog, te koud, te warm, er zit doorwas in de aardappelen, er zit pere- vuur in de meidoorns, er zit zout water in de Grevelingen, er zitten idioten in Brussel, dus alle boeren raken aan de bedelstaf Zou het, meneer Oggel, niet ge woon zó zijn dat de heren die bij de ZLM de dienst uitmaken, nog steeds niet in de gaten hebben dat ook niet-boeren te genwoordig enige schooloplei ding genieten en in staat zijn om de opgeblazen verhalen van de VanderMazen door te prikken en terug te brengen tot hun essentie: lucht. oktober In het blad van de ZLM wordt melding gemaakt va2i de ingebruik name van de 100ste LIGBOXENSTAL. Bij boer Van der Maas in Kapelle Met de nieuwe iigboxenstal gaat ook wat verloren, zo vindt mevrouw van der Maas. "In de grupstal kreeg iedere koe apart zijn portie vier keer per dag. De één wat meer, de ander wat minder. Ik ken alle koeien bij naam en weet wat bun hebbelijkhe den en onhebbelijkheden zijn. Dat direkte kontakt met de dieren - ik praat tegen ze en ik verzeker u dat ze mij kennen - dat gaat verloren. Op de tiende VERJAARDAG van de kerncentrale van Borssele worden over en weer cadeaux uitgedeeld. Het mannelijk personeel van de centrale krijgt een stropdas met een afbeelding van de bekende koepel. Voor de vrouwen is er een sjaal met hetzelfde plaatje. Op het verjaardagsfeestje laat direkteur Dalebout weer weten dat een tweede grote kerncentra le een goede zaak is. Leden van Stop Borssele zien dat anders. Zij leggen die dag een rouw krans bij de kerncentrale met de tekst: Wee u ten derde dage. Rond de aanwijzing van een KAMP PLAATS voor woonwagenbewoners spelen zich vaak weinig verhef fende tonelen af. Nu in de ge meente Hontenisse. Enkele leden van de commissie ruimtelijke or dening vrezen dat een kampje de Rooseveltlaan in Kloosterzande weinig zal verfraaien. De burge meester weet daar iets op: zoveel groen aanplanten dat het kamp niet meer te zien is. Dat stemt de commissieleden weer tevreden. De lastige Zeeuw, het milieublad DE GOUDEN DELTA, hield na tien jaar op te bestaan. De redaktie vindt dat door het crisisbeleid nu niet alleen meer het milieu, maar alles wordt bedreigd. Een aantal redakteuren werkt nu mee aan Nieuw Zeeland. Wethouder de Graag van Goes is niet zo gesteld op wat hij noemt RANDJONGEREN. Randjongeren komen in 't Beest, het jongerencentrum in Goes, weet de Graag. Randjongeren zijn excessen van de maatschappij en je moet ze beletten verder af te glijden naar de afgrond. Dan gaan ze de straat op, die Randjongeren. Alleen daarom wil de Graag t Beest laten voortbestaan, want anders wordt de overlast voor de burger groot. De Graag ziet zelf het liefst Normale Jongeren. Normale Jongeren zijn lid van een sportclub of een andere vereniging. Normale Jongeren komen niet op straat.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1983 | | pagina 11