Beeldscherm gaat in literatuur
Ko de Jonge beVRIJding?
l»OSTKpE€
(jnoeten uit....
NIET OP HET STRAND
WEL AAN DE WAND
Autopleinen
eUoumiih
Nieuw Werk
Sprookjes van de neef van
de lokomotief (1).
DE HAAN
ZONDER NAAM
Oh ja
Promenade
Full Gospel
Business Men's
HIEUW ZEELAND
9
Het zal even moeten wennen,
maar ook het beeldscherm gaat in
literatuur. Vanaf de komende
zomer kunnen we kennis nemen
van het nieuwste literaire perio
diek, T.T.L. genaamd, dat via
teletekst dagelijks op het scherm
te lezen zal zijn.
Dat wil niet zeggen dat de rol van het
papier uitgespeeld raakt. 'De eigen
werkwijze van teletekst,' schrijven de
initiatiefnemers, 'en de zelfstandige
plaats van een gedicht of prozatekst in
het periodiek maken T. T. L. tot een
aanvulling op de bestaande literaire
informatiebronnen.
Het tijdschrift, beeldschrift is een
toepasselijker naam, is een Zeeuws
initiatief dat onder een Nederlands-
Vlaamse redactie komt te staan. Via
Teletekst worden al enkele honderden
pagina 's informatie verspreid onder
verantwoordelijkheid van de N.O.S.
en in belgië onder de B.R.T. De
redactie van T.T.L. werkt echter
zelfstandig en is geen verantwoording
schuldig aan de B.R.T. of de N.O.S.
Zeeland heeft het er maar druk
mee. Een nieuw autoveerplein in
Vlissingen, een nieuw autoplein in
Breskens. Overigens, de verhoging
tussen de banen zijn zeer verras
send. Reeds menig zakje frites met
mayonaise mocht er -tot groot
genoegen van de altijd aanwezige
meeuwen- tegen de keien kletteren.
Het terugvinden van de auto, frites
verorberen én de nu aangebrachte
hindernissen ontwijken blijkt voor veel
automobilisten een te moeilijke opgave
te zijn.
Een moeilijke opgave is ook het
herinrichten van de markt te Middel
burg. Dit autoplein is één dag in de
week autovrij: donderdag. En wie heeft
daar ooit schade van ondervonden? De
middenstand zeker niet! Een plein
zonder auto 's; 't zou een verademing
zijn. Er zou een centrum ontstaan met
ruimte voor mensen en hun aktivitei-
ten. Zodanig inrichten komt mogelijk
bij een volgend herinrichtingsplan
Voortvarender gaat het met de herin
richting van het Abdijplein. Wat eens
een oord van rust moet zijn geweest, is
Er zal voornamelijk nieuw werk op
het scherm verschijnen. In de eerste
plaats komen Nederlandse en Vlaam
se recente gedichten en verhalen in
aanmerking. Oudere teksten worden
alleen geplaatst als ze nog een actuele
waarde hebben. Daarnaast zullen
vertalingen te lezen zijn van werk dat
actueel is, de literair gezien interessan
te fragmenten van toneelteksten en
filmscenario 's, experimenten van
schrijvers die willen inspelen op de
nieuwe mogelijkheden van T.T.L. en
belangwekkende vormen van taal
gebruik in het werk van beeldende
kunstenaars.
De redactie wil ook informatie over
literatuur brengen. Uitgaven van
belangrijke nieuwe boeken worden
vermeld en aan de bekendste literaire
tijdschriften wordt een korte bespre
king gewijd. T.T.L.-lezers kunnen
dichters en schrijvers ook vragen
stellen over hun werk.
enkele maanden geleden uitgebreid
met een aantal autoparkeerplaatsen.
De werklieden deden met de witte
lijnen er het hun opgedragen werk:
ruimte maken voor het blik van
provinciale bestuurders en ambtena
ren.
Als er in Zeeland één plaats is waarde
auto taboe dient te zijn dan is het wel
dit hart van de provincie! Gelukkig
denkt ook een overheid er zo over. Bij
beide toegangspoorten van het plein
staan de borden: 'gesloten aan beide
kanten voor alle verkeer behalve
voetgangers!' Niemand kan zondereen
verkeersovertreding te maken het plein
met een voertuig oprijdenen toch
gebeurt dat dagelijks! Dagelijks door
provinciale bestuurders en ambte
naren.
Op een steenworp afstand is het
Damplein, een autoplein op een in de
eind van de jaren '60 verwoest stukje
Middelburg, waar soms ook auto 's
staan. Maar dat is wel I minuut lopen
verwijderd van de Abdijgebouwen
enje moet er betalen.
KdJ
Inzendingen van dichters en schrijvers
die via T.T.L. willen publiceren, zijn
welkom. De manuscripten mogen
overigens niet meer dan vijf gedichten
of twee bladzijden proza bevatten,
want maximaal kunnen slechts twee
gedichten of een bladzij proza worden
geplaatst. Inzendingen kan men stu
ren naar T.T.L., per adres St.
Kwintensberg 65a, 9000 Gent.
Tegen de tijd dat T.T.L. op het scherm
verschijnt, publiceert Nieuw Zeeland
een vraaggesprek met de redactie van
T.T.L.
G.P. Kool
Er was eens een vrouw en die had
twee kippen. De ene kip heette
Suzanna, de andere heette Isolde. Er
was ook een haan bij. Maar die
hoefde volgens de vrouw geen naam
te hebben.
'Jij lijkt toch alleen maar op jezelf,
haan -zei ze. Met de kippen is het iets
anders. Zonder namen zou ik niet
weten op wie van de twee ik het meest
ben gesteld..'
Nu heette de vrouw zelf Evelina. Het
was een vrouw van het soort dat een
hekel aan alle mannen heeft en dat
had de haan heel goed in de gaten. Op
een keer liep hij naar Vlissingen en
kocht zichzelf een prachtig kostuum,
een paar schoenen en een hoge hoed.
Verder kocht hij een horloge en zo
belde hij bij haar aan.
'Wie bent u? En waarom belt u
tijdens het journaal bij me aan?',
vroeg de vrouw.
'Ik ben de dood', zei de haan en
meteen vloog hij naar binnen.
'O, mijn God', zei de vrouw.
Ze schrok geweldig, kreeg een
beroerte en was op slag dood.
De haan stond er tevreden bij te
kijken. Hij gooide het kostuum in de
sloot, zette de schoenen op het
fornuis, bracht het horloge naar de
kerkvoogdij en liet zich de rest van
zijn leven 'O MIJN GOD!- DE
DOOD VAN EVELINA' noemen.
In de Middelburgse Lange Delft
reed een jongen op de fiets.
Zigzaggend ontweek hij de
winkelende mensen en lachte
als, hij er bijna een onderste
boven reed.
Half in de straat stond een agent.
Toen de jongen hem gewaar
werd, stapte hij af en liep keurig
met z n fiets aan de hand verder.
De agent kwam op de jongen af en
vroeg: 'Waarom doe je dat nou?'
'Tja', zei de jongen schouderop
halend.
'Vind je het niet een beetje lullig',
vroeg de agent weer.
'Nee', zei de jongen.
De agent stond even te twijfelen.
'Ik kan je terugsturen en het hele
eind opnieuw laten lopen. Maar
dat doe je zeker niet?'
'Goed geraden', zei de jongen.
'Ik kan je ook een bekeuring
geven'. De agent klakte even met
de tong.
'Dan doe je dat toch', 2ei de
jongen onverschillig.
Even stonden ze tegenover elkaar
en tastten eikaars sterkte af.
'Schiet maar op', zei de agent ten
slotte; 'en laat het niet meer
gebeuren.'
Grijnzend klom de jongen op z n
fiets en reed dwars door het
heen verder.
De agent keek hem na, trok zijn
pistool en schoot met één gericht
schot de jongen van z 'n fiets.
'Er zijn grenzen', zei hij, z n pis
tool weer opbergend.
Het publiek knikte goedkeurend.
RAATS
Hierboven ziet u een afbeelding
van een schilderij van Reimond
Kimpe (1885-1970), Arnemuiden
getiteld. Het schilderij was een
tijdlang te zien in de etalage van
antiquair A.I. Verhage aan de
Houtkaai 9 in Middelburg. Dat is
niets bijzonders. Er zijn meer
lelijke schilderijen te zien in
etalages. Het gaat nu even om het
bloot.
Verhage is lid van de gemeenteraad
van Oostburg; hij woont in Groede.
Als antiquair mag hij dan voor bloot
zijn, als gemeenteraadslid is hij fel
tegenstander.
Zoals in veel Zeeuwse kustgemeen-
ten voor het zomerseizoen gebeurt,
kwam ook in Oostburg een voorstel ter
sprake om een stuk strand voor
naaktrecreatie aan te wijzen. De
burgemeester verdedigde het voorstel
met de opmerking dat de overheid de
ontwikkelingen op het gebied van de
zeden moet volgen. De overheid moet
niet als zedenmeester optreden, vindt
hij. Maar Verhage had ernstige bezwa
ren tegen dit verhaal. Volgens de
notulen zei Verhage letterlijk: 'Waar
geen zeden zijn, verwildert het volk.
Het is een taak van de overheid de
zeden in goede banen te leiden, zeker
nu het overgrote deel van de mensen
nog altijd tegen naakt is. Er zitten meer
geklede mensen in deze vergaderzaal
dan ongeklede (hier staat een uitroep
teken in de notulen, Verhage moet dus
geroepen hebben, red.)!'
Vervolgens vermelden de notulen de
volgende volzin: 'Namens de geklede
medemens zegt hij dat zij op een
dermate manier worden belaagd.
waaraan af en toe niets tegen te doen
valt; hier ligt dan juist een taak voor de
overheid.
Waaraan moetje met zulke mensen als
Verhage tegen doen? Iets later in de
raadsvergadering dreigt Verhage nog
de bevolking tot massale burgelijke
ongehoorzaamheid op te roepen.
Verhage behoort ongetwijfeld tot het
verwilderde volk. De overheid zou
hem, met zijn bloot in de etalage, weer
op het goede zedelijke spoor moeten
zetten en de etalage moeten laten
ontruimen. Te verwachten is dan dat er
weer een andere Verhage naar voren
komt, namelijk de zakenman die lid is
van de Full Gospel Business Men 's
Fellowship International.
International
Aiiii, nou meldt onze tipgever dat
het schilderij niet in de etalage maar in
zijn huis hangt. Dat maakt verschil. Is
natuurlijk niet openbaar. Maar toch,
als nou Verhages fractiegenoten van
D. en T. (Dorpsbelangen en Toerisme)
j bij hem langs komen om te zeggen dat
hij zo mooi heeft gesproken in de raad,
zien ze ineens dat blootschilderij. Dat
moet een klap voor ze zijn. Dat juist
hun voorzitteren daarnet had hij
nog zo mooi gezegd: waar geen zeden
zijn, verwildert het volk! D. en T.
bestaat niet lang meer.
A. de J.
.-S3»*'
